تعدادی از مطالب ِ سايت ، لينک به سايت هایِ قديمی "خلوت" می دهند : xalvat.com ; xalvat.org لازمست که آنها را تبديل به xalvat.info کرد . واگر صفحه ای بازنميشود ، لطفا، مطلعم کنيد. ـ م.ايل بيگی
برچيده هائِ از « فدائيان اسلام »
»فدائيانِ
اسلام ، امروز ديگر آن مفهومِ محدودِ سالهايِ بيست را ندارد كه توسط
چهار تروريستِ قشري پايه گذاري شد . فدائيانِ اسلام ، امروز يك جريانِ
وسيعِ فكري است با زير بنايِ مشروعه طلبي و ولايتِ فقيه كه مبتكرِ و بنيانگذار
اصليِ آن شيخ قضل الله نوري ، " پيشوايِ كبيرِ " آن
آيت الله كاشانيl
، قهرمانِ آن نوابِ صفوي ، خطيبِ آن حجت الاسلام
فلسفي ، بازويِ مسلحِ آن سپاه پاسداران ، حاكمِ شرعِ آن حجت
الاسلام خلخالي و رهبر آن آيت الله خميني است .
(و.رازي
[فريدون ايل بيگی] : فدائيانِ اسلام و...
تكثير
از : هوادارانِ سازمانِ وحدتِ كمونيستي در اروپا ، فوريهء
1982 ، ص10
. در اين كتاب ، علاوه بر اين سلسله مقالات / چاپ شده در شماره هاي
62– 64 ؛ 66– 72
رهائي
( چاپ ايران ) ، بهمنِ
59
– ارديبهشتِ
60
/ دو مقالهء ديگر هم آمده است
:
"
سيرِ
مشروعه طلبي در ايران
"
ار فريدون است ، اما
"
تحرير
الوسيله
"
از او
نيست )
[
جالب است كه بگويم :
اين مقاله با
امضايِ
"
و. رازي
"چاپ
شد ، اما نميدانم از چه طريق ، آقاي
يان ريشار(مسئولِ
موسسهُ مطالعات ِ ايراني
در
دانشگاهِ پاريس
3
، دانست كه
و.رازي
و د.بهروزي
يك
فرد است
و
در
مقاله اش
در بارهُ
فدائيان
ِ
اسلام
( كه به كرات از اين نوشتهُ فريدون استفاده كرده است ) ، نويسندهُ مقاله را در
همه جا
د.
بهروزي
مي آورد ! نگاه كنيد به مقالهُ :
Yann Richard : L’organisation des
fedâ’iyân-e eslâm , mouvement intégriste musulman en Iran (1945 – 1956 )
.
در كتاب :
[
Radicalismes islamiques ( Tome I ) ,
Editions L' Harmattan , 1985 , PP23–82 .
آيت
الله كاشاني از فدائيانِ اسلام بعنوانِ عمالِ بي ارادهء خود استفاده ميكرد و
نواب صفوي و دوستانِ او از نفوذِ و قدرتِ فوق العادهء كاشاني سود ميجستند
زيرا بخوبي ميدانستند كه بدونِ حمايتِ كاشاني حتي يكروز هم دوام نخواهند
آورد . با اينكه فدائيانِ اسلام همواره از كاشاني بعنوانِ "
رهبر كبير " خود ياد ميكنند ، روابطِ آنها ، برخلافِ ادعايِ فدائيانِ
اسلام ، همواره چندان حسنه نبود . آيت الله كاشاني هرجا كه منافعِ خاص
ِ
او
ايجاب
ميكرد ، به
توقعاتِ فوق
ِ
ارتجاعي
ِ
فدائيان
اسلام ( مثلا در زمينهء " بيرون ريختنِ زنان از ادارات ) ، مهار ميزد .
كاشاني قشريت و تحجر فكري شيخ فضل الله ها ،
نواب صفوي ها و رهبرانِ كنونيِ جمهوريِ اسلامي را نداشت واز نوعي بينشِ
سياسيِ بورژوائي برخوردار بود . ( همان ، ص
128
) .
