New Page 1

تعدادی از مطالب ِ سايت ، لينک به سايت هایِ قديمی "خلوت" می دهند : xalvat.com ; xalvat.org لازمست که آنها را تبديل به xalvat.info کرد . واگر صفحه ای بازنميشود ، لطفا، مطلعم کنيد. ـ م.ايل بيگی

برای گیسوان دختران (تهران، پارک آب و آتش، اسفند ۱۴۰۱]

: m.ilbeigi@yahoo.fr samedi, 03. juin 2023

سیدعلی صالحی : سفر بخیر مسافر غمگين

ما سه نفر بودیم/دستهامان بی سایه/ سایه هامان بر دیوار/ و چشمهامان رو به رد پای پرندگانی/ که در اوقات رویاها رفته بودند،/ بعد هم اندکی باران آمد ادامه

نشرِ ديگران برگزيده هائی از ۵۱۸ کتاب و نشريه (از کتابخانهء شخصی)	کتابخانهُ خلوت (متن کاملِ ۹۵۷۴ کتاب)	نشريات قديم وجديد	ازنگاهِ فريدون ايل بيگی (اشعار ترجمه ها نوشته های سياسی)		ازنگاهِ م. ايل بيگی
صفحاتِ اولِ نشريات ِ ساليانِ پيش	ازآنان واينان/ازآنزمان واينزمان (همکاری مشترک)	از نگاه ِ ديگران (برگزيده هائی از نوشته ها ، کتابها و نشرياتِ ديکران)		فرستاده های ديگران	ويژه نامه ها
ايران در نشرياتِ فرانسوی زبان	"آگاهی نامهء دیگران" (مجموعه ای از اخبار روزانهء ۹ ۸ )	آوا و نما	عکسها و طرحها	ويژهء خيزش پس ازباصطلاح "انتخابات" ۸۸	از اين و آن تارنما

آمده ها در "کتابخانه" ، تاکنون : ۹۵۷۴

روشنک داريوش (زنگی نامه ، آثار، نامه ها ونوشته ها...همراه با گفتارهاو نوشته هایی از ديگران)

نادر نادرپور: شامِ بازپسين

آنتوان چخوف(برگردان:آلک قازاريان): پسربچه ها

ژان پُل سارتر(برگردان: ع.نوشين): روسپی بزرگوار

آنا آخماتووا (برگردان:عبدالعلی دستعيب): مرثيه های شمال (برگزيدهء اشعار)

سرگئی ايزنشتين (برگردان:س. سپنتا): مفهوم فيلم

ماکسيم گورکی (برگردان: عبدالحسين نوشين): دراعماقِ گورکی (اجتماع)

ويليام شکسپير (برگردان: عبدالحسين نوشين):هياهوی بسيار برای هيچ

هومر(برگردان:سعيد نغيسی) : ايلياد

اميرحسين آريان پور: زمينهء جامعه شناسی (برگردانی از: اگ برن و نيم کوف)

رومن رولان (برگردان : م.ا.به آذين) : جانِ شيفته 1 2 3 4

ميخائيل شولوخوف (برگردان:م.ا.به آذين) : دُنِ آرام 1 2 3 4

محمدعلی جمالزاده : تصوير دو زن

علی دهباشی : يادنامهء سهراب شهيد ثالث

نسرين ستوده نامه هایِ زنان

فریدون وهمن : باب و جامعه‌ی بابی ایران

آمده ها در اين بخش ، تاکنون :۱۸۳۰

(آخوندزاده ، آريانپور ، آل احمد ، ابراهيمی ، به آذين ، بهرنگی ، بيضائی ، پزشکزاد ، تنکابنی ، جمالزاده ، چوبک ، خاکسار ، دانشور ، درويشيان ، دولت آبادی ، دهخدا ، دهقانی ، رادی)

(ساعدی ، صادقی ، طياری ، فصيح ، فقيری ، قاصی نور ، قلی زاده ، کرمانی ، کوشان ، گلستان ، گلشيری ، محمود ، احمد ، ميرصادقی ، نجدی ، هدايت )

( احمدی اسکوئی ، اسلامی ندوشن،آشوری ، افغانی ، بابا مقدم ، بهروز ، بهزاد ، پارسی پور ، پويان ، تقوائی ، حاج سيد جوادی ، حسام ، رحيمی ، سرکوهی ، شفق ، شهيد ثالث ، صفا ، طاهباز ، مخرائی ، فروغی ، فاضل ، کشاورز و ... )

(آزاد ، ابتهاج ، اخوان ، اعتضامی ، افراشته ، ايرج ميرزا ، بهار ، بهبهانی ، رحمانی ، زهری ، سپهری ، سعيدی سيرجانی، سلطانپور)

( شاملو ، شفيعی کدکنی ، شهريار ، عشقی ، فرخزاد ، فروخی ، کارو ، کسرائی ، گلسرخی ، منزوی ، نادر پور ، نيستانی ، نيما)

( آتشی ، آذراوغلی ، اسدی ، اصفهانی ، ايل بيگی ، باباچاهی ، باديه نشين ، پرنگ ، توللی ، حقوقی ، خوئی ، رويائی ، شاهرودی ، شيون ، کوش آبادی ، ميرزاده ، هنرمندی و ...)

