m.ilbeigi@yahoo.fr           mercredi, 27. novembre 2024 

 "جهت پاسخ به کسانیکه مشی انقلابی حزب تودهء ایران ، در دفاع از انقلاب شکوهمند 22 بهمن و حمايت از مواضع ضدامپرياليستی و مردمی خط امام ، [...] مورد سئوال قرار می دهند [...]" - به ما می گويند : آيا اشتباه نمی کنيد؟ / آيا نگران نيستيد ؟ / آيا درست حسابش را کرده ايد؟ ("مردم" ، شمارهء 143  ، 25 دی 58) +  بیانیهء مشترک ِ "توده-اکثريت" : چگونه بردشواری های تثبيت،تحکيم و گسترش انقلاب شکوهمندمان چيره شويم!        

 ایرج هاشمی زاده: حزب توده ايران به روايت حزب توده ايران ( در مسير انقلاب / پا به پای روزنامه "نامهء مردم" ، ارگان حزب توده ايران)

     

 

  ويژه نامهء "بهرام صادقی" با اين نوشته ها:

 سالشمار وقايع زندگي و آثار بهرام صادقي. /      غلامحسين ساعدي : هنر داستان‌نويسي بهرام صادقي /        محمد ايوبی   : که به گردت   مي‌رسد نويسنده؟ /       مصطفا حاجي‌زاده :  بازمانده‌هاي غريبي آشن /      عليرضا محمودي.ايرانمهر  : نگاهي به داستان سنگر و قمقمه هاي خالي /       داستانهای کوتاه بهرام صادقی : تأثيرات متقابل؛ خواب خون ؛ آدرس شهر « ت » ، خيابان انشاد /     مجموعه، داستان هاي کوتاه    نشرِ ديگران/ ويژه نامه ها

 * 2 شعر و زندگينامه و وصيت نامهء ادبی منوچهر نِيِستانی  

 * ويژه نامهء "منوچهر نيستانی" با اين نوشته ها: عمران صلاحی : مهمترين مولفه شعر نيستانی طدز اوست / م.آزاد: کارخانه شايد تنها شعر موفق کارگری در ايران باشد/ علی باباچاهی : نيستانی شاعری که قلندرانه ميسرايد/ توکا نيستانی : منوجهر نيستانی شعر منتشرنشده ندارد/ و نوشته هائی از : رصا سيدحسينی ، احمدرضا احمدی ، محمدعلی بهمنی ، مهدی خطيبی و ...

  علی محمد دستغیب ["شِخ اصلاحات"] : کافران نجس هستند ./ اهل كتاب يعنى يهود، نصارى‏ و مجوس ذاتاً طاهرند و لزوم اجتناب از آنها به خاطر پرهيز نكردن آنها از خوردن شراب و گوشت خوك و ساير نجاسات است.  

         ادامه  

   رئيس جمهور[خامنه ای]: دولتِ آقایِ مهندس موسوی را در مجموع دولتی موفق ميدانم + بخشنامهء نخست وزير درموردِ جمع آوریِ تصاوير آيت الله منتظری. 

ادامه          ازنگاهِ ديگران / دينی

اسامی شاهان ، نخست وزيران و وزرای ِ خارجهء ايران از1694 تا 1997

ادامه          از نگاه ديگاران / تاريخی 1

 

هما ناطق :روحانيت از پراکندگي تا قدرت        وين می گويد: "تاريخ‌نگاری استوار است بر دانش به ياری اسناد" و بس! با ”خوب و بد“، با ”داوری و پيشداوری“، با ”ارزش‌گزاری و قضاوت“ سر وکار ندارد. ”حق و ناحق“ و ”برزگداشت و طرد“ نمی شناسد.            ادامه             ويژه نامهء هما ناطق

م. ايل بيگی : يکسالِ ديگر ، با باز و بستنِ چمدان ها گذشت ...         يکسال ِ ديگر برعمرمان رفت و از اين نه خشنوديم که همزمان برعمر حکومت ِ فلاکت بار اسلامی افزوديم ، يعنی تداوم داديم برتمام ِ خواری ها و خفت ها و برعالميان فرياد برآورديم : اينيم ، از سترون ترين سترونان ؛ به داده مان برسيد ! و داد از اين عالميانی که هرچه بيش ، و روز از روز ِ پيش بيش ، مارا هول می دهند به عالم ِ مَخُوف ؟ وه که چه خيال ِ خامی ! / خلايق ، خلايق ! کوريد و کريد ( و بالاجبار ) خريد ؟! نمی بينيد که دادخواهی ِتان به «مجامع» به جائی نمی رسد ؟!    2 فروردين 83                    ادامه

والت ويتمن : انقلابیِ پير

نخستين ببرد پايان يافته بود/ پايان اين نبرد جز غم و درد نبود/ ما از فرازِ تپه ها درمانده و تحقيرشده  نواهایِ شادمانِ آنهارا می شنيديم،/ گويی به تحقير به ما می خنديدند.

ادامه

از نگاهِ ديگران / ادبيات جهان

م.ايل بيگی:  دفاع از زندانيان سياسی صدالبته ، "سمبُل" ساختنِ شان هرگز !

 از هر زندانی ِ عقيدتی وسياسی بايد دفاع کرد ، اما هرگز به آنان ـ به صِرف ِ زندانی بودن ِ شان ـ وجه ای بيش از آن که قابلش هستند ، نبايد داد . هر زندانی ِ سياسی آزاديخواه نيست؛ زندانيان ِ سياسی ای هستند که در کله شان دارند آينده ای نکبت بارتر از امروز برايمان فراهم می کنند ـ آنسان که "ديروز" يان کردند ..             ادامه

                      نوشته هایِ 1382

  ما اين حرف  مسخرهء  عده ای را قبول نداريم كه : بايد تاريخ را از عددِ  صفر شروع كرد . نه ، فقط در يك جمله حرف دراين است كه آن  قهرمانانِ   شماره ناپذير  ( چه با نام و آوازه ، وچه ناشناس و گمنام ) به اين منظورشقه شقه نشده اند، تويِ  شعله های آتش خاكستر نگرديده اند ، خنجرنخورده اند ، بزيرِ گيوتين نرفته اند،  وحشيانه ترين شكنجه ها را تحمل نكرده اند ،  درمقابل  جوخهءآتش قرار نگرفته اتد تا ديگران در مرگشان نوحه  و زاری سر دهند يا به به و چه چه بگويند.                                 ادامه       

 ازنگاهِ فريدون ايل بيگی / نوشته های سياسی

  شيدا نبوی: آبادان ، 28 مرداد 1357 ، سينما رکس

      

نشرِ ديگران 15

 

تمامِ شماره های"چشم انداز"

م.ايل بيگی: نماز پشت ِ شيخ و در حضور ِ شاه ؟

سياهي ِ تاريخ ِمان / نمازخواني پشت ِ شيخ و/ در حضور ِ شاه ./ شرط ِ بقاي ِما ؟ ترک ِ نماز ِ شاهانه!                    9 بهمن 1381     ادامه        نوشته هایِ 1381

تاریخچۀ سرود "بهاران خحسته‌باد!"

 

نشرِ ديگران

چهار فيلم از علی حاتمی :

* مادر       * حسن کچل      *  سوته دلان      * خواستگار

آوا و نما / نما/ فيلمِ سينمائی

 فرخ صادقی: در بارهء تاریخ ادبيات کودک در ايران +  بازسازی نقش ادبیات کودک 

   هانس کريستين اندرسون (برگردان:محمد قاضی) :قوهای وحشی

  سيروس طاهباز : قدیمی ترین شعر برای کودکان [ايران]             

  ژاک پره ور : اپرای ماه + شعرهای کودکان (کانادا، کره،فلسطين،سیاهپوست آمریکائی)

           نشر ديگران 16

تمامِ 36 ش "کتابِ جمعه"

کامبیز نجفی :فریدون توللی و قشقایی ھا

از نگاه ديگران / ادبیات ايران ۳

 فریدون توللی : التفاصيل ۱        

(بخشهایِ ديگر بزودی خواهند آمد)

 

 

 راحله کشتگر (دلتنگيهایِ ِيک پناهندهء کوچک) :

سهم من و سهم همه ماها ...

 از نگاهِ ديگران/ سياسی 1

فريدون ايل بيگی : مرثيه ای برای هيچ


 از راهی بس دراز بهم رسيده ايم ،

واکنون درمقابل ِ من ايستاده است .
به چشمهای ِ زبان بريدهء من که در آن :
نه خشم هست ، نه مهر ؛
نه کينه هست ، نه قهر ؛
می نگرد .
         ادامه        از نگاهِ فريدون ايل بيگی

میترا شجاعی : چگونه در اوایل انقلاب حجاب اجباری شد

از نگاهِ ديگران

  محمد امين رسول زاده : تنقيد فرقهء اعتداليون

 

از آنان و  اينان ...

 

بزرگترش در اينجا         

 صفرعلي رمضاني: نقشِ استاد احمد عاشورپور در تکاملِ موسيقیِ گيلان 

ادامه

امين حسن‌پور : عاشورپور و فولکلور   

ادامه

فرستاده هایِ ديگران/ قومی

   

دوفيلم از :رخشان بنی اعتماد / محسن عبدالوهاب:

* خون بازی        * گيلانه        

 *چندنوشته و ترجمه ار صمدبهرنگی در "آدينه"("مهد آزادی") تبريز

 * چند نوشته و ترجمه  از بهروز دهقانی در  "آدينه"("مهد آزادی") 

*نشر ديگران          * نشريات / مهد آزادی

May be an image of ‎2 people and ‎text that says '‎کند پاشیده به اند 40A جا-حتیب جا حتي آین اگر نقرتم است ازاینان حشق آنک انگم_عشق دافوا فكوفت ام از இெரிන් دوستان آنجه_ار آه_زردرست_ابرتراست_عمیزنہ می [زنم؛ باجز- کین هیچ نعاشته اند م ایل بیکی xalvat.info‎'‎‎

م.ايل بيگی : گَند پاشيده اند به همه جا ـ حتی به آينه !

خوب نگاه کنيد : چشم  هاشان به چوبه های ِ دار ست و تيرباران ها !

م.ايل بيگی/ نوشته هایِ 1382

سیدعلی صالحی سفر بخیر مسافر غمگين

[برای اعدامی های اصفهان: صالح میرهاشمی، مجید کاظمی شیخ شبانی و سعید یعقوبی کردسفلی بامداد ۲۹ اردیبهشت 1402]

ما سه نفر بودیم/دستهامان بی سایهسایه هامان بر دیوارو چشمهامان رو به رد پای پرندگانیکه در اوقات رویاها رفته بودند،بعد هم اندکی باران آمد      ادامه

Afficher plus d’images de Yadollah Royaï

م.ايل بيگی : کوتاه سخنی درموردِ "شعر/ شعار ِ" اقايِ "رويائی"             مي گوئيم که خواستار ِ حکومتي لائيک ايم . بسيارخُب . آيا اين معني اش اينست که پيروان ِ اديان را بايد پوزه بندي ببنديم و خفقان بگيرند و از حقوق ديني شان دفاع نکنند و تظاهر به بي ديني کنند . وقتي که مي گوئيم " لائيک " يعني اديان  مسائلي خصوصي هستند ونبايد درکِرد و کِردارهاي حکومت تاثير بگذارند ومعتقدانش در چهارچوب ِ قانون بهره مند از تمام ِ حقوق ِ انساني      ادامه       م.ايل بيگی/ 138

 محمد رضا خوبروی پاک جستجو در قانون « از دست رفته » / قانون اساسی مشروطیّت 

ثبرابر اصل 13 قانونو اساسی ، مطبوعات "مادامی که مندرجات آنها مُخل اصلی از اصول اساسيه دولت و ملت نباشد مجاز و  مختار..." بودند.اما با مخالفت و فشار دينورزان دراصل بيستم متمم از آزادی مطبوعات کاسته و ممنوعيت برای "کتب ضال و مواد مضره به دين مبين"  افزوده شد.         ادامه

از نگاهِ ديگران/ تاريخی 2

 سه  فيلم از تهمينه ميلانی :

*تسويه حساب   * بجه های طلاق    * آتش بس

آوا و نما / نما / فيلم سينمائی

برچيده هائي از توضيحات ِ فريدون ايل بيگي در کتاب ِ : " ما توپاماروها"  (جلد ِ سوم)          ما اين حرف  مسخرهء  عده أي را قبول نداريم كه : بايد تاريخ را از عددِ  صفر شروع كرد . نه ، فقط در يك جمله حرف دراين است كه آن   قهرمانانِ   شماره ناپذير  ( چه با نام و آوازه ، وچه ناشناس و گمنام ) به اين منظورشقه شقه نشده اند، تويِ  شعله هايِ آتش خاكستر نگرديده اند ، خنجرنخورده اند ، بزيرِ گيوتين نرفته اند، وحشيانه ترين شكنجه ها را تحمل نكرده اند ،  درمقابل  جوخهءآتش قرار نگرفته اتد تا ديگران در مرگشان نوحه  و زاري سر دهند يا به به و چه چه بگويند.      ادامه        از نگاهِ فريدون ايل بيگی/ ترجمه ها   ما توپومارو ها

 

دو فيلم از بهمن قبادی  :

* لاک پشت ها هم پرواز می کنند (به زبان ِ کردی  و زيرنويسِ انگليسی)

* گمشگشته ای در عراق

آوا و نما / نما / فيلم سينمائی

  ويژه نامهء تقی ارانی

ويژه نامهء بزرگ علوی

نشرِ ديگران / ويه نامه ها

چهار فيلم از اصغر فرهادی :

*  شهر زيبا   * رقص در غبار  * چهارشنبه سوری          * در بارهء اِلی ...

چهار فيلم ازبهرام بيضائی :

* وقتی همه  خوابيم   1    2      * سگ کُشی      *رگبار    *باشو غريبه کوچک  

آوا و نما / نما / فيلم سينمائی

محمد باقر مجلسی: ولادت مهدی (از کتابِ بحارالانوار)

کتابخانهء "خلوت" / دينی / اسلام / متفرقه

  محمود درویش(برگردان : محمدرضا شفیعی كدكنی) : ما را از شر این شعرها نجات دهید

از نگاهِ ديگران / ادبی /جهان

م.دلاشوب : يادمان عليرضا شکوهی (گروه ستاره سرخ+راه کارگر)

 

م.دلاشوب : سازمان انقلابيون کمونيست / اتحاديه کمونيستهای ايران (سربداران) / حزب کمونيست ايران (م.ل.م)

فرستاده های ديگران/ سياسی

جلال متينی : مخالفت انگليسیها[ومصدق] با راه آهن جنوب به شمال ايران

 جلال متينی : دکتر مصدق ، انقلاب مشروطه و تحصيلات عاليه در اروپا

 جلال متينی : دکتر مصدق ، پيشنهادهای نخست وزيزی  و انگليسيها

 

نشرِ ديگران 17

چرا "آراد" [و چرا م.ايل بيگی]  و نه "محمد " ايل بيگی؟

 با کليک رویِ عکسها، بزرگترشان را می بينيد.