اگر
پيوندِ آيت الله خميني با فدائيانِ اسلام در طيِ چهل سالِ
اخير محتاج به تحقيقِ وسيع تر و فاكتهايِ بيشتري است ( و ما در اينجا با
طرحِ مساله و بدست دادنِ سر نخ ها از محققان و مورخان برايِ اثباتِ آن ياري مي
طلبيم ) ، رابطهء تنگاتنگِ فدائيانِ اسلام با آيت الله كاشاني ، لااقل
از سال 1325
به اين طرف ، از موشوعات کاملا شناخته و اثبات شده است . (
همان ، ص
14
) .
اين
چه معمائيست كه از صد سالِ پيش تاكنون ، هرگاه كه توده ها بخاطرِ آزاديهايِ
دموكراتيك و مبارزه با امپرياليسم (امپرياليسمِ انگليس – امپرياليسمِ روسيهء
تزاري – امپرياليسمِ آمريكا ) بپا خاستند ، بلافاصله پس از مدتي ، ميرزا
حسن آشتياني ، شيخ فضل الله نوري ، آيت الله كاشاني و
آيت الله خميني را در مقابلِ خود يافتند . عليرغمِ تمامِ هوچيگريها
بالاخره بايد باين سئوال مشخص پاسخ داده شود : چه رابطه اي در اين تقابل مداومِ
روحانيت با خواستهايِ دموكراتيك و ضدِ امپرياليستيِ توده ها وجود دارد ؟
( همان ،
صص 28-29
) .
در
رژيمِ جمهوريِ اسلامي ، حاكمانِ جديد و پا منبريهايِ آنها بارها برويِ اين
نكته انگشت گذاشته و بدرستي گفته اند كه اكثرِ رهبرانِ جبههء ملي و دكتر
مصدق ، خواهانِ سرنگونيِ رژيمِ شاه نبودند بلكه ميخواستند كه شاه
سلطنت كند ونه حگومت . البته آنها با بيانِ اين نكته ، فقط نيمي از حقيقت را
ميگويند و نيم ديگر آنرا ، كه در لايِ عبا ويا در جيبِ قبا پنهان ميكنند اينست
كه در آن ايام ، كلِ روحانيت ، هم با سلطنت كردن شاه موافق بودند و هم با حكومت
كردنِ او . مهمتر از آن اينكه : نه تنها روحانيت در مجموع بلكه حتي يك روحاني
( بويژه از
ميانِ حاكمانِ جديد و طرفدارانِ بظاهر گوناگونِ آنها ، كه امروز مدعي هستند
همواره دشمنِ رژيمِ سلطنتي و " ضدِ طاغوت " بوده اند ) را نميتوانيد بما نشان
دهند كه در آن ايام با رژيم سلطنتي مخالفت كرده باشند
[...]
بلكه برعكس : پس از شكستِ كودتايِ
25
مرداد و فرار شاه ، روحانيت در مجموع ( البته حاكمانِ جديد و طرفدارانِ آنها
جزء شان بودند ) عقيده داشتند كه برايِ نجاتِ اسلام ، شاه بايد به ايران
برگردد و گرنه " دين و مملكت هردو از دست خواهد رفت " (
همان ، ص
38
) .
