xalvat@yahoo.com        m.ilbeigi@yahoo.fr          

                                                                                                                              

                       

"وطن"م آنجاست که"بودن"م راازمن نگيرد!

 

يکی گفت :

- برويم !

آن ديگری پرسيد :

- به کجا ؟

اولی گفت :

- به آن خراب شده !

ديگری پرسيد :

- به کدام خراب شده ؟

اولی فريادکشان :

- به همان خراب شده که می دانی و می شناسی !

آن ديگری ، ديگربار پرسيد :

- کجاست آن خراب شده که می دانم و می شناسم ؟

اولی ، اين بار ، عربده کشان :

-       مملکتت ؛

-       وطنت ؛

-        زادگاهت ؛

-       همانجا که مادران و پدران و اجدادت را به خاک سپاردی ؛

-       همانجا که ترا ساخت اينی که هستی ؛

-       با کوروش هايت

                   با داريوش هاي

                        با انوشيروان « دادگر » هايت

            با شاه عباسِ کبيرت

                                                                     با رضا شاهِ کبيرت

                                                                                  با « آريامهر » ت

                                                                                             با « امام خمينی » ت

                                                                                                          با خاتمی ت !

 

آن ديگری ، نه با پرخاش ، که به سادگی گفت :

« مملکتم ،

     وطنم

         ( زادگاهم را که عوض نمی توان کرد )

آنجاست که از من

از فرزندانم

از فرزندان ِ ديگران

نان را دريغ نکند ( و نمی گويم که بدهد )

آزادی را دريغ نکند

مسکن را دريغ نکند

تفريح را دريغ نکند

بودنم را از من نگيرد .

8 شهريور84 / 30 اوت 05

نظر شما

نام:   karim

ای-ميل:  

02:54 11 شهريور 1384

دمت گرام اقای ايل بيگی . عالی بود. خطاب به همه انها که در خارج نشسته کيف دنيا را میکنند ولی رياکارانه دم از خانه پدری و تماميت ارضی میزنند.

نام .

ای-ميل:  

23:51 8 شهريورر 1384

وطن ! غير از آب و نان ، به معني احساس مسئوليت هم هست!
بمعني عشق و فداكاري و گذشت هم هست!
وطن بمعني ماندن و سوختن و ساختن هم هست!
وطن بمعني مبارزه در راه حق حيات آيندگان هم هست!
وطن ... تنها ، خواستن نيست! دادن هم هست!