دمادرم ، که در اوايلِ قرنِ 14شمشی ، در سنِ 15 سالگی با پدرم ( که به ناگزير و از رویِ اجبار ِ زندگی ، نتوانست سوادی بيآموزد )، ازدواج کرد و هميشه " فرماندهء" خانه او بود ، شش کلاسی سواد داشت و به اصطلاح ِ آنروزی ها ، از "روشنفکران" و "بی حجابان"  و نام هایِ فرزندانِ اوليه اش را ، به رسم ِ زمان؟، "فريدون" و "نسرين" و "فرامرز" انتخاب کرد ، اما تا "پا به سن" گذاشت (گرچه ، منِ آخری ، در 27 يا 28 سالگی اش بدنيا آمدم ) ، نام هایِ ما چهارتایِ آخری را به ناب ترين وجهی "اسلامی" انتخاب کرد و با نامِ پدرم ( حسن ) ، به يکباره شديم "نج تن" ! ...     ادامه       از نگاهِ م.ايل بيگی

هنرِ حکومتِ (ونه جمهوریِ) اسلامی : جنگ ، جنگ تا فلاکتِ بی نهايت !

با کليک کردن رویِ هر عکس ، بزرگترِشان را خواهيد ديد .

کتابخانهء خلوت/ نشريات/ انديشهء رهائی 6

واقعیت واقعۀ کشته شدن یحیی    یحیی بن عمر،علوی انقلابی عهد تولد حسن عسکری، اساس تاریخی مهدی موعود است .

منبع : از نگاهِ ديگران / دينی

 روح الله خمينی : نامه ای از امام موسوی کشف الغطاء  (ولايت فقيه)

"ولايت فقيه" که اینک متن مصحح آن [دست برده در آن؟] همراه با پانوشته هاي توضیحی و مجموعه اي از فهرست ها به جامعه اهل فضل و تحقیق و مشتاقان آثار حضرت امام تقدیم میگردد.

آورده شده در : از نگاهِ ديگران / دينی (دربخشِ

روح الله خمينی : کشف الاسرار

 

آورده شده در : از نگاهِ ديگران / دينی (دربخشِ خمينی) 

نعد از بيست و سه سال [ و امروز : چهل و پنج سال ] ...

" مترقی " هامان تا کسی می گفت :/ " از اين امامان و امامزادگان فرجی نيست ! "/ می گفتند :/ " هيس ! تفرقه درصفوف خلق ، حاشا ! "/ وهمراه با حزب الله : " بحث بعد از انقلاب ! "/ ... و بعداز "انقلاب" ،/ وقتی زنها روانه خيابان ها شدند ،/ باز گفتند : " بساط تان را جمع کنيد ! - تفرقه در صفوف خلق ، حاشا ! "     

 20 فروردين 81                ادامه

ايرج افشار : فهرست مقالاتِ فارسی [تا سالِ 1338] ( در 21 جلد)

 

 کتابخانهء خلوت/ ادبيات/ کلاسيک ( در بخشِ نقد و بررسی)

 

 

چند شعر از : شفيعی کدکنی ( م. سرشک ) /  به نقل از: "کوچه باغهای نشابور"

  

 فرامرز طالبی : نمايشنامه نويسان گيلان

 

ديگ ها و تابه ها و گَمَج Gamaj  

منبع : فرستاده های ديگران / ادبی

 منوچهر بخياری: :قوام السلطنه پهلوان يگانه مشروطه به روايت حميد شوکت

 تين يادداشتها حاوی بررسیِ فصل دوم کتاب "در تيررس حادثه – زندگی سياسیِ قوامالسلطنه"، نوشته حميد شوکت  در پرتو اسناد و شواهد مشروطيت است. صرفاً به فصل دوم کتاب پرداخته و عمدتاً صحت و سقمِ چند سند مورد اتکای نويسنده کتاب را وارسيده ام

Peykar info

 زياد ابو عمرو (برگردان: تراب حق شناس) :

 جنبش حماس: علت وجودی، موقعيت و خطر آن

 

 .بخشِ پايانیِ  آین نوشته ، در مطلبِ باز شده ، بطور کامل نيامده است .   کامل آن را در اينحا بخوانيد .

محمد رضا فشاهی : از گاتها تا مشروطيت (گزارشی کوتاه از تحولات  فکری و اجتماعی در جامعه ی فئودالی ايران)

  برسمِ هر سال در اين ساليان : سالی خوش و پُربار و بی حکومت (و نه جمهوریِ) فلاکت بار اسلامی آرزومندم.

Vue d’ensemble image پیروز دوانی : کتابچه حقیقت [دربارهء حزب توده] احمد فاروقی ـ ژان لوروريه: [ساواک] چشم و گوش شاه

اينهاراهم ببينيد:    * پايان زندگیِ شاه   *فریدون هویدا: سقوط شاه     *گوشه هائی از زندگیِ "فلاکت بارِ" خاندان پهلوی    *همسرانِ رضا شاه  * کتابخانهء خلوت/شاهی يان           * عکسهایِ خاندانِ پهلوی 

نوشته ها و کتابهایِ مربوط به پيش و پسِ 22 بهمن 57

 پيکار با دو جناح حزب توده و هيئت حاکمه /  سال چهارم ، شماره 1 ، بهار 1374

م.ايل بيگی : "سه فاز" تاريخِ معاصر ِ مجاهدين (ازدواج هایِ سه گانهء "رهبر ِ اخص")       در اين نوشته با استدلال ( و نه با "پيش بينی" و "شارلاتانگری" عاقبتِ کار مجاهدين آمده است و شايد عاقبتِ خيلی ازمجاهدين آن نمی شد که شد (زندان و شکنجه و...) و شايد کلِ جنبشِ ايران در باتلاقی که افتاد ، نمی افتاد ...

      ... کامل 

سيروس نهاوندی : تجاربی چند از مبارزه در اسارت

" اين جمعبندی را رفيق مبارز سيروس نهاوندی عضو سازمان آزاديبخش خلقهای ايران که اخيرا پس از يازده ماه مبارزه در اسارت ، توانست با استفاده از نقطه ضعف دشمن از چنگال دژخيم خودرا رها سازد."

("توده"،شمارهء23، ارديبهشت52)       شماره هایِ ديگرِ "توده" در اينجا

  طرحهایِ خيلی بيشتر در اينجا

 روستاي كنگ

  کنگ در غت دو معنا دارد، در لغت نامه به معناي پرنده‌اي قوي پنجه که در مناطق کوهستاني زندگي مي‌کند و در دگر معنا به دژ مستحکم تعبير شده است. از نكات جالب توجه در اين روستا قرار گرفتن حياط هر خانه در پشت بام خانه اي ديگر همچون روستاي ماسوله مي باشد.           ادامه

جعفر کوش آبادی : من چه بودم ، چه شدم ؟

در اين رابطه اينرا ببينيد:

*م.ايل بيگی: دفاع از زندانيان سياسی صدالبته  "سمبُل" ساختنِ شان هرگز!        *جعفر کوش آبادی/ جعفر کوش آبادی ِ شاعر ، درگذشت/ مروری بر زندگی و اشعارِ جعفر کوش آبادی/ مهدی خطيبی: شخصيت مستقلِ شعر جعفر کوش آبادی

اعدام شهلا جاهد : پسر ناصر محمدخانی صندلی را از زیر پای شهلا کشید و شهلا جان سپرد

مالکم ایکس : انقلاب سياه

 راه پيمائی سياه پوستان يا يک جنبش قلابی ؟

(ترجمه ای از "فريدون ايل بيگی" در  مجلهء "نگين" ، شماره های 18 و 19 ، آبان و آذر  1345)

 

دختران بلوچ و مدرسه ای در خیال + قانون مجازاتِ اسلامی، بخشِ حدود
 احمد حريری : ضرب المثالهای ِ فارسی و معادلهایِ انگليسی آنها

 بزرگترش در اينجا

 بزرگترش در اينجا

زندگينامه / دو نوشته از نيوشا فرهی : زبان و هويت ملی در تبعيد؛  کاوه های جهانِ سوم؟ / نيوشا از دريچهء چشمِ مادرش"

 بولتن اطلاعاتی " در رابطه با خودسوزی  و مرگ ِ  " نيوشا فرهی

 همه چیز یا هیچ چیز، همه مان یاهیچکداممان، شعر از برتولت برشت، ترجمه و مقدمه از نیوشا فرهی

* ويژه نامهء منوچهر نيستانی       زندگينامه    اشعار   عکسها    

و با نوشته هائی از : عمران صلاحی  م.آزاد علی باباچاهی توکا نيستانی    رصا سيدحسينی     احمدرضا احمدی   محمدعلی بهمنی  مهدی خطيبی  و...

   *چندتا شعر از منوچهر نيستانی : خراب

 روُنِيه خيابُونا  با دسته خالی نِميشه !

چاقو دارن ! قمه دارن ! چماق دارن ! زنجير دارن
گازماز دارن ! هفت تير دارن ؛
اون پُشتوپُشتا : ! مسلسلو هزارکوفتوکاری !
*
تو چی داری ؟ ! دست خاليئی ! دست خاليئی ! دسته خالی . ! پس بِت بِگَم : ! روُنِيه خيابُونا با دستِ خالی نميشه ! ! ولاَ بُکُن رِزِرو جاتو ! يِه گُشِيِه قَبرِستونا !

 26 خرداد82 

 

نون که پلو نمیشه

 مدتها پیش رئیس اتحادیه بنکداران مواد غذایی تهران توصیه کرده بود برای مقابله با محتکران و پایین آوردن قیمت برنج مدتی مردم برنج نخرند و نخورند[...] احتمالا ایشان تا مدتی برنج نخواهند خرید، اما برنخ تا یکسال شان را حتما تو انبار دارند و کماکان به خوردن برنج ادامه خواهند داد.              ادامه

ادامه

فرياد يک مُعلم طغيانگر (نامه های زندان فرزاد کمانگر) 

 م.ايل بيگی :  فلسطين ، اي گسترده ترين سرزمينِ بي خاك !

 

 میرزا حسین کریمی مراغه‌ای: بچه  در قنداق و آخوند در وطن هردو می رینند اما این کجا و آن کجا

کارگر در زیر کار و دخترک در زیر یار هردو مینالند اما این کجا و آن کجا / یک منار در اصفهان و یک منار زیر پتو، هر دو جنبانند اما این کجا و آن کجا/ دختر دروازه غار و دختر دریا کنار هردو عریانند اما این کجا و آن کجا/ نو عروس در حجله و جنگجو در کاروزار، هردو خونینند اما این کجا و آن کجا / بند تنبان فاطی و کرست زی زی خانوم، هردو چسبانند اما این کجا و آن کجا                ادامه

[ اين  می تواند سرودی شود] شهرام ناظری :  ای مردم ِ آزاده کجائيد ، کجائيد! آزاده گی از تو، بيآئيد ، بيآئيد!

 

اشکان : گرگها خوب بدانند ، تویه گهوارهء چوبی پسری هست هنوز!

 

ويژه نامهء باقر مومنی

با کتابها ، نوشته ها و عکسهائی  از او و نظراتِ ديگران در بارهء او 

 

 

    بزرگترش در اينجا

 

 

 

باس کيارستمی: زيرِدرختانِ زيتون      تهمينه ميلانی: تسويه حساب      بهرام بيصائی : سگ کشی     

بيشتر

اسنادِ دادگاهِ پاريس در بارهء متهمينِ قتلِ شاپور بختيار

چند فيلم از:  داريوش مهرجوئی

گاو    درخت گلابی    هامون    اجاره نشين ها   [علی] سنتوری            بيشتر

نامه تاريخي محسن مخملباف درباره داريوش مهرجويي به بهشتي

واقع قضیه این است که دو ساعت پیش که فیلم را دیدم حاضر بودم به خودم نارنجک ببندم و مهرجویی را بغل کنم و با هم به آن دنیا برویم

گفت با ژوليت دردريان ، خواهر ويگن و کارو

 

 

 

 

 

 

ویگن، سرباز فراری

حسين شاه اويسی:  جستاری کوتاه در تاريخ موجوديت کردان و نقش آنها در پايداری و استقلال ايران

 

 هلن کروليش - قاسملو (برگردان:شيدا نبوی) : معمایِ قاسملو 

           

 ماراتن زنان علیه لایحه ضد خانواده      شکوه زن ايرانی              گزارش تصويری درباره مبارزات زنان در ايران         بيشتر

شيرين سميعی : ... با مصدق "در  خلوتش" (همراه با عکسهائی نادر از او)

غلامحسين صديقی  :     «مفتاح ... جاسوسِ انگليس در دولت مصدق» 

 

  "ديوارنوشته هایِ انقلاب" ديوارنوشته های 57 تا 68

 اعلاميهء رفع تبعيض از  زنان (lمجمعِ عمومی سازمان ملل متحد 1967) 

اين را هم ببينيد:

خدیجه مقدم : بترسید از روزی که فرزندان ما شما را محاکمه کنند !

حسين شاه اويسی:  جستاری کوتاه در تاريخ موجوديت کردان و نقش آنها در پايداری و استقلال ايران

 

    آلبرت اينشتین : دربارهء آزادی (آزادی دانشگاهی ، فاشيسم و علم ، آزادی ، روش های نوين تفتيش عقايد، حقوق بشر)


  

چند نوشته از حميد عنايت: همه چيز در دگرگونی است ، بجز اصل دگرگونی ؛

 همه کشورهای موجود حکومتهای بد دارند ؛

 درحاشيهء تاريخ ؛

 تاريخ ، داستان حرکت بشر بسوی آزادی است .