(ابوسعيد ، بابا طاهر ، حافظ ، جامی ، خيام ، رودکی ، سعدی ، سُهروردی ، زاکانی ، عطار ، فردوسی ، مولوی و شمس ، ناصرخسرو ، نطامی ، وحشی و متفرقه)

( آستورياس ، استرينبرگ ، اشتاين بگ ، ايبسن ، بالزاک ، برشت ، بکت ، بورخس ، پو ، پوشکين ، تاگور ، توآين ، تولستوی ، چخوف ، داستايوسکی ، دوبوآر ، دوما ، ديکنز ، راسل ، رولان ، ژيد ، سارتر ، سيلونه ،فرانس ، کافکا ، کامو ، کوئليو ، گورکی ، گوگول ، لندن ، مارگز ، مان ، موپاسان ، نسين ، وولف ، همينگوی ، هوگو)

(آخماتووا ، اليوت ، بروتون ، پاز ، خليل جبران ، درويش ، قپانی ، لورکا ، نرودا ، هيوز)

(آربال ، آرنت ، آستروسکی ، افلاطون ، استاندال ، آلبا ، آندرسون ، تورگينف ، بونوئل ، بل ، پروست ، دوراس ، دوکاسترو ، رشدی ، سلين ، سولژنستين ، سنت اگروپری ، فاکنر ، فانون ، فرويد ، فلاچی ، کريستی ، کوندرا ، گراس ، گرين ، مارکوزه ، مُراويا ، نيچه ، وايلد ، يونسکو ، البياتی ، الوآر ، حکمت ، کوکتو ، گوته ، لامارتين ، ويتمن)

آمده ها تاکنون: ۸۶۸ ۲۲ ۵۷ ( روزنامه های ، و از اين دوره راهم ببينيد) ( صفحات اوليهِ تعدادی از شماره های اقليت و اکثريت را هم ببينيد)

آمده ها تاکنون: ۶۴ آمده ها تاکنون : ۲۵۵ بازرگان ، بنی صدر ، خمينی ، شريعتی ، طالقانی ، مطهری ، متفرقه باب ، بهاءالله ، شوقی افندی ، صبح ازل ، طاهره قره العين و... تورات انواع انجيل آمده ها تاکنون : ۲۵۷ آمده ها تاکنون: ۵۵ آمده ها تاکنون: ۴۰۸ ( پله خانف چه گوارا دويچر زتکين سوئيزی فروم کائوتسکی متفرقه )

بيشتر

طرحی برایِ پرچم آيندهء ايران سه رنگ (سبز و سفيد و سرخ) تاريخچه های خودرا دارند(از جمله: در اينجا، اينجا وو يا اينجا )، ا:اما: قهوه ای برای کوهستان ها،که حتی دامنه هايشانرابرایِ ويلاسازی ملاخورکردند؛آبی برای درياها و درياچه ها و رودخانه ها،که تعدادیشانرا خشکاندند (درياچهء اروميه ، زاينده رود، کارون و ..) بزرگترش در اينجا و اينجا

بزرگتر و شعرش در اينجا

گند پاشيده اند به همه جا ، حتی به آينه بزرگترش در اينجا و شعرش در اينجا شاهآيت الله ها به تاراج ساغری زدند! ادامه

حاج آقا ، واقعن گُلی به جمالت! بزرگترشان ۱ و ۲ و نوشته اش در اينجا

به پسرهايم ميماند " کارون "

بزرگتر و شعرش در اينجا

آشه کشکه خالته ، بخوری پاته ، نخوری پاته ! چنديست که سلطنت طلبان به هياهویِ عجيبی افتاده اند: از رضاشاه روحت شاد! شروع کرده اند و بزودی به آريامهر روحت شاد! خواهند رسيد و درخاتمه خواهند گفت : جغله شاه بيا ! طبيعتا نوکِ حمله شان به حکومت فلاکت بارِ اسلامی ست ، اما حملهء شديد به چپ و روشنفکرانِ چپ را هم فراموش نمی کنند که گوئيا اينها بودندکه اين حکومت را به سرِکار آورده اند و آنهارا از نانخوری انداخته اند و آواره ! و در اين راه همراه شده اند با "چپی"هایِ سرافکندهء ديروزی ـ اگرچه همين ها بودند که به قولشان بيچاره شان کرده بودند و برایِ چپی های واقعی تا دلتان بخواهد خط و نشان ! نمی پذيرند که در دورانِ شاهِ شاهان فقر و جنايت و سرکوبی وجود داشت ـ اگرچه بمراتب کمتر ـ ، اما همهء اينها ناپذيرفتنی هستند ـ چه از سویِ شاهِ شاهان و چه ازجانبِ امامِ امامان ! نمی پذيرند که شکنجه گرانِ ساواک اعجوبه هائی بودند از نوعِ خود ـ گرچه سربازانِ امام به مراتب وحشی تر ! نه تنها اينرا نمی پذيرند ، بلکه آنانرا از افتخارات دورانِ طلائی شاهنشاهی می دانند ـ بسان دورانِ طلائی امام ! چپ ـ در کل (به تقسيماتش خواهم رسيد) ـ ، چه در ديروز ، چه در امروز و چه در آينده ، از اولين قربانيانِ آنان بودند و اينان اند که از اولين دشمنانشان می خوانند و اگر آنانِ ديروز دوباره سرِکار بيايند آن خواهند کرد که ديروز می کردند با چپِ همیشه درمُقابلِ محروم کُشان . چپ هميشه اجبار داشت که آشه کشکه خاله را بخورد . امروزه ، آنان خيلی دلشان می خواهد که چپی های سر افکندهء ديروزی به آنان به پيوندند ـ و خيلی هايشان شروع کرده اند - ، حتی شکنجه شدگان ، منکر شکنجه شده اند . 17 بهمن 1400 ادامه

آقایِ پهلوی ، به همين سادگی: "گذشته ها ، گذشته"؟! ادامه

حرمت گذار ناموس انسان ، اينان؟!

خویِ آخونديشان
متکی بر آئينی انسان خوار
حرمت گذار انسان نيست .
تبارشان از مخوف ترين ها
آمدگانی برای از بين بردن هم چيز
نافيانی از هرچه از انسان بویی دارد.
از طايفهء جهل
يافت خرد در اينان؟
حاشا ! حاشا !
هيچ اعتدالی در "محافظه کاران" شان نيست
کم چپاولگرانی -شاید- از اقتدارگران !
جهل شان رو به اقتدار دارد و
روزگارشان به گونه ای که
برای تمام نان را خوردن
گريزی جز سرکوب و کشتار و شکنجه نيست
اينان - از ابتدا - ،
آمده اند که
ناموس انسان و انسانيت را نفی کنند .

