xalvat@yahoo.com        m.ilbeigi@yahoo.fr          

                                                                                    

                       

خدايا ! خدايا ! نفرينِ خلايق بر تو باد !

 

در اين سالهایِ سال

( در اين روزانه هایِ روز

و در اين شبانه هایِ شب

- در اين شبانه ها که به روزانه ها نمی رسند ؛

و يک تاريکیِ سياه تر از ديگری

به جایِ آن می نشيند

و خلايق هيچانه تر از پيش ) .

دلم هرگز از تنگی در نيآمد

دلم هرگز از تنگی در نمی آيد

که غم از زايشم

جوانه زد

ريشه دواند

بارور شد

( چه خرابانه باروری ای ! )

 

خدايا ! خدايا !

لعنت بر تو

که جهان را اينچنين بر مدارِ ظلم آفريدی !

خدايا ! خدايا !

تمام نفرين هایِ عالم بر تو باد

که جهان را اينچنين برایِ کم کسان آفريدی !

خدايا ! خدايا !

تفی برتو

که جهان را به کفرِ خود آغشتی !

( کفر نه آنست که « دين پخش کنانت » می گويند ؛

کفر تنها توئی

کفر تنها اعتقاد به وجودِ توست )

و جهانی اينچنين کفرآلود

به يکباره

به يکباره

به يکباره ويران باد !

 

شبانه روزانه هايم را

کی ؟

کی ؟

روزانه ای خواهد بود ؟

روزانه ای نخواهد بود

مگر انکه تو

خدايا ! خدايا !

از جهان محو شوی

و بميرانی جهانِ دين پخش کننده گانت را !

  

بدترين آفرينشِ انسان

- شايد -

بمبِ اتمی

و بدترين آفرينشِ تویِ نابه وجود :

دين !

آخوند !

کشيش !

خام خام !

...

و ثمرهء تمام ِ اين هرزه دهانان و گند پخش کننده گان :

شاهان !

مفت خواران !

خونخواران !

جنگ سازان !

پارو کننده گانِ پول !

14 مرداد 83 / 4 اوت 04