 

روز شمارِ کودتا [ی 28 مرداد 1332]

 کتابهائی در مورد  مصدق ، فاطمی و کودتا    

  عکسهائی از  کودتای 28 مرداد

 

روزشمارِ 18 تير: پنج روز  پُرتلاطم و روزششم  

 كاملترین روایت تصویری از 18 تیرماه 1378

+ محمد قائد : كبريت را كى كشيد و چرا؟ (تأمل بر آنچه شامگاه 18 تير 1378 در خوابگاه دانشگاه تهران گذشت ـ مشاهدات چهار دانشجو) +         محمد قائد : دانشگاه تهران: گذر از فرمانبری به استقلال – و بالعكس (به روايت علي اكبر سياسی)      + انديشه و تازيانه (خاطرات اکبر محمدی از زندان)

مکافات عمل    

 یک شبی در راه دوری ، گرگ پیری بر زمین افتاد و مرد .../ لاشه ی گندیده ی آن گرگ را کفتار خورد .../ در دل غار کثیفی پیر کفتار ، زمین مرگ را بوسید و خفت .../ قاصدی این ماجرا را با کرکسان زشت گفت .../ جسم گند آلود کفتار را کرکسان ، غارتگران خوردند .../ لرزه بر دامان کوه افتاد .../ سنگها بر روی هم هموار گشت/ کرکسان هم جملگی مردند ....

 اشعار و يادمان کارو در اينجا

 

پیش بینی مصدق در مورد فاجعه ملموس (گفتگوی مصدق با آندره بریسو، خبرنگار فرانسوی در 15 ژوئیه 1951 )       فکر نمیکنم حزب توده قادر به گرفتن و حفظ قدرت باشد. همینطور ارتش را توانا برای بر خاستن و برپایی یک نظام دیکتاتوری نمی بینم. امیدوارم سرکرده های شیعه قصد جدی برای ورود به عرصه سیاست نداشته باشند. اگر چنین شود، ایران در آستانه وضعیت فاجعه آمیزی قرار خواهد گرفت [...]  من واقعا از این تشکیلات مذهبی هراس دارم. درست است [...] تشکیلات آخوند های شیعه با آن سلسله مراتب و امکانات اگر به قدرت دست یابد، ما در داخل مواجه با انقلابی خونین خواهیم شد [...] به هر حال اگر این فرض آخری تحقق پیدا کند، یک آیت اللهی وارد عرصه میشود و نهضتی مالامال از نفرت علیه غرب و حتا ضد یهود و در دشمنی با عرب های سنی راه خواهد انداخت و ای بسا که خیابان ها جای جسد و خون خواهد شد.         ادامه

آنها که ممتکت را به اين روز انداختند/ ساواک ، نصيری و ثابتی هرانمصور،، 8 آذر 57)     بزرگترش در اينجا ـ به ظنِ قاطع ، ملاها اصلا درکی از زنها ندارند.

 ـ يه هفته گذاشتن تا خروجی رو پيدا کنن !

شارلی ابدو ، 11 زانويه 2023

بزرگترش دراينجا

برگردين به هَمونجائی که ازش اومدين

بزرگترش در اينجا

 

 شارلی اِبدو، ویژه‌نامه هفتم ژانویه2023

 

قديمی و جديد نوشته هایِ م.ايل بيگی

 

شقاوتشانرا انتها نيست !

چه وحشيانی !

چه درندگانی !

حنجره ام ديگر نيست برای فرياد

اشکهايم سرازيرند هرلحظه

*

آيا تابحال ديده ايد که آنکه خودرا انسان می نامد

انسانِ ديگری را بِدرد ؟

اينان اينند؛

شاوتشانرا انتها نيست

نه از انسانيد بوئی برده اند

و نه از "ناموس" و "شرفِ" فخرفروشانشان

5 اکتبر 2022 ـ 13 مهرِ 1401

م.ايل بيگی:از کدامين تبارند اينان ؟

- به جز درنده جيوانی وحشی ؟

و خوی ِ شان به چه ميماند ؟

- به جز درنده جيوانی وحشی ؟

سال 88 ، بهنگام تظاهرات

احمد کسروی: تاريخچهء شير و خورشيد

   منبع : نشر ديگرات 6

 تاريخچهء تکامل پرچم ايران/آرش داور : سيرِ تحولِ پرچم ايران

و ديگر :  سیروس مددی : پرچم سه رنگ شیروخورشید، پرچم ملی-شھروندی ایران است یا پرچم نظام سلطنتی شاھنشاھی؟

منبع : نشر ديگرات 5

طرحی برای پرچمِ آيندهء ايران

  

بزرگترش در اينجا       

سه رنگ (سبز و سفيد و سرخ) تاريخچه های خودرا دارند ، اما : قهوئی برای کوهستانها،که حتی دامنه هايشانرا برایِ ويلاسازی ملاخورکردند؛  آبی برای درياهاودرياچه ها و رودخانه ها ، که تعدادیشانرا خشکاند (درياچهء اروميه ، زاينده رود و ...)

م.ايل بيگی: آب از آب تکان نخواهد خورد ؟

کودکان ِ بيشمار ِ زادگاهم / در خيابانها ولند / - بي طاقی برسر ونانی درشکم- / نيمه های ِ ديگرم - زنان را می گويم –
هزار هزار به روسپيگری می روند / تا پرکنند شکم های ِ خالی را /  اعتياد شده است قرصی که براحتی در حلق می اندازی!
***
حاکمان ، حکم برهمه چيز ازبين بُردن داده اند؛ / حاکمان ، سازنده گان ِ نيستی اند؛ / حاکمان ، همه چيز را از دريچهء کوتاه و / ديد ِ کورانه شان می بينند ؛ / حاکمان ، بار ِ قرنها بی خردی را / برشانه های ِ ناتوانشان دارند : / بی خردان
حکم ِ اعدام ِ انديشه را / برسر ِ هرکوچه و برزن داده اند .
 9 آذر 81   
ادامه   منبع : کلِ نوشته های م.ايل بيگی

قديمی و جديد نوشته هایِ م.ايل بيگی

آيهء ياس : چه سود؟

تمامِ اينهارا

ـ ازنوجوانيم (درخلوت و امروز به عيان) ـ ، ديده ام

و نيجه اش را :

ـ حکومتِ فلاکت بارِ اسلامی!

آيا بعد از اينهم خواهم ديد؟؛

حکومتِ "سلطنتِ مشروطه ( در واقع چُون همزادش "مشروعه")"

آنهم ـ چُون پيشاپيش ـ سرکوبگر ؟!

۷ مهر ۱۴۰۱

ضرب المثل هایِ فارسیِ بکارگرفته شده درزبان ِ فرانسه 

بگمانم در سالِ 1377 تعدادی از ضرب المثل های  فرانسوی - که ريشه در زبان ِ فارسی دارند- را از کتابها و فرهنگهای فرانسوی (لاروس Larousse ، روبر Robert ، هاشت Hachette ، ليتره littré و... ) جمع آوری کردم و بجایِ آنکه به ترجمهء شان بپردازم ، در ديوان ِ شعراء ودر " امثال و حکم ِ" دهخدا و " کتاب کوچهء " شاملو ، معادلهای فارسی شانرا گشتم و يافتم . تعدادی از آنها را دراينجا می آورم :

 Alturisme  : ( همنوع دوستی )         

D’autres ont planté ce que je mange , je plante ce que d’autres mangeront .

ديگران کاشتند ما خورديم ، ما ميکاريم ديگران بخورند

يا : بکاشتند و بخوردندو کاشتيم خورند/ چونيک بنگری همه برزيگران يکديگريم ( نظامی ) 

 Âme: ( روح و روان )

La cage sans oiseau n’a pas de valeur .  ( Sa’di , Boustan , IX , 4 ) .که بی مرغ ، قيمت ندارد قفس  ـ سعدی  

Ami et Ennemi : ( دوست و دشمن )

La paix des deux mondes repose sur ces deux mots : bienveillance envers les amis , modération envers les ennemis . ( Hafez , odes ) .آسايش دو گيتی تفسير اين دو حرف است / با دوستان مروت ، با دشمنان مدارا ـ حافظ

        ادامه  

قديمی و جديد نوشته هایِ م.ايل بيگی

آب از آب تکان نخواهد خورد ؟

کودکان ِ بيشمار ِ زادگاهم
در خيابانها ولند
- بي طاقی برسر ونانی درشکم-
نيمه های ِ ديگرم - زنان را می گويم –
هزار هزار به روسپيگری می روند
تا پرکنند شکم های ِ خالی را
و اعتياد شده است قرصی که براحتی در حلق می اندازی!
***
حاکمان ،
حکم برهمه چيز ازبين بُردن داده اند؛
حاکمان ،
سازنده گان ِ نيستی اند ؛
حاکمان ،
همه چيز را از دريچهء کوتاه و
ديد ِ کورانه شان می بينند ؛
حاکمان ،
بار ِ قرنها بی خردی را
برشانه های ِ ناتوانشان دارند :
بی خردان
حکم ِ اعدام ِ انديشه را
برسر ِ هرکوچه و برزن داده اند .
***
کودکی و جوانی ِ مان با شاه رفت
پيری ِ مان هم با اينان
(نا به کسانی نابه کس تر از هر نابه کس) .

باشدو باشدو باشد ، اما
تاب و توانمان ديگر نيست
تا ببينيم از بين رفتن ِ کودکی و جوانی ِ فرزندانمان
اينان نياز به هوائی دارند تا آزادانه بگويند :
با ايمانيم
بی ايمانيم ؛
خواست اگردلمان ، چادر بسر می کنيم
ورنخواست ، مينی ژوب برتن ؛
ريش ِ آخوندی می گذاريم[...]

اصل بر اينست :
نان می خواهيم
آزادی را
مسکن را
رفاه را
و کار را هم ؛    [....]        9 آذر 81

ادامه      منبع : کلِ نوشته های م.ايل بيگی

قديمی و جديد  نوشته هایِ م.ايل بيگی

دیکتاتوری

وقتی که نيستی

جهان چه خوبست

- و شبهايمان بی کابوس .

وقتی که نيستی/مردمانم

- در تمام ِ جهان - ،

زندگی می کنند :

زخمی به تن ندارند ؛

به زندان نمی روند ؛

شکنجه نمی شوند ؛

اعدامی در کار نيست ؛

تجاوزی در کار نيست .

وقتی که نيستی

تمام ِ ثروتهای ِ جهان

تنها برای چند تن نيست

و ديگرانی

- يعنی ما - ،

قدری نان به "نيش" خواهيم کشيد .

وقتی که نيستی

ديگر جائی برای ِ اديان نيست :

سه شنبه 17 ارديبهشت 90     ادامه

از کدامين تبارند اينان ؟

- به جز درنده جيوانی وحشی ؟

و خوی ِ شان به چه ميماند ؟

- به جز درنده جيوانی وحشی ؟

سال 88 ، بهنگام تظاهرات

 

 

روزنامهءفرانسویِ ليبراسيون،26سپتامبر2022 

بزرگترش در اينجا 

قديمی و جديد نوشته هایِ م.ايل بيگی

 

سرنگون باد حکومتِ فلاکت بار ِ اسلامی ( بی خون بهتر، با خون بالاجبار ! )

در کجای ِ دنيا ديده ايد که سفاکان خود به خود بروند ؟ سفاکان به جز ريزش ِ خون  خود ـ و  به ويژه ديگران - ، هرگز کنار نمی کشند ...

دردآورست برای ِ منی ، که حتی از ديدنِ تنها يک قطره خون ، رعشه براندامم می افتد، بگويم که اين خونخوارترين رژيم ( يعنی متکی بر خرافات ترين ِ خرافات ها : دين)، هرگز تا نريزد تمام ِ خونها را از بين نخواهد رفت ...

چگونه می توانم از ديگران درخواست کنم که خون ِ خود بريزند تا اين رژيم برود ـ که به جز اين هيچ چاره نيست . آيا حقم هست ( منی که در 5000 کيلومتری ِ ايران می زيم) چنين درخواستی کنم : که جان به بازيد که بی جان بازی هيچ اميدی نيست ؛ جان ببازيد تا جان نبازان ِ ديگر بر اريکهء قدرت نشينند و بر سر ِ ما وماها آنها آورند که ديگرانِشان آورده اند ؟ 

... و باری جکايتی ست : آنانی که در روزگارانی "تنها ره رهائی" را مبارزهء مسلحانه می دانستند ، امروزه روز "نگهبانی" جلویِ چادر خاتمی و کروبی شده است از عظيم ترين وظايف ِ شان ـ که گويا حاجت به لقمه نانی دارند در "وطن"! و خسته اند از گدائی در مقابل ِ دفاتر ِ بيکاران ...

گمان براين ندارم که اگر روزی روزی در برنامهء کار ، سرنگونی ِ "خشونت بار" اين رژيم باشد ، خونهای ِ بيشتری ريخته شود که تاکنون اين به جز به خون انديشان در اين 25 ساله ( به وسعت ِ قرنها ) ريخته اند.

سرنگون باد حکومتِ فلاکت بار ِ اسلامی بی خون بهتر ، با خون بالاجبار !)   17 بهمن 82 / 6 فوريه 04

طبيعت خشن آخوندی !

سگی پارس می کند
به ياد آخوندها و " لباس شخصی ها " می اُفتم .

گُلی از تشنگی پرپر می زند
به ياد مردمم می افتم .     25 ژوئيه 2003

ادامه     

منبع : کلِ نوشته های م.ايل بيگی

قديمی و جديد  نوشته هایِ م.ايل بيگی

 

خدايتان ، خدائی اگر می دانست ...      به : آخوندهای بسيار خدا شناس !

خدايتان ،
خدائی اگر می دانست
چنين مان نمی کرد :
- خوار و ذليل !

 خدايتان ،
خدائی اگر می دانست
گرفتار شمايان تان می کرد ما را ؟

15 فروردين 81

انبانی پر از شقاوت دارند !

چه فجيع اند
و چه به سادگي ،
جنايت كسب و كارشان :
نان و خون ،
هر دو آغشته به هم .

ساده گرانه انگاشتيم :
ديگر هيچ ِ شان به چنته از " اختراع " نيست !
انباني پر از شقاوت دارند ؛
و انتهايِ جنايت ِ شان بي انتها ست .
28 مردادِ 81

 انتهای ِ جنايت ِ تانرا انتها نيست !

بی هيچ شَک وشُبهه :

از ديوانه گانم

از بی خِردانم

نمی توانم بفهمم که چرا اينهمه جنايت ؛

انتهايِ جنايتِ تانرا هيچ

ـ هيچ و هيچ ـ

انتها نيست ؟        ادامه           

منبع : ازنگاهِ م.ايل بيگی

م.ايل بيگی : چه سالهایِ پوچ !

به : ژينا (مهسا امينی) و ديگرانی که پيش ازاين  رفتند.

 

 

چه سالهایِ پوچ

-          و پوچ در همه چيز ؛

و پوچ و پوچ !

چه گشتيم . چه يافتيم ؟

پوچ در همه چيز ؛

و پوچ و پوچ !

 *

هرآنچه خواستيم ، هيچ شد/

رآنچه خواستيم ، هيچ نيافتيم

و شديم اينی که هستيم

ـ هيچ در همه چيز ؛

وچ و پوچ !