دوشنبه ۷ مرداد ۱۳۹۸ - ۲۹ ژوييه ۲۰۱۹

منبع : ازنگاهِ م.ايل بيگی / نوشته های گاه به گاه

خانهُ عِفاف

بزرگترش در اينجا

چارقدي بر سر مي كنم و
از خانه بيرون مي زنم
تا بيابم ناني براي ِ پر كردن ِ شكم كودكانم
- و شوهرم !

من نارسمي ِ نارسمي ام
و نمي خواهم رسمي ِ رسمي شوم ؛
- به خانهُ عِفاف نخواهم رفت !

روزگاري بود كه نداشتم چارقد بر سر
شيفته گان ِ امام
فاحشه ام خطاب مي كردند
اما با هيچ كس
- به جز با شوهرم –
همخوابگي نمي كردم
امروز چارقدي بر سر دارم
همان شيفته گان
خواهرم خطاب مي كنند
و به جز با شوهرم
با همه همخوابه مي شوم ! مرداد 1381

«وطن» م آنجاست که « بودن » م را از من نگيرد !

- کجاست آن خراب شده که می دانم و می شناسم ؟/اولی ، اين بار، عربده کشان:/-مملکتت؛/-وطنت؛/ زادگاهت؛/همانجا که مادران و پدران و اجدادت را به خاک سپاردی؛/- همانجا که ترا ساخت اينی که هستی؛/با کوروش هايت/ با داريوش هايت/با انوشيروان «دادگر»هايت/ با شاه عباسِ کبيرت/با رضا شاهِ کبيرت/با "آريامهر" ت/ با "امام خمينی" ت/ با خاتمی ت !آن ديگری ، نه با پرخاش ، که به سادگی گفت:/"مملکتم،/ وطنم/ (زادگاهم را که عوض نمی توان کرد)/آنجاست که از من/از فرزندانم/از فرزندان ِ ديگران/نان را دريغ نکند (و نمی گويم که بدهد)/آزادی را دريغ نکند/مسکن را دريغ نکند/تفريح را دريغ نکند/بودنم را از من نگيرد 8 شهريور84 ادامه

تو از برای از همه چيز هيچ ساختن آمده ای !

چه ات بايد گفت ؟
گر بگويم : ننگت باد
ترا هيچ شرم و حيايی نيست از ننگ
*
تا نخشکانی ريشه هاي تمام درختان را
تا نسوزانی نمام مزرعه ها را
تا نبری از بين تمام کارخانه هارا
تا نکشانی به فحشا تمام زنها را
تا نکنی پر از کودکان تمام کوچه ها را
تا بدل نکنی به زندان تمام خانه ها را
تا نکنی پر از خون تمام جوی ها را
و تا نکنی کافر تمام خداشناسان را
تو نخواهی رفت
و سفت و سخت چسبيده ای به قدرت
- به مال و قدرت !
*
تو از برای
از همه چيز
هيچ ساختن آمده ای ! 24 مردادِ 81

منبع : برگزيدهء شعر/شعار "دريا کابوس هایِ مان را نخواهد شست؟!"

ايکاش دينی نبود ، ايکاش جنايتکارانِ دينی وجود نمی داشتند ...

جنايتکار ، جنايت کارش است،حالا می خواهد يهودیِ اسرائيل باشد و يا مسلمانِ حزب االهی لبنان و ايران ... اين به ديگران شوکران خور ، اگرچه ، به ظاهر،در دفاع از دين برخاسته اند، اما،در واقع, عمله هایِ پُر جيره و مواجبِ «سرمايه» «بهره» اند (کمی - که از سرشِان ژيادی ست - ، در جيب می کنند و بسيار ها در جيبِ اربابان خود خواسته و ناخواسته، آشنا و غريبه می کنند: تفاله هائی بيش نيستند و ديندارانی که بعينه نشان دادند که از دين به جز جنايت هيچ بر نمی خواهد .../اگرچه مایِ «جانِ» خود بردوش گذاشته ها و گريخته گان، شب و روز خون اشک ريزانيم و هيج لذتی از زندگی نمی بريم ، اما اين «مانده گانِ» در برزخِ لبنان و ايران و ... اند که از جان مايه می گذارند و خون را نه ازچشم - چون ما - ، می ريزند ، که از جانِشان می رود ... 14 مرداد85 / 06 اوت 06 ادامه

منبع : کلِ نوشته های م.ايل بيگی

تن فروشي

از تن فروشي
برايِ يك تلفنِ همراه
يك ماشين - كه من حتي ماركشانرا نمي شناسم- ،
يك لباسِ پر زرق و برق
كفش هايِ مكش مرگ ما
طلا و جواهر
يك استخر
يك سفر به آمريكا و اروپا
يك به كيش رفتن
يك خانهُ ويلائي
يك ...
سخن نمي گويم .

از تن فروشي
بخاطرِ يك لقمه نان
واز تن خريداري
بخاطرِ داشتن يك ـ يا چند ـ لقمه نانِ بيشتر ادامه

خامنه ای ضحاک !

بگذاريد که دشنامم دهند

لعن و نفرينم کنند

چه اهميت دارد؛

نامم در تاريخ خواهد ماند : ضحاک زمانه !

و فردوسی های زمانه از من ياد خواهند کرد. اول خرداد 1402

قروغ دهکردی [م.ايل بيگی] گفتند : " از مقاله توهين آميز شروع شد

برما خرده نگيريد كه چرا دنباله رويِ خمينی ها ،/شريعتمداری ها ،/بازرگان ها ،/سنجابی ها ،/اسكندری ها شده ايم[...]سالهاست كه امكانِ تربيتِ سياسی را از ما گرفته اند/رهبرانِ واقعی مانرا " حذف " كرده اند
وهرگز نامی از آنها نبردند/اگر چه جنبش ها را سركوب كرده اند/اما جسته و گريخته/ ـ انگار كه از زير ِ دستشان در رفته است ! –/نامِ كساني را به عنوانِ " مخالفين "/يواشكي در گوشمان خواندند/نه اينكه اينها مخالف نبودند/بودند – اما بي دردسر –/و ما آنچنان از رژيم متنفر بوديم/كه دست بدامانِ " مخالفين " شديم . 3 آبانِ 57 ادامه

منبع : کتابِ "قانون اساسی ايران يا شمشير چوبين مبارزه" نوشتهء د. بهروزی [فريدون ايل بيگی] منتشر شده در آذر1357

روُنِيه خيابُونا با دسته خالی نِميشه !

