امشب
ستارکان ،
به خواب من نخواهند آمد .
امشب ماه ،
گذری در روياهايم نخواهد کرد .
امشب درخت
- باشاخه هاي لرزان دربادش - ،
مرا از خواب بيدار نخواهد کرد .
امشب پرندگان ،
مرا بروي بالهايشان نخواهند نشاند .
امشب مردمانرا ،
خندان و شاد و شکم سير و آزاد و
آزاد نخواهم يافت !
امشب دريا ،
کابوسهايم را نخواهد شست .
در سرزمينم
بجز وحشت و وحشت از مرگ
چيزی نخواهيم يافت
-تالختی به روياهايمان
رنگ و بوئی دهيم ؟
پانزده فروردين
هشتادويک
|