 *

جوانيمان رفت

و پيش از آن کودکی و نوجوانيمان

(برافشائيد "پرچمِ پُرافتخارِ شاهنشاهی"!)

و دراين پيری

ما مانده ايم به هيچ و پوچ !

ادامه

منبع : ازنگاهِ م.ايل بيگی / گاه به گاه

 

آیا نخستین رمان فارسی را ناصرالدین شاه قاجار نوشت؟

 

 

 

 

ناصرالدین شاه فقط یک شاه نبود؛ عکاس بود و نقاش، شعر می‌سرود و داستان می‌نوشت. هرچند علاقه‌ی او به ادبیات و هنر بیشتر از روی تفنن بود تا دغدغه، اما مگر شاهی را سراغ دارید که به‌شکل حرفه‌ای به ادبیات یا هنر بپردازد؟  /  شاید اگر او شاه نبود و زندگی خود را وقف همین آثار ادبی – هنری می‌کرد، امروز ارج و قرب بیشتری میان مردم ایران داشت. سال‌های طولانی حکومت[۱] او چیزی به این سرزمین اضافه نکرد و اگر هم در کشور اصلاحاتی به وجود آمد، همه مدیون اصلاح‌طلبانی بود که یا به‌دستور او کشته شدند و یا در میانه‌ی راه متوقف.

می‌گویند شاه ایران سفر به فرنگ را دوست نداشت و حتا ایرانیان را از سفر به فرنگ منع کرده بود[۲]، اما با این حال سه بار در عمر خود به اروپا سفر کرد و اتفاقاً سفرنامه‌هایی که نوشت، بعدها الهام‌بخش دیگر نویسندگان ایرانی شد. / یکی از این نویسندگان زین‌العابدین مراغه‌ای بود که او را با نام یگانه‌کتابش، «سیاحت‌نامه‌ی ابراهیم‌بیگ» می‌شناسیم. کریستف بالایی، ایران‌شناس فرانسوی، می‌نویسد: «[سیاحت‌نامه‌ی ابراهیم‌بیگ] زیر نفوذ حاجی بابا و خاطرات سفر ناصرالدین شاه به نگارش درآمده بود.»

ادامه           منبع : از اين و آن تارنما ۳

دنیا ویژه 100مین سالگرد تولد دکتر ارانی

 

 

 

 

تقی ارانی هم چنین در برلن به فعالیت مطبوعاتی روی آورد و از ابتدای ورود خود به این شهر با مجلات و روزنامه های مختلف همكاری می كرد. این همكاری مطبوعاتی تا مراجعت او به نحو پیگیری ادامه داشت. دامنه و حیطه كار نویسندگی تقی ارانی نیز گسترده بود و از نوشتن مقالات علمی (به ویژه در زمینه شیمی) تا مباحث ادبی و زبانشناسی را در بر می گرفت.
وی فعالیت مطبوعاتی خود را با مجله "آزادی شرق" در برلن آغاز كرد. و اولین مقاله و قصیده بلندی را كه سروده بود در همان ماههای اول ورود به این شهر، در آن مجله به چاپ رساند. از آن جا كه تناوب انتشار مجله آزادی شرق منظم نبود، به همكاری با مجله "ایرانشهر" به مدیریت كاظم زاده ایرانشهر كه صاحب یك كتاب فروشی با همین نام در مركز برلن بود، پرداخت. تا این كه در سال 1924 تقی ارانی و تعدادی از دانشجویان تصمیم گرفتند خود مجله ای با عنوان نامه "فرنگستان" منتشر كنند. اسامی برخی از دانشجویانی كه در انتشار این مجله نقش داشتند عبارت بودند از تقی ارانی، غلامحسین فروهر، حسن نفیسی، احمد فرهاد، مشفق كاظمی و مرتضی یزدی. متاسفانه انتشار نامه فرنگستان نیز مانند سایر مجلات فارسی زبان در اروپا دوام زیادی نداشت و پس از یك سال و انتشار 12 شماره به دلایل مختلف متوقف شد. از دیگر مجلاتی كه در آلمان چاپ می شد و تقی ارانی در آن قلم زده است، می توان از مجله فنی و ادبی "علم و هنر" نام برد. این مجله توسط ابوالقاسم وثوق و به سردبیری سید محمد علی جمالزاده منتشر می شد.

 باید به تلاش های دكتر ارانی در عرصه چاپ كتاب هایی در زمینه ادبیات كلاسیك مانند "وجه دین"، "بدایع سعدی" و "شرح ما اشكل من مادرات كتاب اقلیدس" اثر خیام اشاره شود. وی برای هریك از این آثار مقدمه و حواشی نیز نوشته است.
ولی به باور ما مهم ترین و برجسته ترین فعالیت دكتر ارانی بنیاد نهادن و انتشار مجله "دنیا" است. او در این مجله برای نخستین بار به گونه ای علمی، منظم و گسترده به طرح مسایل فلسفی و اجتماعی پرداخت و به تبلیغ و ترویج ماركسیسم در ایران دست زد. مجله دنیا در زمان خود منحصر به فرد بود و در طی دو سالی كه منتشر می شد، تاثیر به سزایی در میان روشنفكران و دانشجویان برجای گذاشت. البته دایره تاثیرگذاری این مجله تنها به زمان انتشار آن محدود نمی شود، چرا كه مطالب منتشر شده در دنیا پس از فرار رضاشاه و پدید آمدن دوره كوتاهی از آزادی های نسبی و رشد جنبش انقلابی، در پرورش ایدئولوژیك نسلی از انقلابیون و جوانان میهن نقش بارزی ایفاء كرد. محتویات مجله دنیا در كنار سایر آثار و كتبی كه دكتر ارانی جداگانه انتشار داده بود، دست كم برای دو دهه از آثار مرجع كمونیست های ایرانی در زمینه آشنایی با ماركسیسم و فلسفه ماتریالیسم دیالكتیك به شمار می رفت.

ادامه           منبع : ازآنان و اينان...ازآنزمان و اينزمان  

 م.ايل بيگی : درد!

 

به : زندانيان،شکنجه شده گان وجانباخته گانِ گمنام

اينيم و اين
واز اين " اينمان " چه افتخاري ؟
ساده زاده ميشويم و
ساده ميميريم
و در مرثيه يمان هيچ كس نخواهد گريست
و بر قبرمان هيچ كس سنگي نخواهد گذاشت
و بر قبرمان هيچ كس گلي نخواهد گذاشت .

آنچنان گمناميم كه اگر شكنجه و زنداني شويم
هيچ كس برايمان امضاء جمع نخواهد كرد
هيچ كس به عفوِ بين المللي شكايت نخواهد برد
و هيچ كس جوامع ِ حقوقِ بشر را خبردار نخواهدكرد .

دردا
دردا !
هيچ كس نمي فهمد كه
برما بسياران رفته است .

دردا
دردا !
هر كس به سخره مان مي گيرد
كه اينچنين مدام آه و ناله گريم
- چه داريم ديگر !

دردا !
ما بسياران كشيده ايم - از كودكي مان تا بامروز؛
واز تماميِ حكومت ها .

دردا !
خوابمان چرا اين چنين آشفته بايد
- و در اين سن و سال !

عقده دارانيم
بي هيچ شك و شبهه
درد كشانيم
از ابتدايِ تاريخ .

سخنهاي طلائي ناگويانيم
درد و رنج در هر لحظه در ما تكرار مي شود
درد و رنج را در هر لحظه در خود تكرار مي كنيم .

ادامه

منبع: ازنگاهِ م.ايل بيگی / نوشته های 1381

زندگی در ايران ؛ بد گمانی و فکاهی به روايت تصوير (کارن رزنبرگ  ، برگردان: داراب شباهنگ ـ رت ريويو ، نيويورک تايمز -  30 May 2008)

"اردشير محصص" آثار سفيد و سياهي با ترکيبي از بذله و گزارش­گري پديد مي­آورد که او را در ميان روشنفکران و هنرمندان کشورش به چهره اي برجسته تبديل کرده بود. اردشير محصص در اين آثار با اشارت پر معني به مينياتور ايراني، هنرمندان غربي همچون گويا و صحنه هاي تاريخي ايران، زندگي ايران قبل و بعد از انقلاب 1979 را به تصوير کشيده بود.

ايران، در دوردست، در طرح­ها (ماريو نِيوز، 3 ژوئن 2008 ، نيو يورک آبزروز ، برگردان: مهرداد آشنا)

آقاي محصص حرف­هاي زيادي براي گفتن داشت.[...] ساواک هم بر همين نظر بود. پس از اخطارهاي مکرر براي تعديل يا، بهتر از آن، دست کشيدن و پايان دادن به کار، آقاي محصص ايران را با هدف تبعيد موقت ترک گفت ـ حداقل اين طور در نظر داشت. انقلاب ايران در 1979 قصد بازگشت را منتفي کرد. در بي اعتبار کردن آقاي محصص، حکومت الهي احتمالا از شاه هم سخت­گيرتر مي­بود. [...] . شخصيت­هاي آقاي محصص قديمي­تر از دوره پيش از شاه و انقلاب ايران هستند ـ فضاي تصويري در زمان سلسله قاجار است که بين 1794 و 1925 بر ايران حکومت مي­کرد. جنازه­هاي متحرک و مستبدان پف­کرده در طرح­هاي او، که جامه­هاي نامتعارف و غالبا به طرز احمقانه­اي پرنقش و نگار به تن دارند، با جسم­هايي وارفته و سنگين طوري شق و رق مي­ايستند و ژست مي­گيرند که انگار موضوع عکسي رسمي هستند.

طنزايرانيان ( بن مک گرات ، برگردان: داراب شباهنگ ، نيويورکر - دوم جون 2008)

"بايد بگويم که من همه عمرم عاشق هنر بوده ام،" رمزي کلارک دادستان اسبق 80 ساله و وکيل مدافع بين المللي قربانيان بي دفاع ، ابن سخنان را هفته پيش ، قبل از ترک آپارتمان خود  در بخش ويليج  Village [در شهر نيويورک] ، که به قصد شرکت در گشايش نمايشگاه مجموعه آثار طنز پردازايراني، اردشير محصص در موزه انجمن آسيا در حرکت بود،  بيان کرد. " من همواره، براي توجه گوياGoya   به خشونت در اسپانيا، و به هنرمندان فرانسوي، بويژه آنهائي که انقلاب فرانسه را با مرکب روي کاغذ طراحي کرده اند احترام فراواني قائل بوده­ام. و اردشير بواقع وراي آنها پيش رفته است. او تاريخ طولاني و فرهنگ مردمش را بهترازهرکسي که من مي شناسم  بيان کرده است."

 ادامه     منبع : فرستاده های ديگران / ادبی 

نامه‌ای از سیدحسن تقی زاده (ديماه 1326 ، بعد از حکومتِ "ايران آبادکُنِ" رضاخان)

 

 

در این مملکت بدترین انواع متصور بدبختی‌ها و فلاکت و ذلت و بی‌خانمانی و آوارگی و گرسنگی و برهنگی و ناخوشی و بی‌سوادی و کثافت ناشی از فقر و اطفال علیل گرسنه - که رنگ میوه و شیرینی نمی‌بینند - و نهایت پستی در معاش به طوری خارج از حد تصور است و به قدری عام است که بیش از نُه عُشر [=نه دهم] هموطنان من و شما بهتر از حیوانات باربر و بعضی حتا بهتر از حشرات زندگی نمی‌کنند.

پس در چنین مملکتی مخارج پراسراف و برافراشتن عمارات شدّادی و پاریسی اعظم گناهان کبیره و کفر است و اگر موردی نمایان برای حدیث «مَن تَشَبّه بقومٍ فَهوَ مِنهُم» باشد همین تقلید از فرنگی‌های مُتموّل است در این امور. در صورتی که آنها صدها سال به تدریج در این کار ترقی کرده‌اند و ما که لولهء آب خوردنی در پایتخت و دارالخلافهء ممالک محروسه نداریم باید عمارتی داشته باشیم معادل عصری که در پاریس و لندن هم لولهء آب نبوده است.

اگر، چنانکه اشاره فرموده‌اید، من مردم را بیست و هفت سال قبل به اخذ «تمدن فرنگی» از ظاهر و باطن و جسمانی و روحانی تشویق کرده‌ام هیچ وقت قصدم این گونه تقلید مجنونانه و سفیهانهء تجملی نبوده، بلکه قصد از تمدن ظاهری فرنگ پاکیزگی لباس و مسکن و امور صحی [=بهداشتی] و تمیزی معابر و آب توی لوله و آداب پسندیدهء ظاهری و ترک فحش قبیح در معابر و تف انداختن به زمین و تقید به آمدن سر وقت و اجتناب از پرحرفی بی‌معنی و بی‌قیمتی وقت و هزاران اصول و آداب که می‌توانم ده صفحه در شرح آنها بنویسم بوده و مراد از تمدن روحانی میل به علوم و مطالعه و بنای دارالعلوم‌ها و طبع کتب و اصلاح حال زنان و احتراز از تعدد زوجات و طلاق بی‌جهت و زناشویی ده‌ ساله و پاکی زبان و قلم و احترام و درستکاری و دفع فساد و رشوه و مداخل و باز هزاران (به معنی حقیقی کلمه) امور معنوی و حقوقی و اخلاقی و آدابی دیگر بوده که تعداد آنها هم ده صفحهء دیگر می‌شود.