چاقو دارن
قمه دارن
چماق دارن
زنجير دارن
گازماز دارن
هفت تير دارن ؛
اون پُشتوپُشتا :
مسلسلو هزارکوفتوکاری !
*
تو چی داری ؟
دست خاليئی
دست خاليئی
دسته خالی .
پس بِت بِگَم :
روُنِيه خيابُونا با دستِ خالی نميشه !
ولاَ بُکُن رِزِرو جاتو
يِه گُشِيِه قَبرِستونا ! 26 خرداد82

دیکتاتوری

وقتی که نيستی/ جهان چه خوبست/ - و شبهايمان بی کابوس ./ وقتی که نيستی/ مردمانم/ - در تمام ِ جهان - ،/ زندگی می کنند :/ زخمی به تن ندارند ؛/ به زندان نمی روند ؛/ شکنجه نمی شوند ؛/ اعدامی در کار نيست ؛/ تجاوزی در کار نيست./17 ارديبهشت 90 ادامه

آقايِ خاتمی هرچه دلش مي خواهد " ز ِر " بزند ، تنها يک راه حل : برچيدنِ تمام ِ "نطام "!

هيچ "نظامي" به خودي خود از بين نمي رود؛بايد هُل اش داد ـ يا "مسالمتانه" يا به "خشونت". کم ديده شده است که يک نظام ِ رو به پايان خودرا "مسالمتانه " کناربکشد ؛ آنان به خون ريختن عادت دارند و تا آخرين لحظه يا خون ميريزند يا خون ِ خود. از وحشتناکترين ِ اين نظام ها ، "جمهوري ِ اسلامي"ست ـ که شروعش با خون بود و پايانش هم ... دريغا! باور کنيد که تمام ِ آرزويِمان اينست که " اينان " با " صلح و صفا " بروند و خوني از دماغ ِ احدي ريخته نشود . اما " آنان " اين نمي خواهند که مي دانند اين آخرين شانس ِ شان است : ديگر هرگز به قدرت باز نخواهند گشت ؛ پس تا هستند ، کيف ِ دنيا را بُکنند!... وبراي ِ اين حاضرند : هم با خدايان ِ دروغين ِ شان بسازند و هم باهر نوع شيطان . اصل ونسب و پرنسيب ندارند . براي ِ روي ِ کارماندن ، ديروز حاضر بودند که خاتمي روي ِ " کار " بيآيد و فردا حجاريان و گنجي و سحابي و يزدي و نگهدار و حتي کيانوري ـ اگر که زنده بود: حيف ! 12 آذر 82 ادامه

منبع : ازنگاهِ م.ايل بيگی / نوشته های 1382

خدايتان ، خدائی اگر می دانست ... به : آخوندهای بسيار خدا شناس !

خدايتان ،
خدائی اگر می دانست
چنين مان نمی کرد :
- خوار و ذليل !

خدايتان ،
خدائی اگر می دانست
گرفتار شمايان تان می کرد ما را ؟
15 فروردين 81

جنابِ آقايِ منتظری ، باسلام !

واما منِ نابه دين را خيالِ فتواخواهي نيست . تنها چند سئوال:

1- از آنجائي كه نا به دينم ، آيا مجاز ست مرا از راستهُ حيوانات بدانند وهرچه كه دينداران خواستند برسرِ بيچاره ام بيآورند : شكنجه ام كنند ؛ اعدامم كنند؛ زندانيم كنند ؛ به من و خانوادهُ موُنث و مذكرم تجاوز كنند ؛ آواره ام كنند ؛ سنگسارم كنند؛ بلرزم هرلحظه كه چه مي خواهند آورد بر سرِ من و فرزندانِ درمانده ام ... آيا اين ست عدلِ اسلامي و توحيدي كه نباشد هيچ كس را نظري به جز بيضهُ اسلام وهمه متحدالفكر ومتحدالشكل باشند؟ مرا كه ديدگاهي و پايگاهي ست به خوبي مي دانم كه اگر به خواهم افكارم را حاكم برهمه چيز كنم ، دنيائي خواهم ساخت پر از درد و شقاوت – براي به ثمر رسيدنِ افكارم تا به سرحدِ توانم كوشش خواهم كرد ، اما حاشا ! حاشا ! بخواهم نظزگاهم ناظر به همه چيز باشد ؛ چه فاجعه اي!

2- برايِ من طبيعي ست كه زنان – اين سازندگانِ جهان - ، در دنيائي همه گونه گاني را حقِ زندگي ، انتخاب كنند حجابِ اسلامي شان و حتي بي حجاب ولخت وعوري شان را! و مرا مي تواند حقِ نگرش براين باشد وچشم فروبستن برآن . آيا اسلام اين حق واجازه را به شما مي دهد كه برآن نظاره كنيد و براين چشم فرو بنديد ؟ وبگذاريد هم اين باشد و هم آن؟

3- چه كسي بايد پاسخگويِ اين همه فجايعِ اين بيست و سه واندي باشد؟ اسلام؟

4- با توجه به اينكه در خاطرات تان ( در بخشِ مربوط به زندان تان ) ، كمونيست ها را كثيف و نا پاك ونجس خوانديد ، آيا حاضريد با چونان مني ( كه براستي نمي دانم چه هستم ، اما هرچه هستم نابه دين و نا مسلمانم ) برسرِ يك سفره بنشينيد وغذا بخوريد؟

