|
حاج آقا ، واقعن گُلی به
جمالت ! ايرونو اونچونون بهشته برين کردی که امامه زمون
بايد بره کشک بساوه ! ديگه چه احتياج به معاد و روز آخرت ...
يه مملکتی ساختی که تو اون هيچ فساد نيس و انيشالا ، با صدوره انقلابه پُربرکته
اسلاميمون به تمومه دنيا ، کرهء زمين پُرازنور وبرکت ميشه ـ عينهو مثه ايرونه
خودمون !
تو زمونه اون گُه به دهن پهلوی ، تمومه خيابونا پُرازجنده بودن ( حالا ، به
لطفه حاج آقائی مثه تو ، يه دونه هم پيدانميشه ! )؛ از "شهرنو" گرفته تابقيه
جاها وشهرها ، اونچه که ميديدی ، بنگی و ترياکی و هروئينی بود که همشون به اشرف
پهلوی فحش ميدادن که به اين بلا گرفتارشون کرده ( حالا خدارو شُکر، به لطفه تو
حاج آقا ، يه دونه هم پيدا نميشه ! ) ؛ گداگشنه ها ، عمله پمله ها پُر بودن که
گوشه خيابونا می خوابيدن ( حالا به مرحمته تو حاج آقا يه دونه هم نيس ! بعضی از
والدالزناها ميگن که تو اون زمونا کودکايه خيابونی نبودن و تو زمونه تو هستن ؛
حاج آقا اجازه ميدی که زبونه اين بی همه چيزا و بی چشموروهارو بزارم زيره کارده
قصابيم ؟ تورو خدا ، تورو خدا ! ) ؛ جاده هامونو اونچون امنوامامون کردی که
ديکه نه در نشابور ونه در زاهدون از کشته موشته خبری نيس ( چی بگم حاج آقا ! آخ
خدايه من اين حاج آقا چيه ، چيه ؟ يه تيکه نور!)؛ خونه يه اين مردمو اونچون
باهزينه هايه زياد خوب ساختی که اگه سختترين زلزله هام بياد ، کَکَشون نميگزه و
نه تنها از کشته مشته خبری نخواد بود ، حتا خون از دماغه کسی نميرزه ( حاج آقا
، اگه خدا باهات نبود ، مگه ميشُد اينهمه کرامات !)؛ به لطفه آبادانی که را
انداختی ، همه مون ، بی استثناء ، سالی چن بار به مکه و کربلا ميريم و بعدشم به
همه جايه دنيا وببين که تا ميشنفن که ما ايرونی هستيم چه جور جلومون دولا ميشن
وچه احتراماتی ! ( قربونه تو حاج آقا که مارو گُله سرسبده دنيا کردی ! ) ؛ يه
بلبشوئی تو دنيا را انداختی که نگو ! تمومه مردمه دنيا تو خيابونا را افتادنو
از دولتاشون خلعه سلاحه عمومی ( چه اتمی وچه به قوله خودشون " کلاسيک و
کنوانسيونل " ) رو می خوان و باور کن حاج آقا همش اسمه تو رو واسيه مثال ميآرن
( حاج آقا معلومه که مام باهاشون ميريم و تا ميفهمن که ما از بهشته تو ميايم ،
مارو گُل بارون ميکنن ! ) ؛ شنيدی حاج آقا ! همين ديروزپريروزی بود که " کوفی
عنان " پشته منبر رفتو از دولتا خواست که از تو درسه عبرت بگيرن و شکنجه رو
ممنوع کنن ... مرديکه يادش رفت که بگه تو بهشتی که تو ساختی ، نه تنها شکنجه
نيس ، حتا اعدامو زندون زجر و آزار نيس ؛ برپدرش لعنت که قدره تورو نداره که به
اينجاها رسونديش !
ای حاج آقا ، ای حاج آقا ! بزار بيام تهرون به دستو پات بيفتم که سره پيری ،
بالاخره چن روز پُرازنور و برکتو ديدم :
خدايا ! خدايا ! تا انقلابه مَهدی ( که ديگه احتياج نداريم ) ، خامنه ای و
رفسنجونی رو نگه دار !
6
تير 83
/ 26 ژوئن
04
 
|