اگر جوانان ما مخیر باشند در اخذ ظواهر بی‌معنی یا کم‌معنی «تمدن فرنگی» و یا اخذ معنویات و ترک ظواهر، من بدون یک ثانیه تردید ترجیح می‌دهم که وکلای مجلس قبای قدک و لباس گشاد هفتاد سال قبل را بپوشند و ریش داشته باشند ولی اگر جلسه ساعت سه و نیم اعلان می‌شود ساعت پنج نیایند ...          ادامه

  منبع: ازاين و آن تارنما ۳

بر شعر چه‌ می‌رود؟

انبوهی‌ از اندوه، گلوی‌ ما را می‌فشارد تا فریادی‌ برآوریم؛ فریادی‌ كه‌ نمی‌دانیم‌ آن‌ را چه‌ باید نامید. زیرا شعر، كه‌ یكی‌ از شادی‌های‌ انگشت‌شمارِ زندگی‌ ما بود، دارد صحنهِ‌ زندگی‌ ما را ترك‌ می‌كند، بی‌آنكه‌ ما را خبر كند و یا از دور بدرودی‌ بگوید. ما كه‌ خود را ملّت‌ شعر می‌نامیم، شاهد سقوط‌ یكی‌ از واپسین‌ سنگرهای‌ خود هستیم، بی‌ آنكه‌ میلی‌ به‌ مقاومت‌ از خود نشان‌ دهیم.
بارها و بارها، در لحظه‌هایی‌ كه‌ روح‌ نیازمند تغنّی‌ بوده‌ است، به‌ سوی‌ صدای‌ خود (= شعر) شتافته‌ اما صفحه‌ را متراكم‌ از سفیدی‌ یافته‌ است. چه‌ روزهای‌ آرام‌ تعطیلی‌ كه‌ از تزاحمِ تلخی‌ها بركنار بوده‌ است‌ و دشمن‌مایگی‌ این‌گونه‌ شعرها، آن‌ روزها را بر ما كدر كرده‌ است. چه‌ بسیار كه‌ در كسالت‌های‌ جسمانی‌ مشتاق‌ آن‌ بوده‌ایم‌ كه‌ سرودی‌ یا شعری‌ ما را به‌ نشاط‌ یك‌ جشن‌ ببرد یا دریا را به‌ سوی‌ ما بیاورد، ولی‌ آن‌ كسالت‌ به‌ بیماری‌ انجامیده‌ است.
چه‌ لحظه‌های‌ حماسی‌ بزرگی‌ كه‌ از فرود آمدن‌ سنگی، كه‌ روزگار بر سر ما ریخته، به‌ وجود آمده‌ و ما به‌ حصار این‌ پهلوان‌ ناتوان‌ پناهنده‌ شده‌ایم‌ تا سرودی‌ سركنیم‌ و او را همچنان‌ خاموش‌ و لب‌فروبسته‌ یافته‌ایم‌ تا به‌ ما بگوید: اشیاء -- به‌ همان‌گونه‌ كه‌ بر روی‌ زمین‌ قرار دارند، در همان‌ صورت‌ طبیعی‌ خود -- شاعریتِ بیشتری‌ از شعرِ این‌ روزگار دارند؛ روزگاری‌ كه‌ روح‌ در آن‌ از ارائهِ‌ اندهگزاری‌ها و شكایت‌های‌ خود ناتوان‌ است. گویی‌ جهان‌ روِ‌یا، نف-س‌ روِ‌یا، یكباره‌ به‌ انحطاط‌ گراییده‌ و از آن‌ آزادی‌ -- كه‌ جز تشویش‌ برای‌ او به‌ حاصل‌ نیاورده‌ است‌ -- سرِ توبه‌ كردن‌ دارد.
چرا چنین‌ عذری‌ به‌ پیشگاه‌ شعر تقدیم‌ می‌كنیم؟
آیا به‌ این‌ دلیل‌ كه‌ یك‌ موسیقی نازل، نسبت‌ به‌ یك‌ واقعیتِ نازل، در جایگاهی‌ فروتر می‌ایستد؟ آیا به‌ دلیل‌ این‌ است‌ كه‌ بدمزگی‌ یك‌ شعر، آزاری‌ بیشتر از خشخش‌ جاروبِ رُفتگران‌ در خیابان‌ دارد یا به‌ آن‌ دلیل‌ كه‌ قافیه‌ای‌ نابهنجار از دیدار یك‌ زندانبان‌ آزاردهنده‌تر است؟ یا به‌ این‌ دلیل‌ كه‌ خارج‌ آهنگ‌ بودنِ یك‌ نغمه‌ جراحتی‌ بر روح‌ وارد می‌كند كه‌ از آژیرهای‌ خطر، با آن‌ صداهای‌ گوش‌خراش، آزاردهنده‌تر است؟
شاید. و شاید به‌ این‌ دلیل‌ است‌ كه‌ شعر نرمشی‌ دارد كه‌ اگر خللی‌ در آن‌ وارد شود، كلام‌ را ناگوار و زشت‌ می‌كند.

ادامه 

       منبع : از نگاهِ ديگران / ادبياتِ جهان

ادامه      منبع : نشرِ ديگران / ۷ ۱

صبح روز بعد با صدای فریادھا و گلوله ھای تفنگ از خواب پریدیم. سربازانی را دیدم که از سه کامیون پیاده میشدند و چاقوکشان ھم از کامیون چھارمی پیاده میشدند و به جان مردم افتادند، یکی کتک میزد، یکی لگد میزد، یکی مغازه ھا را آتش میزد. گفتند که مرتجعان علیه مصدق انقلاب کرده اند. چه ملت عجیبی! آن صدھا ھزار نفری که چند روز پیش در حمایت از مصدق به خیابان آمدند و تھران را به لرزه درآوردند کجا بودند؟ با مقامات حزب توده تماس گرفتم تا ببینم چرا ساکت مانده اند و در برابر این کودتایی که ۶۰ـ۵۰ سرباز اجرا کرده اند ھیچ کاری نمیکنند. با تودهای ھا که حرف میزدم تأکید کردند که میتوانند زاھدی را تا ابد زیر پا له کنند. گفتم: خب، پس چرا لھش نمیکنید؟ رفیق توده ای خندید و بعد از کمی سکوت با لحنی جدی گفت: ببین رفیق عرب، ما لب مرز شوروی ھستیم. گفتم: خب، میدانم. جواب داد: اگر ما قدرت را به دست بگیریم، فکر میکنی آمریکا ساکت میماند؟ معلوم است که نه، دخالت میکند و چنین دخالتی برای شوروی ھزینه دارد. خون در رگھایم ایستاد، با عصبانیت داد زدم: «اما شما ایرانی ھستید نه اھل شوروی، باید از مصالح ملتتان دفاع کنید نه مصالح شوروی. شوروی خودش بلد است از مصالح خودش دفاع کند.» رفیق توده ای باز خندید، اما خیلی زود لبخندش نقش باخت و با جدیتی که در چشمھای فیروزهایاش متمرکز شده بود گفت: «تو که کمونیست ھستی باید بدانی که ٴ وظیفه اول احزاب کمونیستی جھان در این شرایط حساس دفاع از صلح است. دفاع از صلح بر مصالح ملی مقدم است و چاره ای جز قربانی کردن مصالح محدود ملی و قومی در مسیر صلح و حفظ آن نمی ٴ ماند و شوروی قلعه نفوذناپذیر صلح و سوسیالیسم در جھان است. اگر به این قلعه آسیبی برسد، پیروزی بیست میلیون ایرانی چه فایده ای خواھد داشت. رفیق، ما میدانیم چه میکنیم.

اولین کاری که زاھدی پس از پیروزی کودتا انجام داد، منع ھر گونه مسافرت، حتی میان روستاھا، به مدت پنج روز بود. بعد از پنج روز، توده ای ھا فرستادهایی به قبله گاھشان، مسکو، فرستادند و آن فرستاده اوضاع و احوال کشور و حزب و ٴ اعضای بلندپایه آن را با ایشان در میان گذاشت. جواب این بود: «اگر میتوانید قدرت را از زاھدی بگیرید این کار را بکنید، ما حاضریم کمکتان کنیم.» اما وقتی این فرستاده به ایران بازگشت، زاھدی دیگر قدرت را قبضه کرده بود.

ادامه           منبع : نشرِ ديگران 

نامه های ارتشبُد فريدون جم به احمد بنی احمد (نگين ، دورهء خارج از کشور، شماره های11 ، 15 ، 16، 17 ،ازسالِ 1379 تا81)

ادامه          منبع :  نشرِ ديگران ۱

ما ايرانی ها ؛ عادت داريم وقتی ميخواهيم به کسی نا سزا بگوييم ؛ اولين دشنامی که به نظرمان ميرسد “ پدر سوخته “ است

 اگر بخواهيم کسی را تهديد کنيم ميگوييم “ پدرش را در ميآورم “ يا “ پدرش را ميسوزانم “ .
البته در سالهای اخير ؛ اين اصطلاح “ پدر سوخته “ غلظت خودش را از دست داده و گهگاه نه منباب دشنام ؛ بلکه منباب شوخی و ابراز محبت هم بکار ميرود ؛ . مثلا کودکی را می بينيم و از رفتار و کردارش خوشمان ميآيد و ميگوييم : ببين پدر سوخته چه آتشپاره ای است .

اما ؛ از کجا و چرا اين اصطلاح “ پدر سوخته “ بعنوان دشنام در فرهنگ ما جا خوش کرده و چرا هنگام جنگ و دعوا؛ خلايق از اين ترکيب نا زيبا استفاده ميکنند ؟؟ 
بايد تاريخ را ورق بزنيم و ببينيم پدر سوخته يعنی چه و چرا مردم بهمديگر ميگويند پدر سوخته !!

اگر دوران پنجاه ساله تسلط آل بويه را بر خلافت عباسيان در بغداد و جلوه گری مذهب تشيع در آن مدت کوتاه و زود گذر را کنار بگذاريم ؛ بطور کلی از صدر اسلام تا ظهور سلسله صفويه ؛ - يعنی مدت نهصد سال -پيروان مذهب تشيع – از چهار امامی گرفته تا دوازده امامی -بصورت مخفی زندگی کرده و با پيروی از شيوه “ تقيهخود را از گزند سنی های متعصب در امان نگهداشته اند  .[...]و شايد يکی از دلايلی که ما ايرانی ها هيچگاه دل مان با زبان مان يکی نيست ؛ يکی از دلايلی که هر روز به رنگی در ميآييم ؛ و يکی از دلايلی که به هيچ چيز اعتقاد نداريم و به همه چيز هم اعتقاد داريم ؛ همين است که بدون آنکه خودمان بخواهيم اهل تقيه هستيم و “ تقيه “ در زندگی اجتماعی ما شديدا تاثير گذاشته است

ادامه        منبع :ازنگاهِ ديگران/ ايران ۳

بخش اول، با اين نوشته ها:بيانيهء "کانون نويسندگان ايران" / اسلام کاظميه : چرا صمد مُرد؟ / جلال آل احمد : صمد و افسانهء عوام / مفتون امينی : زخم شيشه / غلامحسين ساعدی : گجه دور ، باخ ، گجه دور - هست شب ، آری شب/ منوچهر هزاخانی : جهان بينی ماهی سياه کوچولو / اسد بهرنگی : ياد برادر

بخش دوم  ، با اين نوشته ها :يک نمونه از مقالات تحقيقی صمد : آذربايجان در جنبش مشروطه / رضا بالنده : جانبدار و نه سرگردان / يک نمونهء ديگر از مقالات تحقيقی صمد : مشخصات قهرمان در افسانه های آذربايجان / غلامحسين فرنود : قهرمان مردم / نامه ای از صمد به نويسندهء يک داستان / علی کبيری : کنون ره او "برکدامين بی نشان قله است ، در کدامين سو ؟" / داريوش نواب مراغی (امصای مستعار صمد) : راهنمای شهر تبريز

بخش سوم  ، با اين نوشته ها :

حسن روز پيکر : کندوکاو در مسايل تربيتی ايران / ع. فرزانه : مرگ بهرنگ / همکاران و شاگرادان صمد بهرنگی در باره او سخن می گويند :  عباد احمدزاده : راستی صمد مرده است؟؛ علی - شاگرد صمد : صمد برای مردم زيست ؛ عزت دلالی : آيا اورا دوباره خواهم ديد؟ ؛ مجيد تبريزی وند : همکار خوب من ؛ رحيم رئيس نيا : معلم خوبی که حکم کيميا داشت / اوختای [عليرضا نابدل] : صمد کونلو مده دير ("صمد" در قلب من است ) / ب.ق.سهند : قربانيمی قبول ايله آراز (ارس قربانيم را بپذير!) / علی کاتبی : ارس ! / نياز يعقوبشاهی : روشنائی خائن... / کارنامه قلمی صمد بهرنگی

 ادامهء "آرش"      ۱   ۲   ۳

وصمد در کتاب جمعه

 منبع: نشرِ ديگران / ادبی ۶

Résultat d’image pour ناصر زرافشان. Taille: 124 x 170. Source: delshore.wordpress.com ناصر زرافشان:وقتی آب سربالا می رود . . .

 

 

در شماره 16 روزنامه هم ميهن مصاحبه اي با آقاي عباس ميلاني زير عنوان "روزگار سپري شده روشنفکران چپ" منتشر شده است که در آن بنا به توضيح مصاحبه کننده قرار بوده است درباره "روشنفکران چپ ادبي و دلائل تفوق طولاني آنها بر فضاي فکري جامعه " بحث شود؛ اما اگر از چند فتواي کوتاه و بدون دليل راجع به چند چهره ادبي بگذريم ، آنچه در اين مصاحبه مورد بحث قرار گرفته ، بجاي چپ ادبي ايران ، جنبش چپ بطور کلي و در همه جهان و بخصوص جنبه هاي سياسي و ايدئولوژيک آن است [...] من ترديد دارم که آقاي ميلاني نويسنده و هنرمند باشد ، يعني قريحه و خلاقيت ادبي و هنري داشته باشد ؛ نيز ترديد دارم که او صلاحيت نقد ادبي داشته باشد ، اما يقين دارم کسي که در زمان واحد ، خود را هم نظريه پرداز سياسي و ايدئولوگ ، و هم منتقد ادبي و هنري بداند ، و هم در زمينه تفکر سياسي و فلسفي و هم در زمينة خلق ادبي و هنري اظهار لحيه کند، از هيچ يک از اين دو چيزي نمي داند و شايد به همين دليل هم وقتي مصاحبه کننده از او در مورد "روشنفکران ادبي يا نويسندگان روشنفکر" سؤال ميکند، جواب اين سؤال را نمي دهد و بجاي آن ، چون چنته اش در اين زمينه خالي است ، وارد عرصه سياسي و ايدئولوژيک مي شود. زيرا تحليل ادبي و هنري ، عرصه اي است خاص خود و جولان در اين عرصه نيازمند آگاهي هاي تخصصي از موضوع و نقد و تحليل بر اساس نظريه هاي ادبي و روشهاي خاص اين رشته است ، و بدون نقد و تحليل با چهار کلمه کلي گويي بي پايه و فتوا مانند از اين قبيل که "نصف داستان هاي کوتاه هدايت را هيچ روزنامه اي چاپ نمي کرد ، اينقدر که زبانش سست است ، اينقدر که بافتش ضعيف است ..." نمي توان پرونده کسي مثل هدايت يا علوي يا صمد بهرنگي را بست [...] در تابستان سال 1355 گروه پرويز واعظ زاده (کادرهاي سازمان انقلابي حزب توده) بوسيله فرد خود فروخته اي بنام سيروس نهاوندي لو رفت و واعظ زاده و ياران او (خسرو صفائي، گرسيوز برومند، معصومه طوافچيان، مهوش جاسمي و ... ) يا در جريان يورش ساواک به خانه هاي آنها و ضمن درگيري، يا پس از دستگيري در شکنجه گاههاي ساواک به شهادت رسيدند. [...] عباس ميلاني هم در ميان اين دستگير شدگان بود. پس از آنکه معلوم شد سيروس نهاوندي خود عامل ساواک بوده و ساواک در جريان همه چيز گروه او بوده است ، برخي از اين دستگير شدگان در زندان بريدند و به همکاري با رژيم تن در دادند. عباس ميلاني از آن جمله بود. او با ابراز ندامت و نوشتن تنفرنامه اي که در مطبوعات سال 56 نيز درج شد       