5- آيا اعتقاد داريد كه هركس به دين ش و ناديني اش؟

6- آيا اعتقاد نداريد كه هركس را كاري ست و "مراجع " دراين بيست و سه سال واندي ثابت كردندكه كاردان نيستند و هنوز هم " عهدِ بوقي " ! بهترنيست كه به كارِ چراخندن امورِ عهدِ بوقيِ شان برگردند؟ 3 تير 81 ادامه

منبع : ازنگاهِ م.ايل بيگی / نوشته های 1381

از کدامين تبارند اينان ؟

- به جز درنده جيوانی وحشی ؟

و خوی ِ شان به چه ميماند ؟

- به جز درنده جيوانی وحشی ؟

سال 88 ، بهنگام تظاهرات

ادامه

کمی بلند : کوتاه :

توضيحا بگويم : قصدمن ؛ نشر نوشته ھای فريدون است ونه "تبليغ" برای اين وآن سازمان و تشکيلاتی ـِ که سالهای سالست که وجود ِ خارجی ندارند و گناه من نیست که نوشته ھای ِ فريدون در اين نشريات آمده اند ؛ او به راه خود مي رفت و ِ منھم به راه ِ خودم و ھمیشه و در ھمهء موارد با هم موافق نبوديم . به نظرم ، ھنوز ھم ، امروز ، خواندن نوشته ھايش عبرت انگیزست و قابل استفاده . م. ايل بیگی

این جناح [خمينی]، علی رغم عبارت پردازیهای بظاهر رادیکال و انقلابی اش، برای طبقۀ کارگر و سایر زحمتکشان ــ در صورتی که برنامه هایش امکان پیدا کند که در سطح جامعه فعلیت یابد ــ آنچنان خطرناک خواهد بود که می تواند مبارزات رهائی بخش طبقاتی شان را سرکوب کند. بگمان ما پاره ای از مارکسیست ها میزان عظمت خطر را چنان که باید و شاید حس و درک نکرده اند. بسیاری از نیروهای دمکرات و آزادیخواه متوجه نیستند که ضدیت این جناح با قانون اساسی و رژیم سلطنتی نه از یک موضع انقلابی، بلکه از یک موضع فوق ارتجاعی است. [...] اگر در دهۀ دوم شهریور ماه ۱۳۵۷، این جناح ، بفرض محال، بقدرت می رسید، زندانها و شکنجه گاهها مجددا از کمونیستها [ وتمامِ جريانهای فکری و سياسی. ـ م.ايل بيگی] پر می شد و صحنه های شلاق زنی از زندانها به خیابانها کشانده می شد. این جناح پس از استقرار و استحکام پایه های قدرتش سرنوشتی برای زحمتکشان تدارک می دید که اگر نه بدتر، بهتر از وضعیتی که قدرت حاکم امروز برایشان فراهم کرده است نمی بود*. رهبر جناح "رادیکال" در مصاحبه با بخش فارسی رادیوی بی. بی. سی (در ۱۷ اکتبر ۷۸) اظهار داشت که اگر کمونیستها "براه راست" بر گشتند ما با آنها کاری نداریم ولی اگر خواستند "خیانت" کنند ما با آنها رفتار دیگری خواهیم کرد. (صفحه ۲۸ ) [...] این جناح در صحنۀ مبارزۀ ایران شرایط بسیار حساس و ظریف و دشواری را بوجود آورده است که اگر کمونیستها و نیروهای آگاه جامعه با هشیاری با آن برخورد نکنند، زیان های بسیاری ببار خواهد آورد. این شرایط بسیار حساس و ظریف و دشوار، دو جنبۀ متفاوت دارد: از یک طرف، حمایت بی قید و شرط از این جناح، کمک به پراکندن این توهم است که گویا این جناح مواضع انقلابی و یا حداقل مترقی دارد و نتیجۀ این کار، تحمیق توده ها و خیانت به خلق است، از طرف دیگر، مثبت ندانستن جنبه هائی از مبارزۀ ضد رژیمی این جناح ــ با علم به اهداف و برنامه های فوق ارتجاعی آن ــ و بهره برداری نکردن آگاهانه از آن جنبه ها، چپ روی و بنوعی کمک به ادامه حیات رژیم حاکم است. در موقعیتی این چنین دشوار و حساس، به عقیدۀ ما ضمن اینکه باید از خصلت ضد رژیمی این جناح ( برای سرنگونی رژیم وابستۀ شاه) بشدت دفاع کنیم، در عین حال باید موضع و ماهیت فوق ارتجاعی این جناح را ( برای آگاهی دادن به توده ها )، با صراحت و شدت افشاء نمائیم. کمونیستها و نیروهای آگاه جامعه باید این دو جنبه از یک مسئله را از همین امروز تواماً در نظر داشته باشند. و اهمیت هر یک از این دو جنبه کمتر از دیگری نیست. [صفحه ۵۲ ] بخشهائی از کتاب: قانون اساسی ايران يا شمشیر چوبین مبارزه نويسنده : د.بهروزی [ فريدون ايل بيگی] تاريخِ نگارش : مهرـآبان 1357 تاريخ نشر: آذر57 برایِ خواندنِ بخشهائی ازآن در اينجا و متن کامل در اينجا (نسخه اضلی) يا اينجا (نسخه تايپی)

