m.ilbeigi@yahoo.fr           

                                               

نوشته های : 1381    1382     1383    1384    1385    1386    1387       گاه  به گاه

                                                

                

دیکتاتوری

 

وقتی که نيستی

جهان چه خوبست

- و شبهايمان بی کابوس .

*

وقتی که نيستی

مردمانم

- در تمام ِ جهان - ،

زندگی می کنند :

زخمی به تن ندارند ؛

به زندان نمی روند ؛

شکنجه نمی شوند ؛

اعدامی در کار نيست ؛

تجاوزی در کار نيست .

*

وقتی که نيستی

تمام ِ ثروتهای ِ جهان

تنها برای چند تن نيست

و ديگرانی

- يعنی ما - ،

قدری نان به "نيش" خواهيم کشيد .

*

وقتی که نيستی

ديگر جائی برای ِ اديان نيست :

جائی هست برای ديگر بودن ؛

جائی هست برای دگر انديشيدن؛

جائی هست برای ِ هر آزادی

- حتی برای ِ آزادی ِ اديان .

*

وقتی که نباشی

شايد - به حتم - ،

بتوانيم نفسی بکشيم

و جانی بگيريم

و گريه هايمان

جايشانرا

به خنده ها دهند .

*

وقتی که نباشی

جائی برای ِ اسلحه نخواهد بود

جائی برای ِ کشتارهای ِ ميليونی نخواهد بود

- جائی برای ِ صلح خواهد بود .

سه شنبه 17 ارديبهشت 90 / 07 مه 11