 ادامه    

  منبع: فرستاده های ديگران/ سياسی

 

 

ادامه

منبع : نشرِ ديگران/ سياسی

اموال يتيمان را بدهيدشان و بد را با خوب عوض مکنيد و اموال آنها را با اموال خودتان مخوريد که اين گناهی بزرگ است . اگر بيم داريد که در کار يتيمان انصاف نکنيد ، از زنان هرچه خوش داريد ، دوتا دوتا و سه تا سه تا و چهارتا چهارتا بگيريد . واگر بيم داريد که عدالت نکنيد ، فقط يک زن و کنيزی که مالک آنيد [...بدون تفسير !    از سورهء زنان ، ["] در مدينه نازل شد ["] ، ص ٢۴  کتاب

اموال يتيمان را بدهيدشان و بد را با خوب عوض مکنيد و اموال آنها را با اموال خودتان مخوريد که اين گناهی بزرگ است . اگر بيم داريد که در کار يتيمان انصاف نکنيد ، از زنان هرچه خوش داريد ، دوتا دوتا و سه تا سه تا و چهارتا چهارتا بگيريد . واگر بيم داريد که عدالت نکنيد ، فقط يک زن و کنيزی که مالک آنيد [...بدون تفسير ! ] همان ص

آنکسان از زنان شما که کار بد ميکنند ، چهار گواه از خودتان بجوئيد ، اگر گواهی دادند در خانه ها بازشان داريد تا مرگشان برسد ، يا خدا راهی برای آنها پديد آرد و آن دو تن از شما که کار بد ميکنند آزارشان کنيد اگر توبه کردند و بصلاح آمدند دست از آنها برداريد که خدا بخشنده و رحيم است [...] شما که ايمان داريد ! برای شما روانيست که زنان را باکراه بارث بريد برآنها سخت مگيريد که پاره ای از آنچه بايشان داده ايد ببريد [ ... ] همان ص

مردان کارانديش زنانند ، برای آنکه خدا بعضی کسانرا بر بعض ديگر برتری داده و برای آنکه از مالهای خرج کرده اند ، زنان شايسته ، فرمانبرند [...] زنانی که از نافرمانيشان بيم داريد ، پندشان دهيد ودر خوابگاهها از آنها جدائی کنيد ، و بزنيدشان ، و اگر فرمانبر شدند ، برآنها بهانه مجوئيد که خدا والا و بزرگ است [ يکبارِ ديگر بخوانيد و بعد ديگر تعجب نکنيد از آنچه که بر زنان ميرود و برايران - که "حکومتِ اسلامی " ، اساسش بجز اينها نيست ] . همان ص

برای کافران ، عذابی خفت انگيز مهيا کرده ايم . همان ص ٣٢  

مرد دزد و زن دزد ، دستهای [[ راست ]] شان را بسزای عملشان بعنوان مجازاتی که از جانب خداست ببريد که خدا نيرومند و فرزانه است [ ... ص ٣٥ [ تورات را ما نازل کرده ايم که درآن هدايت و نوری هست و پيغمبرانی که مطيع [[ خدا ]] بودند ، طبق آن برای کسانی که دين يهود داشتند حکم ميکردند [ پس خدا ، بعداز از " تورات " ، با حک و اصلاح و ويراستاری جديد ، آنرا با نام " انجيل " ، " تجديد چاپ " کرد و بعدها ، " آخرين چاپ " را " قرآن " ناميد ؛  سورهء مائده (در مدينه ["] نازل ["] شد) ص ٣٧  

 ادامه        منبع : نشرِ ديگران / دينی

در حديث معتبر از حضرت امام محمدباقر عليه السلام منقول است که رسول خدا صلی االله عليه وآله فرمود: بال وپر زنان را کوتاه کنيد به ترک لباس و زينت تا ازخانه بيرون نروند ، وهرکه راضی باشد به زينت و بيرون رفتن زنش ازخانه ، پس اوديوث است و بنا ميشود برای او هرقدمی که برداردخانه ای . درجهنم وفرمودکه هر که اطاعت زنش کند خدااورابه جهنم اندازد .پرسيدند : غرض ازاطاعت چيست ؟ فرمودمثلا اذن ميطلبدکه به حمام ياعروسی برود ، ومردقبول ميکند . (مجمع المعارف ومخزن العوارف ، عين نهم ، درعقوبت زناکاران ولاطيان) [ تاليف عالم ربانی محمدشفيع بن محمدصالح قدص سرهما (ضميمه کتاب حليه المتقين) ، نشريه مرکز انتشارات امين و رشيدی ( تهران یب تاريخ) ، بدونِ ذکرِص از شفا=ش]صص ٨-٥٧٧  

درحديث صحيح ازحضرت امام محمدباقر(ع) منقول است که زنی آمد بخدمت حضرت رسول اکرم صلی االله عليه وآله ، وپرسيد يارسول اله ، چيست حقی که شوهر برزن دارد؟ فرمود بر زن لازم است که اطاعت شوهربکند وازخانه او بی رخصت بيرون نرود وهرگزنافرمانی نکند . پرسيد يارسول اله، آيامن نيز برشوهرم آنقدرحق دارم که او برمن دارد؟ فرمودکه ازصديکی نه . وپس فرمود: اگرامرميکردم که معاذاالله کسی برای غيرخدا سجده کند، هرآينه زنان را ميگفتم که به شوهران خودسجده کنند.

حضرت رسول اکرم (ص) فرمودندکه هرکه يک دختردارد بارش گران است ، وهرکه دودختردارد به خدا سوگندکه بفرياد اوبرسيد ، وهرکه سه دخترداشته باشد جهادکردن را ازاو برداريد، وکسی که چهاردختر داشته باشد ، ای بندگان خدا اورا ياری کنيد ، ای بندگان خدا به اوقرض بدهيد. ای بندگان خدا به او ترحم کنيد .

ونيزازآن حضرت (ص) منقول است که چون اراده جنگ ميفرمودند با زنان خود مشورت ميکردند تا آنچه ايشان گويند خلاف آن بفرمايند.

ازحضرت امام محمدباقر (ع) و حضرت امام جعفرصادق (ع) منقول است که حقتعالی برای زنان غيرت جائزنداشته است وفقط از برای مردان غيرت قرارداده است ، زيراکه ازبرای مردان چهارزن وازمتعه وکنيزآنچه خواهند حلال گردانيده است واز برای زن بغيراز يک شوهرحلال نکرده است واگرشوهرديگرطلب کند نزدخدا زناکاراست ، وغيرت ورشگ نميبرند مگرزنان بد.

                ادامه     منبع : نشرِ ديگران / ١٠

قرآن منبع اصلی و پايه و اساس مکتب فکری (جهان بينی و ايدئولوژی) ماست . تعاليم قرآن ، قانون اساسی نظام توحيدی [و جمهوری يا قابلِ فهم تر ؛ حکومتِ اسلامی؟ يعنی تمامِ انواع و اقسامِ "اسلاميونِ" قشری ، "متمدن" ، "نان خور به نرخِ روز" به يک راه : قانونِ اساسی ايران بايد ، و يعنی ، "قرآن"] و سرچشمه معرفت و هادی و رهگشای ما در حيات فردی و اجتماعی است . [...] پيام قرآن برای مردم است و قرآن حاوی همه آموزشها ومعرفت های اساسی است [خط کشی زيرِ کلمات ، از من] که هر انسانی در زندگی فردی و اجتماعی بدان نيازمند است . ص١

امت : از ريشه "ام" به معنای قصد کردن است و امت جماعتی ازانسانهاست که دراين قصد و هدف مشترک هستند . از اين کلمه ، مفاهيم نزديک و وابسته بيکديگری چون ، پيش رو ، حرکت به جلو ، پيشوائی وحدت و اشتراک راه و اشتراک هدف - جماعت ، همراه ، اخذ ميگردد . در قرآن در بيش از شصت مورد اين کلمه بطور مفرد يا جمع بکار رفته است . پيوند مشترک بين افرادی که تشکيل امت می دهند ، جنبه فکری وهدفی دارد ، عوامل ديگری چون نژاد ، خون ، رنگ و زبان و حتی سرزمين در نظر گرفته نشده است . [...] قرآن بهرنوع اجتماع انسانی امت نمی گويد - وجه تمايز مفهوم امت ازساير مفاهيمی که برجمع افراد اطلاق ميشود ، همان مقصد و راه مشترکی است که افراد را به هم پيوند می دهد . ص٢

مفهوم امت با ملت و قوم و هراجتماع ديگر انسانی اين فرق اساسی را دارد که وحدت درراه و سرنوشت درآن الزامی است - ممکن است ملتی به امت های مختلفی تقسيم شود - هرگروه که ازيک ملت و يا قوم که در راه و مسير مشترکی گام برمی دارند و رو بسوی هدف واحدی دارند - يک امت هستند . ص٣

 امامت : امامت به معنای پيشوائی وتقدم درهرامری است . پيشوا ورهبراست که مردم را بسوی هدفی خاص هدايت ميکند . از ريشهء "آم" بمعنای قصدکردن وبه سوی چيزی روآوردن . امام نمونه وسرمشقی است که ازآن پيروی ميشود . پس اعم ازشخص است . کتاب هم ميتواند امام شود يعنی سرمشق و راهنماقرارگيرد امام راهنما وپيشوابسوی هرنوع هدفی است ، خوب يا بد.  ص١٨                     ادامه          

منبع :  نشرِ ديگران / ١٠

 

آخوند âxund

1) آن که در مکتبخانه به کودکان الفبا آموزد. مترادف مُلاَ * آمُلاَ .

2) صاحب عقايد قشری پوسيده .

3) روضه خوان . اورا به آقا خطاب يا ياد می کنند. احمد شاملو ، کتاب کوچه ( فرهنگ لغات ، اصطلاحات ، تعبيرات، ضرب المثل های فارس)،جلد دوم ( حرف آ / دفتر دوم)، انتشارات مازيار ، تهران ، 1362 ؟، ص 334       

باورهای توده [ دربارهء ] آخوند      آخوند که برای مصيبت گفتن درمجلس ختم دعوت می کنند بايد عددش طاق باشد ، و معمولا يکی تا سه تا . اگر جفت باشد  بدبختی خانوادهء عزا جفت خواهد شد !

آخوند ( به ) منبر نرفته ، قربون ِ سَر ِ بُريدَه ت !        "قربون سر ِ بريده ات " عبارتی است که معمولا مؤمنان درحال گريستن به روضهء شهدای دين و بخصوص امام حسين زبان می گيرند ، و کنايه از شيون کردن درمجالس روضه خوانی است.همان ص

آخوند  [ يا ملا ] شدن چه آسان ، آدم شدن چه مشکل !        ای دل ، نفسی به يار همدم نشدی / درحلوت کوی دوست محرم نشدی / صوفی و فقيه و مفتی و دانشمند  / اين جمله شدی وليک آدم نشدی !  [؟]    ص 339

آخوند که مُفت شد ، موش های خانه راهم بايد عقد کرد؟       (درمفهوم مخالف به کار می رود .)  تنها به صرف اين که خرجی به شخص تحميل نمی شود می توان به هر کار بی دليل و منطقی اقدام کرد |

کارد که مفت شد، آدم بايد شکم خودش را هم پاره کند! همان ص

آخوندِ مُلاَ باجی: ١. نمونهء زنان مکتب دارِ فاقد صلاحيتی که درقديم کودکان را الفبا و خواندن قرآن می آموختند . ۲. مرجع تقليد زنان بی سواد و عامی ، که افکار خرافی ابلهانه رواج می دهند : " هرمزخرفی راکه فلان آخوند ملاباجی گفته باشد نبايد قبول کرد " // مترادف کلثوم ننه .

ادامه         منبع : نشرِ ديگران / ادبی ۴

اين ملعون چه کرده بود . در ميان طلاب دينيه رسمی کهن است که چون يکی ازآنان باغيرطالب بجنگ و ستيزخيزد، ديگران پيش از آنکه ظالم را از مظلوم بشناسند تعصب را بحمايت همکار برخيزند . بدان حد که درزمان سلطنت ناصرالدين شاه درتبريز بيگناهی را بدين ترتيب کشتند .

آخوند نباتی يعنی کشک . آخوندي را باستهزاء آخوند کشکی می ناميدند واو برمی آشفت و بگوينده ناسزا می گفت روزی کسی باو آخوند نباتی خطاب کرد . آخوند خيره باو نگريسته و گفت : ای ملعون ، آخوند نباتی يعنی کشک ؟ جلدِ اول ، صفحهء ٢٠

 آخوند [ را ] نباشد درد و غم . مثل را برای قوی کردن دل مريض و تيمارداران گويند وازآن اراده کنند که بيمار حالش خوب است وبغلط اورا دربستر خوابانيده و بعلاج مشغوليد . همان ، ص ٢١

ابليس فقيه است گراينها فقها اند . ص ٨١ ازتخم گلين چوزه نزايد . چوزه جوجه است . ازترس تيغ مسلمان است . نظير : [...] ز شيخ شهر جان بردم بتزويرمسلمانی / مدارا گربدين کافرنمی کردم چه ميکردم . ناصرخسرو . ص ١١٢

اگرخر نمی بود قاضی نميشد . ( زگلپايگان رفت شخصی باردو . که قاضی شود صدر راضی نميشد برشوت خری داد و بستد قضا را اگر...) ص ٢٠٨

امامزاده ايست که باهم ساختيم . چنانکه در اختراع و ابداع مزارها عادت رفته است ، شيادی چند بنهانی لوحی مزور که نام فرزندی ازائمه عليهم السلام برآن ثبت بود درخاک کردند . و با روياهای دروغين خود ساده لوحان را بکاوش زمين و برآوردن لوح برانگيختند . لوح برآمد ، دعوی ثابت وتوليت مزار بديشان مسلم و جداول صدقات ونذور از هرسو بدانصواب روان شد . ناچار سپس درانظارعامه قسم بزرگ همدستان برهمان مزارشريف بود . تاروزی يکی ازشرکاء جعل از دستيارخويش مالی بدزديد . صاحب مال بحدس وقياس سارق را شناخته درمطالبت ابرام ميکرد واو هربار سوگندان غليظ بهمان بقعه منيف برانکار می افزود عاقبت مردازبی شرمی و وقاحت همکار بحيرت مانده و بی اختيار در ملاء ناس برخلاف مصلحت خويش فريادبرآورد . ای بی آزرم ! آخر نه اين امامزاده را باهم ساختيم [!] ص ٢٨٢

اين خری است که باهم امامزاده ساختيم . ص ٣٣٣

انشاء االله گربه است . ديربامی امام ده به مسجد ميرفت جامه اش بسگی باران خورده بساييد . امام چشم برهم نهاده گفت انشاءاالله گربه است . ص ٣٠٠

 ادامه      منبع : نشرِ ديگران / ١٠

واحد پول کشور *ايران* بر مبنای «دينار» بنا شده. دينار، واحد قديمی پول روم و بعد امپراتوری روم شرقی بود و «ديناريوس» خوانده می شد. يک ديناريوس روم شرقی برابر با يک سکه نقره بود که وزنش در مواقع مختلف فرق می کرد. اين واحد پول بعد از فتح اراضی روم شرقی به دست مسلمانان، از طرف اونها به عنوان نام واحد پول انتخاب شد و تبديل شد به ديناری که امروزه هم در کشورهای عربی از آن استفاده می شود. به همين ترتيب، سلطنتها و حکومتهای ايرانی هم از دينار استفاده می کردند. اما به تدريج، در نتيجه تورم و بی ارزش شدن پول، احتياج به واحدهای پولی بزرگتر پيش اومد. اين واحدها همه بر مبنای دينار بنا شده بودند.