برچيده هائی از "فدائيان اسلام" فدائيان اسلام ، امروز ديگر آن مفهوم محدود سالهای بيست را ندارد که توسط جهار تروريست قشری پايه گذاری شد. فدائيان اسلام ، امروز يک جريان وسيع فکری است با زير بنای مشروعه طلبی و ولايت فقيه که مبتکر و بنيانگذار اضلی آن شيخ فضل الله نوری ، "پيشوای کبير آن آيت الله کاشانی ، قهرمان آن نواب صفوی ، خطيب آن حجت الاسلام فلسفی ، بازوی مسلح آن سپاه پاسدارن ، حاكمِ شرعِ آن حجت الاسلام خلخالي و رهبر آن آيت الله خميني است . (و.رازي [فريدون ايل بيگی] : فدائيانِ اسلام و... تكثير از : هوادارانِ سازمانِ وحدتِ كمونيستي در اروپا ، فوريهء 1982 ، ص10 ) . با اينكه فدائيانِ اسلام همواره از كاشاني بعنوانِ " رهبر كبير " خود ياد ميكنند ، روابطِ آنها ، برخلافِ ادعايِ فدائيانِ اسلام ، همواره چندان حسنه نبود . آيت الله كاشاني هرجا كه منافعِ خاص ِ او ايجاب ميكرد ، به توقعاتِ فوق ِ ارتجاعي ِ فدائيان اسلام (مثلا در زمينهء " بيرون ريختنِ زنان از ادارات ) ، مهار ميزد . كاشاني قشريت و تحجر فكري شيخ فضل الله ها ، نواب صفوي ها و رهبرانِ كنونيِ جمهوريِ اسلامي را نداشت واز نوعي بينشِ سياسيِ بورژوائي برخوردار بود . ( همان ، ص 128 ) . اگر پيوندِ آيت الله خميني با فدائيانِ اسلام در طيِ چهل سالِ اخير محتاج به تحقيقِ وسيع تر و فاكتهايِ بيشتري است ( و ما در اينجا با طرحِ مساله و بدست دادنِ سر نخ ها از محققان و مورخان برايِ اثباتِ آن ياري مي طلبيم ) ، رابطهء تنگاتنگِ فدائيانِ اسلام با آيت الله كاشاني ، لااقل از سال 1325 به اين طرف ، از موشوعات کاملا شناخته و اثبات شده است . ( همان ، ص 14 ) . اين چه معمائيست كه از صد سالِ پيش تاكنون ، هرگاه كه توده ها بخاطرِ آزاديهايِ دموكراتيك و مبارزه با امپرياليسم (امپرياليسمِ انگليس – امپرياليسمِ روسيهء تزاري – امپرياليسمِ آمريكا ) بپا خاستند ، بلافاصله پس از مدتي ، ميرزا حسن آشتياني ، شيخ فضل الله نوري ، آيت الله كاشاني و آيت الله خميني را در مقابلِ خود يافتند . عليرغمِ تمامِ هوچيگريها بالاخره بايد باين سئوال مشخص پاسخ داده شود : چه رابطه اي در اين تقابل مداومِ روحانيت با خواستهايِ دموكراتيك و ضدِ امپرياليستيِ توده ها وجود دارد ؟ ( همان ، صص 28-29 ) . در رژيمِ جمهوريِ اسلامي ، حاكمانِ جديد و پا منبريهايِ آنها بارها برويِ اين نكته انگشت گذاشته و بدرستي گفته اند كه اكثرِ رهبرانِ جبههء ملي و دكتر مصدق ، خواهانِ سرنگونيِ رژيمِ شاه نبودند بلكه ميخواستند كه شاه سلطنت كند ونه حگومت . البته آنها با بيانِ اين نكته ، فقط نيمي از حقيقت را ميگويند و نيم ديگر آنرا ، كه در لايِ عبا ويا در جيبِ قبا پنهان ميكنند اينست كه در آن ايام ، كلِ روحانيت ، هم با سلطنت كردن شاه موافق بودند و هم با حكومت كردنِ او . مهمتر از آن اينكه : نه تنها روحانيت در مجموع بلكه حتي يك روحاني ( بويژه از ميانِ حاكمانِ جديد و طرفدارانِ بظاهر گوناگونِ آنها ، كه امروز مدعي هستند همواره دشمنِ رژيمِ سلطنتي و " ضدِ طاغوت " بوده اند ) را نميتوانيد بما نشان دهند كه در آن ايام با رژيم سلطنتي مخالفت كرده باشند [...] بلكه برعكس : پس از شكستِ كودتايِ 25 مرداد و فرار شاه ، روحانيت در مجموع ( البته حاكمانِ جديد و طرفدارانِ آنها جزء شان بودند ) عقيده داشتند كه برايِ نجاتِ اسلام ، شاه بايد به ايران برگردد و گرنه " دين و مملكت هردو از دست خواهد رفت " ( همان ، ص 38 ) . همه اش دروغ ، همه اش سرهم بندي و دغلبازي ، همه اش دوز و كلك كه چه بشود ؟ " ثابت " بشود در يكصد سالِ اخير هر جنبشي در ايران بوجود آمد بخاطرِ روخانيت و اسلام بود . واگر شكست خورد بخاطرِ اين بود كه ميگفتند : " روخانيت و اسلام نباشد " . " ثابت " شود كه قيامِ مسلحانهء بهمن ماه ِ توده ها " فقط بخاطرِ اسلام " بود ، كه " مبداء تاريخِ انقلابِ اسلامي ، پانزده خرداد 42 و هجرتِ امامِ امت " است .گيريم كه همهء اينها " ثابت " شد ، بعد چه ميشود ؟ در اينحال ، " حقانيت " ولايتِ فقيه " اثبات " خواهدشد . " اثباتِ حقانيتِ " هفده ساله اگر به تنهائي ميتوانست چيزي را " ثابت " كند ، قلم به مزدهايِ استاد و " روشنفكرانِ " خودفروختهء " حقانيت " ( نه فقط هفده ساله بلكه ) دو هزار و پانصد ساله، رژيمِ آريامهري را " ثابت " كرده بودند ... ( همان ، ص 53 ) . برچيده هائِ از " فدائيان اسلام" 1 2 3 4 5 6 در یک بخش يا در اينجا