اولين واحد پولی، سکه صد دينار (صنار) بود که توسط سلطان محمود غزنوی ضرب شد و به اسم«محمودی» ناميده می شد. در همان زمان، شاهان سامانی ماورالنهر، سکه های نقره پنجاه ديناری ضرب کردند که «شاهی» ناميده می شد. در حقيقت، يک شاهی، نصف يک محمودی يا به عبارت ديگر، يک محمودی، دو شاهی بود. تا زمانهایی سکه های نقره مورد استفاده، شاهی و محمودی بودند. واحدهای ديگری مثل «قران» (هزار دينار) و تومان (10000) دينار، فقط واحد محاسبه بودند و عملا" هيچ سکه ای به نام قران يا تومان ضرب نمی شد (کلمه تومان از لفظ مغولی تومان به معنی ده هزار است. نمونه اش رو در منصب «تومان باشی» می شود ديد: فرمانده ده هزار نفر). . 

در دوره صفوی، شاه عباس شروع به ضرب يک سکه کرد به ارزش 200 دينار يا دو محمودی. اين سکه به «عباسی» معروف شد و بسيار مورد استفاده قرار گرفت. در همين زمان، به علت رابطه پرتغال با ایران، سکه های پرتغالی در ايران رايج شد اين سکه ها «رئال» نام داشتند ( که هنوز هم واحد پول بعضی از مستعمرات سابق پرتغال، مثل برزيل است). اين واحد پول، بر مبنای وزنش، مطابق 1175 دينار گرفته شد و در ايران به اين اندازه خريده می شد.

سکه رئال پرتغال در ايران به عنوان ريال رواج پيدا کرد به این ترتیب دولت ايران دست به ضرب سکه های ريال زد که برای مبالغ بالا بکار می رفت. در اواخر قرن هجدهم ميلادی، نادرشاه افشار هم يک نوع سکه به ارزش 500 دينار ضرب کرد که به اسم خودش «نادری» خوانده می شد، اما خيلی زود در فرهنگ عام به جای لفظ نادری، استفاده از لفظ «ده شاهی» (شاهی= پنجاه دينار: 500 دينار= ده شاهی) رواج پیدا کرد.

 ادامه

منبع :ازنگاهِ ديگران/ تاريخی۲

نخستین خطری که پرسنل سپاه پاسداران ،و خانواد هایشان را تهدید می کند، برخورد انتقام جویانه مردم با آنان می باشد .و هنوز ایرانیانی هستند، که در سال 1357 و هنگام فروپاشی رژیم پادشاهی،  اینگونه برخورد ها را بچشم خود دیده اند. و آرشیو های روزنامه ها و نشریات و رادیو تلویزیون های ایرانی و خارجی آن زمان، سرشار از اسناد و مدارک کافی در این زمینه می باشند.

اگر نگاهی به سال 1357 و به روز های پایانی رژیم پادشاهی در ایران بیندازیم ،در می یابیم که همین خوشبینی که امروزمیان پرسنل سپاه پاسداران و نیرو های انتظامی و امنیتی در جاودانگی رژیم وجود دارد ،در هما ن زمان نیز بیش و کم در میان نیرو های ارتش و ژاندارمری و شهربانی و ساواک وجود داشت. ولی نباید از یاد برد که بر پایه آمار ها نزدیک به هفت هزار تن از نیرو های شهربانی و ژاندارمری و ارتش و ساواک و گارد شاهنشاهی ،در روز های آغاز انقلاب اسلامی هدف انتقام جویی مردم و رژیم تازه قرا گرفتند. و در خیابانها بدست مخالفین رژیم شاه کشته شدند، و شماری ا زآنان  نیز در دادگاههای انقلابی تیر باران گردیدند، و خانواده هایشان مورد آزار وتجاوز و بی احترامی قرار گرفتند. /شمار کشته شدگان شهربانی بدلیل تماس بیشتر آنان با مردم خشمگین بیشتر از دیگر نیرو ها بود./برای نمونه بیست و دو تن از پرسنل شهربانی شهر گرگان، بدست زندانیان جرایم جنایی و مواد مخدر، آزاد شده از زندان ،و دیگر مردم انقلابی، در همان سلولها کشته شدند، و دیده شد که در کنار خیابان روبروی شهربانی ،برخی از کشتگان را پوست کندند. و پیکر های آنان را آتش زدند./پس از این جنایت ،پیکر های این  کشتگان را حتا درگورستان شهر نتوانستند بخاک بسپارند ، و بستگان آنان به ناچار پیکرهای سوخته و تکه و پاره شده را، به کوه ها و جنگل های پیرامون شهر بردند و خاک کردند.                 ادامه

منبع : فرستاده های ديگران . متفرقه

بی سلام ، ای درمانده !

بی سلام ، ای به تماميت باخویِ ناانسانی

ـ به حيوانيت خود می بالی ؟

بی سلام ، ای به تماميت درنده

ـ خون آشام !

بی سلام ، ای "رهبرِ عظيم الشانِ" زن ستيز ،

بی سلام ، ای خيانت به مردمت افتخار ،

بی سلام ، ای نشانت نبوده به اقتصاد و اجتماع ،

بی سلام ، ای ويرانگرِ خاک ،

                               دريا ،

                               رود ،

                              جنگل ،

                              طبيعت .

ی سلام ، ای بدور از هرچه تمدن ست و فرهنگ ،

    ادامه

     منبع : ازنگاهِ م.ايل بيگی

فدائيانِ اسلام ، امروز ديگر آن مفهومِ  محدودِ سالهايِ بيست را ندارد كه توسط چهار تروريستِ قشري پايه گذاري شد . فدائيانِ اسلام ، امروز يك جريانِ وسيعِ فكري است با زير بنايِ مشروعه طلبي و ولايتِ فقيه كه مبتكرِ و بنيانگذار اصليِ آن  شيخ قضل الله نوري، "پيشوايِ كبير" آن آيت الله كاشاني، قهرمانِ آن نوابِ صفوي ، خطيبِ آن  حجت الاسلام فلسفي ، بازويِ مسلحِ آن سپاه پاسداران  ، حاكمِ شرعِ آن حجت الاسلام خلخالي و رهبر آن آيت الله خميني است . (ص10)

و امروز ، در رژيم جمهوری اسلامی ، که آرزوهایِ چهل و چند ساله ی آيت الله خمينی و آرزوهای سی و چند ساله ی فدانيان اسلام و ساير مرتجعين تحقق يافته است ، «پاکسازی» زمين از وجود «جرثومه های که موجب تشتت وحدت اسلامی  و اخوت قرآنی»  و «آتش فتنه گری و تفرقِ كلمه» اند ، با ابعادِ پيوسته در حالِ گسترش ، ادامه دارد. [...] رژيمِ جمهوريِ اسلامي، برايِ استحكامِ پايه هايِ متزلزلِ حكومتِ  جابرانه اش همچنان خون ميطلبد .  (همان،صص 26-27). 

حزبِ توده ، چهار سال پس از كودتا ، در تيرماهِ 36 نيز گمان كرده بود كه گويا با "انتقاد   از خود" در "قطعنامهء وسيعِ كميتهء مركزيِ حزبِ تودهء ايران در بارهء روشِ حزب در موردِ مسالهء ملي شدنِ صنايعِ نفت" ، ابعادِ مخوفِ خيانتِ رهبرانِ حزب به توده ها و بويژه به طبقهء كارگر ، زدودني است .  در حاليكه دستهايِ آلوده به خونِ كارگران و نظاميان و روشنفكرانِ   انقلابي ،  نه با استغفار نامهء پلنوم چهارم ، بلكه بقولِ شكسپير ، با تماميِ عطرهايِ  عربستان، پاك شدني  نيست. (همان،ص147).      

ادامه و کاملِ کتاب در اينجا

منبع : ازنگاهِ فريدون ايل بيگی

 م. ف. فرزانه می نویسد:           لسكو فقط ایراندوست و ایرانشناس نبود، زبانشناسی استثنایی بود كه نه تنها فارسی و عربی و آلمانی و انگلیسی و اسپانیایی را خوب می دانست، بلكه قصه های عامیانۀ كردی را به فرانسوی ترجمه كرد، دستور زبان كردی را تدوین نمود و در مدرسۀ زبانهای شرقی پاریس این زبان را درس مي ‌داد. لسكو فقط بوف كور ، محلل و زنی كه مردش را گم كرد هدایت را ترجمه نكرده بود. پدرو پارامو (Pedro Paramo) اثر معروف ژوان رولفو (Juan Rulfo) نیز به وسیلۀ او از اسپانیایی به فرانسوی برگردانده و شناخته شد.
لسكو دیپلوماتی حرفه ای بود. در جوانی با سمت دبیر سوم سفارت به تهران آمد و با صادق هدایت و دوستان او آشنا شد. در همان دوره، نخستین مقاله را دربارۀ ادبیات معاصر ایران نوشت. سپس مدت درازی مأموریت سفارتهای قاهره و مكزیكو و سازمان ملل متحد در نیویورك را یافت. در سال 1961 دوباره با مقام وزیرمختاری به ایران بازگشت و دو سال بعد با عنوان سفیر برای گشایش سفارت فرانسه در اردن هاشمی به عمان رفت و سپس سفیر فرانسه در تايلند شد و تا 1973 در آنجا بود، تا اینكه او را به پاریس احضار كردند. چرا؟ برای اینكه وقتی چند نمایندۀ مجلس فرانسه به بانكوك رفته بودند، او نتوانسته بود اتومبیل سفارت را در اختیارشان بگذارد! چنین گناهی (!) باعث شد كه لسكو در انتظار مأموریت بعدی یك سالی خانه‌نشین بشود. تازه ازدواج كرده بود و از رفتار دستگاه دولت زجر مي‌كشید و بیمار شد.
بیماری بیعلاج : سرطان.     

ادامه

منبع : از اين و آن تارنما

در ربط با رجال ايران، فريدون تنها از مصدق ياد کرد، در ١٨ مهر ١٣٦٥ همراه با نقد و ستايش، نکات مهمي از خاطرات او بر کشيد که در هيچيک از نوشته هايش بدان اشاره نکرده است. نوشت: مصدق در قسمت اول خاطراتش ضمن گفتگو در موضوعهاي گوناگون، از دستگاه استيفا سخن گفته که بسيار سودمند است و اطلاعات تازهای به دست مي دهد. مطالبی هم راجع به تشکيلات اداری دارد که هيچ تازگی و ارزشی ندارد. رساله ای که تو بدست آوردی و ضميمهء کتاب مفصل “افکار منتشر نشده” به انتشار رساندی خيلی سودمندتر و مهمتر مي باشد. اطلاعات اين رساله را در هيچ جا سراغ ندارم و اين نکته را به هر کس گفتم، زيرا اغلب چنين می پنداشتند که نوشتهء مصدق در اين مقوله هم بديع است که به هيچوجه نيست. در موضوع حرکت مشروطه خواهی نيز مطلبی دارد که پايه و مأخذ صحيحی ندارد. به عقيدهء او آزاديخواهان و مشروطه طلبان ايران دانش سياسی سطحی از مغرب زمين داشتند. از قضا اقليت معدودی که از همان آغاز نهضت مشروطگی مروّج انديشه های جديد بودند، هم آگاهی سياسی صحيح از مدنيت و حقوق سياسی مغرب داشتند و هم نسبت به مسائل اجتماعز و سياسی ايران بينا بودند. مذاکرات مجلس و قوانين موضوعهء آن در همان مجلس اول گواه بر اين معنی است. اما اين بدان معنا نيست که در کارشان کاستی نبود. مصدق نه آن زمان و نه پس از آنکه در سوئيس درس خواند، مقام شاخص در فلسفهء اجتماعی و سياسی و شناخت فرهنگ مغرب کسب نکرد و سهمی در ترقّی آن (حتی به اندازهء نخبگان آغاز نهضت مشروطه خواهی) ندارد. اما او شاخص است به سخت پائی در برابر ديکتاتوری داخلی و زورگوئی و استعمار  بيگانگان. از اين نظر او مقام اول را حائز است. از اين نظر هيچکدام از يارانش در جبههء ملی نزديک مقام او نمي شوند. اساساً ياران او هيچکدام آدمی نبودند که ارزشی بتوان برايشان تصوّر کرد                      ادامه

منبع : ۱. ويژه نامهء هما ناطق  ۲. ويژه نامهء فريدون آدميت

 

با نوشته هائی از :

تراب حق شناس:شرک،کفر، ارتداد، الحاد، زندقه و...

مھناز متین : طاھره بردارپرده از میان

شھلا شفیق : زن ، نوشتن و کفر در دنیای اسلام

ناصر مھاجر : تکفیر طالبف ، نمودی از ستیز میان مشروطه و مشروعه کفر و ارتداد درقانون جمھوری اسلامی

علیرضا مناف زاده : وجدان بر فراز کفر و دين

ژان فرنسوا کان (برگردان : بھروز افشین): تفتیش عقايد : ديروز و امرو

ادامه

منبع : از نگاهِ ديگران 

 م. ف. فرزانه می نویسد:           لسكو فقط ایراندوست و ایرانشناس نبود، زبانشناسی استثنایی بود كه نه تنها فارسی و عربی و آلمانی و انگلیسی و اسپانیایی را خوب می دانست، بلكه قصه های عامیانۀ كردی را به فرانسوی ترجمه كرد، دستور زبان كردی را تدوین نمود و در مدرسۀ زبانهای شرقی پاریس این زبان را درس مي ‌داد. لسكو فقط بوف كور ، محلل و زنی كه مردش را گم كرد هدایت را ترجمه نكرده بود. پدرو پارامو (Pedro Paramo) اثر معروف ژوان رولفو (Juan Rulfo) نیز به وسیلۀ او از اسپانیایی به فرانسوی برگردانده و شناخته شد.
لسكو دیپلوماتی حرفه ای بود. در جوانی با سمت دبیر سوم سفارت به تهران آمد و با صادق هدایت و دوستان او آشنا شد. در همان دوره، نخستین مقاله را دربارۀ ادبیات معاصر ایران نوشت. سپس مدت درازی مأموریت سفارتهای قاهره و مكزیكو و سازمان ملل متحد در نیویورك را یافت. در سال 1961 دوباره با مقام وزیرمختاری به ایران بازگشت و دو سال بعد با عنوان سفیر برای گشایش سفارت فرانسه در اردن هاشمی به عمان رفت و سپس سفیر فرانسه در تايلند شد و تا 1973 در آنجا بود، تا اینكه او را به پاریس احضار كردند. چرا؟ برای اینكه وقتی چند نمایندۀ مجلس فرانسه به بانكوك رفته بودند، او نتوانسته بود اتومبیل سفارت را در اختیارشان بگذارد! چنین گناهی (!) باعث شد كه لسكو در انتظار مأموریت بعدی یك سالی خانه‌نشین بشود. تازه ازدواج كرده بود و از رفتار دستگاه دولت زجر مي‌كشید و بیمار شد. بیماری بیعلاج : سرطان.   

 ادامه

     منبع : ويزه نامهء ناصر پاکدامن

فرزادرا می توان ازرویِ نامه هائی شناخت که هرازچندگاهی ديوارهای سترگِ سانسورِ زندان را در می نورديد و به بيرون درز می کرد . بايد آنهارا خواند تا به افکارش ، به عشق و شورِ بی پايانش ، به آتشِ درونش ، به عُمقِ اميدش و به بزرگیِ روح اين جوانِ اسطوره ای قرنِ بيست و يکم پی بُرد . جمهوری اسلامی با شکنجه و آزارِ چندين ساله تلاش کرد اتهاماتی به اين مُعلم آزاده ببندد که فرزاد هيچگاه به آنها گردن نگذاشت  ختی به قيمتِ جانش . او عميقا اعتقاد داشت که جرمی ندارد . روشن بود که تنها "جُرم" او گفتن "نه" به وضع موجود بود ، پاشيدن بذر آگاهی بود ، و همين هارا تاريک انديشان اسلامی نظم سرمايه تاب تحمل نداشتند . و به همين دليل پيکرِ نحيفِ فرزاد را بارها و بارها وحشيانه تا سرخد مرگ شکنجه کردند. سرانجام هم در يک دادگاه فرمايشی شش دقيقه ای بدونِ حضور وکيل و هئيت منصفه به اعدام محکوم کردند . فرزاد برخلافِ ترهاتِ دستگاهِ تبليغاتی جمهوری اسلامی نه "بمب گذار" بود .نه "تروريست"! فرزاد يک مُعلمِ آزاديخواه بود. او تلاش می کرد که ياد بدهد و ياد بگيرد. تلاش می کرد علت پابرهنگی کودکانِ دانش آموزان را پيدا کند و بازبانِ شيرين و دوستانه به آنها بيامزد . او تلاش مي کرد علتِ خودسوزیِ "مادر ميديا" را پيدا کند .

فرزاد رودِ روانی بود که به هر گوشهء اين نظامِ نابرابر سر می کشيد .

 ادامه

منبع : ازنگاهِ ديگران / سياست ۲

  م. ايل بيکی : گُمراهی!

 

 

جنبش و جريانی اين روزها[سال ۸۸] در ايران (به ويژه در تهران) به وجود آمده است که شروعش بسا فراتر از جريانات سالهای ۶۵ و ۷۵ است . اسمش را هرچه که می خواهید بگذاريد (خيزش ، قيام، انقلاب و ...) . من يکی ، چيزی از انقلاب در آن نمی بينم - همانطور که در سال ِ ۷۵ نديدم و توضيح اش در نوشته های ِ مختلف داده ام ... آخر اين چگونه "اتقلاب" يست که شعارش ، در خيابانها و سر ِ بام ها ، "الله اکبر" است ! اگر قصد "اتحاد"است و يکسانگوئی و يکسانحوانی ، شعاری بهتر از اين وجود نداشت ؟

درست مثل ِ سالهای ۶۵ و ۷۵ ، که بحث هارا گذاشتند به "بعد از انقلاب" و بعد از انقلاب ، همه گان را خفه و خفقان کردند و چيزی برای ِ "بحث" نماند . درست مثل ِ آن سالها ، زنان ِ حتی لائيک ، برای "همرنگی و نشان دادن ِ اتحاد" ، بی هيچ اجباری، روسری برسر کردند و خاک برسر خود کردند و شدند برای هميشه (لااقل در اين سی سال) توسری خور ! ...

رهبر ِ اين "انقلاب ِ اسلامی جديد" - ميرحسين موسوی _، از سالهای ِ"طلائی" خمينی ياد می کند و ميخواهد دنباله رواش باشد - مبارکتان باد چنين "انقلاب"ی و چنين"رهبر"ی!... "سالهای طلائی" خمينی چه بود ؟ : به جز زدن بردهان ِ هر مخالف و "نق" زن ؛ به جز اجباری کردن ِ حجاب ؛ به جز بستن ِ رونامه ها و زندانی کردن ِ روزنامه نگاران ؛  به جز سرکوب ِ مردم ِ کردستان و گنبد و آذربايجان و خوزستان و ...                         ادامه

منبع : ويژهء خيزش پس از باصطلاح"انتخابات ۸۸

بهروز سورن : "اوين" کجاست؟ بروايت تصوير

 

 

 

سومین و کامل ترین زندان پایتخت ( زندان قصر و زندان موقت شهربانی، زندان زنان و بازداشتگاه مشترک ضدخرابکاری پیشتر ها ساخته شدند ) به نام زندان اوین در طول حکومت پهلوی دوم به همراه زندان های عشرت آباد و قزل قلعه ساخته شد. زندان اوین با هزینه بسیار سنگین و با همکاری دوستان اروپایی و آمریکایی پهلوی دوم، عنوان مجهزترین زندان تهران و ایران را به خود گرفت. ساخت این زندان از سال ۰۴۱۳ تا ۰۵۳۱ به طول انجامید و طبق اسناد، زمین زندان متعلق به سیدضیاء الدین طباطبایی روزنامه نگار و نخست وزیر کودتای ۹۹۲۱ بوده است.  زندان اوین تا قبل از پیروزی انقالاب اسلامی، مستقیما توسط ساواک اداره می شد.

زندان اوین در ابتدای امر بمرور بازسازی شده است بطوری که برخی از زندانیان از اوین جدید نام برده اند. این تغییرات اولیه بدین سبب بوده است که محدویت های ارتباطی زندانیان با یکدیگر بیشتر ایجاد شود. بعنوان مثال ساخت توالتهای فرنگی در سلولها بدینجهت بوده است. این زندان بطور کلی از سلولهای انفرادی و جمعی تشکیل شده است. سلولهای انفرادی یک متر و ده سانت پهنا و ۲ متر طول داشته است. سلولهای سه نفره یک متر و هشتاد سانت پهنا و دو متر طول آن بوده است. ( خاطرات محمود بازرگانی از زندانیان سیاسی دوره پهلوی)

 ادامه

منبع : از اين و آن تارنما

ژاله عالمتاج قائم مقامی! در جسارت فکر و اندیشه پیش کسوت فروغ فرخزاد و سیمین بهبهانی است یک قرن پیش از این میزیسته است. ٢٢ سال پیش از پروین اعتصامی چشم به جهان گشوده بود. اما دریغا! بسیار کم میشناسندش. آزاده زنی که در دورانی از زمان، و مکانی از جهان به دنیا آمد که دانش و آزادگی برای زن حاصلی جز رنج نمیآورد، و او جان هوشیاری که سر تسلیم به زمانه خود را نداشت. از کجا و از کدامین روزن های همه به هراسناکی ها گشوده، جهانی دیگر را پاییده بود که امید رهایی زن فردا را در آن خراب آباد که نه دشمن ، بلکه انکار زن بود، سرود : باکی از طوفان ندارم،/ساحل از من دور نیست/تا نگویی گور توست این سهمگین دریای من/زیر دستم گو مبین ای مرد! کاندر وقت خویش / از فلک برتر شود این بینوا [...]

زندان اوین در ابتدای امر بمرور بازسازی شده است بطوری که برخی از زندانیان از اوین جدید نام برده اند. این تغییرات اولیه بدین سبب بوده است که محدویت های ارتباطی زندانیان با یکدیگر بیشتر ایجاد شود. بعنوان مثال ساخت توالتهای فرنگی در سلولها بدینجهت بوده است. این زندان بطور کلی از سلولهای انفرادی و جمعی تشکیل شده است. سلولهای انفرادی یک متر و ده سانت پهنا و ۲ متر طول داشته است. سلولهای سه نفره یک متر و هشتاد سانت پهنا و دو متر طول آن بوده است. ( خاطرات محمود بازرگانی از زندانیان سیاسی دوره پهلوی)     

ادامه

منبع : ازنگاهِ ديگران

كاوه ‌گوهرین : انسان ماه بهمن ... حكایت گذاشتن سنگی بر گور  خسرو گلسرخی

 

 

 

می‌شه من یك سوال بكنم؟ گفتم بگو. حرفت را بزن. و راننده با همان لهجه مشهدی گرمش گفت: می‌شه به من بگین صاحب این سنگ چه نسبتی با شما داشت  [...] از راننده پرسیدم: شما سال 1352 و دادگاه خسرو گلسرخی و كرامت دانشیان یادت میاد؟ و او سری تكان داد و گفت: ها... بله... خدابیامرزدشون عجب مردایی بودن!

جلال با خنده گفت: این سنگ همون خسرو گلسرخی بود...

با شنیدن این جمله مرد راننده، چنان پایش را روی پدال ترمز كوبید كه نزدیك بود من و جلال با سر از شیشه مقابل اتومبیل به بیرون پرتاب شویم. جلال فریاد زد چی شد؟

راننده وانت، در را گشود و چمباتمه روی زمین نشست و در حالی كه گریه می‌كرد و به سرش می‌زد گفت: من برای سنگ گلسرخی از شما پول بگیرم... مگه من نامردم؟ بعد اسكناس‌ها را بیرون آورد داخل اتاقك وانت انداخت.          ادامه

منبع : ازنگاهِ ديگران ، ادبيات ايران  ۳

ادامه

منبع :  ازنگاهِ ديگران ، دينی

سرلشکر اردوبادي و قيام عشاير فارس به بھانه ارتحال دکتر ناصر طالب زاده اردوبادي دکتر ناصر طالبزاده اردوبادي، جراح قلب، استاد دانشگاه سياتل و دانشمند برجسته ايراني مقيم آمريکا، در پنجاه و دو سالگي به شکلي مشکوک، بدون سابقه بيماري قلبي، با ايست قلبي درگذشت. او اندکي پيش، به اتھام حمايت مالي از حزب الله لبنان، با حکم يک خانم قاضي يھوديتبار، يک سال و نيم از عمر خود را در زندان سپري کرد و اموالش مصادر شد. سرانجام، به دليل فشار افکار عمومي و حمايت جامعه پزشکي آمريکا ناچار به آزادي او شدند. [١ ]دکتر طالب زاده برادر کوچکتر آقاي نادر طالب زاده، فيلمساز و انديشمند سرشناس، است. نادر طالبزاده درباره مرگ برادرش ميگويد: «دکتر ناصر طالبزاده پزشک کلينيک اورژانس شھر سياتل آمريکا از سال ١٩٩٦ توانست با مديريت بر ھفده کلينيک، که حدود ١٠٠ پزشک و پرستار آمريکايي در آن فعاليت مي کردند، موفق ترين پزشک شھر سياتل شناخته شود. او با توطئهاي مبني بر ھمکاري وي با حزب الله لبنان به محاکمه کشيده شد و به زندان افتاد. چون برادرم ايراني و مسلمان بود ھماره به او مشکوک بودند و از سوي ديگر چون پزشک موفقي بود او را به نحوه و نوع اعمال پزشکي و استفاده از طبابت شرقي و طب سوزني و ھمچنين تھمت ھمکاري با حزب الله لبنان محاکمه کردند.» [١]

ادامه

منبع : کتابخانهء خلوت ، سياسی

ادامه

منبع : ازنگاهِ ديگران ، دينی

 

 

۱   ۲   ۳   ۴             دريک بخش

 

     منبع : ازنگاهِ فريدون ايل بيگی

  فريدون ايل بيگی : در عظيم خلوت من

 

 

در عظيم خلوت من
لحظه ها را سرود دلتنگی ست
لحظه ها را سرود بيزاری ست
لحظه ها را سکوت بيداری ست .

در عظيم خلوت من
لحظه ها گريه های بيرنگی ست
لحظه ها گريه های بدنامی ست
لحظه ها عقده های ناکامی ست .

در عظيم خلوت من
لحظه ها در هوای تنهائی ست
لحظه ها در هوای خاموشی ست
لحظه ها بنده ی فراموشی ست .

در عظيم خلوت من
هيچ غير از سرود خلوت نيست
هيچ غير از سکوت خلوت نيست
هيچ غيراز شکوه خلوت نيست .

در عظيم خلوت من
لحظه نيست
هست نيست
خلوت نيست .        تهران 29-4-41

منبع : از نگاهِ فريدون ايل بيگی ، اشعار

 

   بخش اول - اراده برای تغيير کهنه / بخش دوم - سرتيپ ديوسالار(سالار فاتح)/ بخش سوم:      راهپيمايی خونين برای آزادی - خاطرات سرتيپ ديوسالار قسمت اول /      راهپيمايی خونين برای آزادی - خاطرات سرتيپ ديوسالار قسمت دوم /      راهپيمايی خونين برای آزادی - خاطرات سرتيپ ديوسالار قسمت آخر .  بمناسبت آغاز راهپيمايی برای فتح تهران                  

 ا