فريدون ايل بيگی : مقررات تدوين شده ای از دوران توحش و بربريت نکته ای [...] که درسرتاسرلايحه شورای عالی قضائی بچشم ميخورد وآن عبارت ازاينست که قتل وجنايت يک امر جصوصی است که بايد بين "قاتل" و اوليای"دم" حل و فصل شود وهيچ ربطی به جامعه ندارد."ولی مسلمين يا نمايندهء او نقش رابطه را ايفاء می کند"(ص2) برای اينکه چهره عدل اسلامی مخدوش نگرددقصاص سيمای انسانی بگيرد، ماده51 ميگويد: "قصاص باآلت کندوغيربرنده که موجب آزارجانی باشد جايژ نيست بلکه بايد باشمشيرتيزگردن اورا بزنند ويا باتفنگ ومانندآن که نظيرشمشيرکه جانی را براحتی می کشد ، قصاص نمايندو مثله او جائز نيست" [...](ص 3) ماده 23 شورای عالی قضائی دراين زمينه صراحت دارد:پک قتل نفس درصورتی مجازاست که مقتول شرعامستحق کشتن نباشد ، پس اگرمستحق قتل باشد مانند کسی که به پيامبراکرم(ع) يا ائمه ءاطهار(ع) ياحضرت زهرا(ص) دشنام دهد ياشوهر ، کسی را درحال زنا بازن خودببيندکشتن هردوآنها برای(خصوص) شوهر جايزاست" (ص4) لايحه "قصاص ومقررات آن" به شديدترين ووقيحانه ترين نحوی خصلت طبقاتی دارد.تاجائيکه قوانين مجازات عمومی بورزوائی(ايصا طبقاتی ونتیجتا ظالمانه) درمقام مقايسه بااين مقررات مربوط به قرن ششم ميلادی ، قوانينی فوق انقلابی جلوه می کنند.درلايحه"قصاص" قاتل مردومسلمان اگرثروتمندهم باشد اساسا ميتواند باپرداخت "ديه" ازمجازات معاف شود.(ص7) اين لايحه ، نفی بيشرمانه حقوق انسانی زنان و اقليت های مذهبی است .زن درصورتيکه مسلمان باشد درمقام مقايسه بامردنسلمان ، نصف انسان است. اما زنان(ومردان) پيرو اديان ديگروبدترازاينها ، زنان (ومردان) کافروبی دين، درجرگه انسانها بشمارنميروندومانندگوسفندوشترذبح اسلامی هستند. هرمردمسلمان، بدون کمترين واهمه ازمجازات("قصاص") ، ميتواندآنهارا بکشد، دربهترين حالت (درمورد پيروان اديان ديگر) "ديه" بپردازدودرحالات ديگر، حتی ازپرداخت "ديه " نيزمعاف باشد زيرا نه تنهاجرمی مرتکب نشده بلکه بوظيفه شرعی خود عمل کرده است (صص7و8) ماده 45: "قتل عمدی موجب قصاص است و لکن بارضايت ولی دم وقاتل يا به مبلغی کمترازآن يازيادترازآن تبديل ميشود" [...] ماده 5 : "هرگاه مردمسلمانی عمدا زن مسلمانی رابکشد محکوم به قصاص است ليکن بايد ولی زن قبل ازقصاص قاتل نصف دیه مردرا به او[به قاتل) بپردازد". [...] ماده 46 : "هرگاه مردی زنی را بقتل رساند ول [يعنی ورثه]مخيراست بين قصاص ياپرداخت نصف ديه کامل به قاتل وبين مطالبه ديه زن از قاتل" (صص12و13) [...] ماده16 : "هرگاه پدر و جد پدری فرزندخودرا بکشد قصاص نميشود بلکه بايد ديه قتل را به ورثه مقتول بدهد.حاکم شرع اورا تعزيربنمايد وغيرپدرو[غير] جدپدری [ازجمله مادر و جدمادری] مانند ديگران قصاص ميشوند" (ص13) ماده 18 : "هرگاه عاقل ديوانه ای را بکشد قصاص نميشود بلکه باید ديه قتل را به ورثه مقتول بپردازد" (ص14) [...] قتل وجنايت درحقوق اسلامی ودرجمهوری اسلامی ، هيچ ربطی به جامعه ندارد بلکه يک امرخصوصی است که ميتواند بين قاتل و "اولياء دم" بطورکدخدامنشی حل و فصل گردد. برای کشتارفردی و جمعی کمونيستها، نيروهای مترقی ، کارگران وسايرزحمتکشان ، خلقهای تحت ستم ، زنان ، اقليت های مذهبی وخلاصه هرانسانی که باافکارارتجاعی حاکمان جديد ، باديکتاتوری ولايت فقيه وبامقررات پوسيده قرون وسطائی به مخالفت برخيزد ، لايحه قصاص مجوزهای شرعی وقانونی لازم را پيش بينی کرده ، قاتل ياقاتلين درآن کشتارها نه تنها هيچگونه جرمی مرتکب نمی شوند بلکه بانابودی کسانی که"شرعامستحق کشتن " هستند به تکليف شرعی خود عمل می کنند. (ص35) درموردقتل عند ، شهادت دو مردعادل لازم است ولاغير ، يعنی که شهادت يک مردعادل درکنار شهادت حتی چندين هزار زن عادل برای اثبات وقوع قتل عمد ، کافی نيست (ص41) کامل نوشته در اينجا

*اسلام بربسترچه شرايط تاريخي بوجود آمد؟ ( مروري در کتاب "محمد" اثر ماکسيم رودنسون) (۱) (۲) (۳) (۴) (۵) (۶) * از ويتنام تا اروگوئه و درسهائی از آنان * انقلاب پنجم يا گروگانگيری دوم * سير مشروعه طلبی در ايران *کمونيست ها و ضرورت برخورد با دين * نگاهی به " ميثاق " بنی صدر" برای استقلال ، آزادی ، جمهوری اسلامی " و گذشتهء بی افتخار او *جنگِ دو رژيمِ حاکم بر ايران و عراق / 1 - کی ، چگونه و چرا آغاز شد ؟ *توضيحي بر يخشي از کتاب ِ حسن ماسالي * برتولت برشت : تفنگ های ننه کارار * مرگ يک هنرمند قهرمان [ ويکتور خارا ] * آلبر کامو: قرن ِ وحشت * رژيس دبره: در بارهء اروگوئه ۱ ۲ ۳ ۴ در يک بخش *ما توپاماروها (تجربيات جنگ چريکی شهری در اروگوئه - جلد سوم - با پيشگفتار " رژيس دبره " : " از آنها بيآموزيم ") ۱ ۲ ۳ ۴ دزيک بخش * مصاحبه ای با ژان پُل سارتر * مالکم ایکس : انقلاب سياه راه پيمائی سياه پوستان يا يک جنبش قلابی ؟ *ديويد کات:فرانتس فانون در چند کلمه/ الجزاير

فصلهایِ سبز (هرمز رياحی) ، 3 شماره + توضيحات "باشگاه ادبيات" در بارهء اين نشريه

کتاب زمان 8 کتاب

نبردِ زندگی (جامعهء سوسياليست های ايران) از سالِ 1327 تا 1335 ،14 شماره

علم و زندگی رضا شايان (جامعهء سوسياليست های ايران؟) از 1338 تا 1340 ، 9 شماره

نامهء فرهنگستان ايران (از 1322 تا 1326)

تهرانمصور مسعود بهنود (از آذر 57 تا 30 مرداد 58) 31 شماره

زنان پيشرو (نهضت زنانِ پيشرو ، اشمارهء اول، ارديبهشت 1331)

صحنه معاصر (انجمن تئاتر ايران) 3 شماره

چراغ ناشر : سيما کوبان (اولین زن ناشرِ ايرانی) ، 5 شماره

فردایِ ايران (نزديک به حزبِ توده؟) ، 10 شماره

رهبر ازشمارهء اول (10بهمن 1321 تا شمارهء 20 (3 اسفند 1321) ، 20 شماره

نويد (وابسته به حزب توده ايران) از سال 1354 تا 1357 ، 57 شماره

مفيد شهروز جويانی (11 شماره ، از بهمن 65 تا مرداد 67)

جزوهء شعر انتشارات طُرفه ـ اسماعيل نوری اعلاء 11 چزوه

+ داستان برپا کردن سازمان انتشارت طُرفه در سال1343

جُنگِ زمان (منصور کوشان) ، 20 شماره

جُنگِ اصفهان (محمد حقوقی؟) ، 11 شماره

پيش از اينها در اينجا

مھدی مجتھدپور:چراعلی کریمی را دوست دارم؟

چرا هیچ کس علی کریمی نمی شود ؟

کفر، شرک، الحاد،زندقه، ارتداد...

هما ناطق : به يادِ فريدون [آدميت]

كاوه ‌گوهرین : انسان ماه بهمن ... حكایت گذاشتن سنگی بر گور خسرو گلسرخی

ژاله عالمتاج قائم مقامی

بهروز سورن : "اوين" کجاست؟ بروايت تصوير

ريچارد رايت (برگردان فريدون ايل بيگی): مردی که به شيکاگو رفت

خمينی : احکام ِ "نزديکی" با "زوجهء" کمتر از نُه سال

زن ، تنها برای ِ "جماع" ...

نمونه هائی از "عملیات و گفتارھایِ انقلابی" صادق خان خلخالی

رضا اشکوری : بمناسبت آغاز راهپيمايی برای فتح تهران

فرامرز دادرس : تاریخچه دروغ سیزده ، یا ماهی آوریل

انوشه[فريدون ايل بيگی]: اينکه ميرسد ز راه

یادی از ویکتور خارا شاعر، خواننده، گیتاریست، آهنگساز و کارگردان تاتر مردم شیلی

بدر شاکر السیاب، پدر شعر نو عرب: توده‌ای‌ها مصدق را قربانی منافع شوروی کردند

غاده السمان (شاعرسوریه): گر به خانه‌ی من آمدی

ويژه نامهء "آرش" پس از "مرگ ِ" ناگهانی ِ "صمد بهرنگیويژه نامهء "آرش"پس از"مرگ ِ"ناگهانی "صمد بهرنگی ۱ ۲ ۳

ويژه نامهء "آرش" پس از "مرگ ِ" ناگهانی ِ "صمد بهرنگیويژه نامهء "آرش" پس از "مرگ ِ" ناگهانی ِ "صمد بهرنگی

جواد مجابی : اشعار غلامحسين ساعدی

فریدون مشیری : سرزمین مادری

هوشنگ کشاورز صدر: سه کودتا و نظام مشروطه ایران

محمود درویش (برگردان : محمدرضا شفیعی كدكنی) : ما را از شر این شعرها نجات دهید

نامه‌ای از سیدحسن تقی زاده (ديماه 1326 ، بعد از حکومتِ "ايران آبادکُنِ" رضاخان)

مروری بر هنر اردشير محصص ويژه نامهء اردشيرمحصص در اينجا

حسن رجب نژاد: پدر سوخته

نامه های ارتشبُد فريدون جم به احمد بنی احمد

آمده ها در اين بخش ، تاکنون :۵۱۸ اين را هم ببينيد

در اينجا کتابها و نشرياتی از "کتابخانهء شخصی" م را ـ عموما بخشا و بعضا بطورکامل ـ، می آورم . چرا ؟ که شايد به کار آيند و ديگر آنکه ، بی آنکه "غيب گوئی" کنم ، نه من ماندگار هستم و نه - بد ِتان نيآيد !- ، شما . به فرزندانم فارسی نيآموخته ام (چرائی اش به احدی - به جزبه خودم - ، مربوط نيست) ، با رفتنم ، به احتمال ِ زياد ، تمام ِ انها را به دور خواهند ريخت ، پس تا هستم ...

۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷ ۸ ۹ ۱۰ ۱۱ ۱۲ ۱۳ ۱۴ ۱۵ ۱۶ ۱۷ ۱۸ ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ ۷