همه
اش دروغ ، همه اش سرهم بندي و دغلبازي ، همه اش دوز و كلك كه چه بشود ؟ "
ثابت " بشود در يكصد سالِ اخير هر جنبشي در ايران بوجود آمد بخاطرِ
روخانيت و اسلام بود . واگر شكست خورد بخاطرِ اين بود كه ميگفتند : "
روخانيت و اسلام نباشد " . " ثابت " شود كه قيامِ
مسلحانهء بهمن ماه ِ توده ها " فقط بخاطرِ اسلام " بود ، كه "
مبداء تاريخِ انقلابِ اسلامي ، پانزده خرداد 42 و هجرتِ امامِ امت "
است .گيريم كه همهء اينها " ثابت " شد ، بعد چه ميشود ؟ در
اينحال ، " حقانيت " ولايتِ فقيه " اثبات "
خواهدشد . " اثباتِ حقانيتِ " هفده ساله اگر به تنهائي
ميتوانست چيزي را " ثابت " كند ، قلم به مزدهايِ استاد و "
روشنفكرانِ " خودفروختهء " حقانيت " ( نه فقط هفده ساله
بلكه ) دو هزار و پانصد ساله، رژيمِ آريامهري را " ثابت " كرده
بودند ... ( همان ، ص 53 ) . متن
کامل دراينجا
این جناح [خمينی]، علی رغم عبارت پردازیهای بظاهر رادیکال و انقلابی اش، برای طبقۀ کارگر و سایر زحمتکشان ــ در صورتی که برنامه هایش امکان پیدا کند که در سطح جامعه فعلیت یابد ــ آنچنان خطرناک خواهد بود که می تواند مبارزات رهائی بخش طبقاتی شان را سرکوب کند. بگمان ما پاره ای از مارکسیست ها میزان عظمت خطر را چنان که باید و شاید حس و درک نکرده اند. بسیاری از نیروهای دمکرات و آزادیخواه متوجه نیستند که ضدیت این جناح با قانون اساسی و رژیم سلطنتی نه از یک موضع انقلابی، بلکه از یک موضع فوق ارتجاعی است. [...] اگر در دهۀ دوم شهریور ماه ۱۳۵۷، این جناح ، بفرض محال، بقدرت می رسید، زندانها و شکنجه گاهها مجددا از کمونیستها [ وتمامِ جريانهای فکری و سياسی. ـ م.ايل بيگی] پر می شد و صحنه های شلاق زنی از زندانها به خیابانها کشانده می شد. این جناح پس از استقرار و استحکام پایه های قدرتش سرنوشتی برای زحمتکشان تدارک می دید که اگر نه بدتر، بهتر از وضعیتی که قدرت حاکم امروز برایشان فراهم کرده است نمی بود*. رهبر جناح "رادیکال" در مصاحبه با بخش فارسی رادیوی بی. بی. سی (در ۱۷ اکتبر ۷۸) اظهار داشت که اگر کمونیستها "براه راست" بر گشتند ما با آنها کاری نداریم ولی اگر خواستند "خیانت" کنند ما با آنها رفتار دیگری خواهیم کرد. (صفحه ۲۸ ) [...] این جناح در صحنۀ مبارزۀ ایران شرایط بسیار حساس و ظریف و دشواری را بوجود آورده است که اگر کمونیستها و نیروهای آگاه جامعه با هشیاری با آن برخورد نکنند، زیان های بسیاری ببار خواهد آورد. این شرایط بسیار حساس و ظریف و دشوار، دو جنبۀ متفاوت دارد: از یک طرف، حمایت بی قید و شرط از این جناح، کمک به پراکندن این توهم است که گویا این جناح مواضع انقلابی و یا حداقل مترقی دارد و نتیجۀ این کار، تحمیق توده ها و خیانت به خلق است، از طرف دیگر، مثبت ندانستن جنبه هائی از مبارزۀ ضد رژیمی این جناح ــ با علم به اهداف و برنامه های فوق ارتجاعی آن ــ و بهره برداری نکردن آگاهانه از آن جنبه ها، چپ روی و بنوعی کمک به ادامه حیات رژیم حاکم است. در موقعیتی این چنین دشوار و حساس، به عقیدۀ ما ضمن اینکه باید از خصلت ضد رژیمی این جناح ( برای سرنگونی رژیم وابستۀ شاه) بشدت دفاع کنیم، در عین حال باید موضع و ماهیت فوق ارتجاعی این جناح را ( برای آگاهی دادن به توده ها )، با صراحت و شدت افشاء نمائیم. کمونیستها و نیروهای آگاه جامعه باید این دو جنبه از یک مسئله را از همین امروز تواماً در نظر داشته باشند. و اهمیت هر یک از این دو جنبه کمتر از دیگری نیست. [صفحه ۵۲ ] بخشهائی از کتاب: قانون اساسی ايران يا شمشیر چوبین مبارزه نويسنده : د.بهروزی [ فريدون ايل بيگی] تاريخِ نگارش : مهرـآبان 1357 تاريخ نشر: آذر57 برایِ خواندنِ بخشهائی ازآن در اينجا و متن کامل در اينجا يا اينجا
m.ilbeigi@yahoo.fr
lundi, 25. octobre 2021
.jpg){kind=small}
کِتِه کولويتس
فاطمي ، حسين
طالقانی ، محمود
736.
محمد الهامی
يادمانِ
بيژن مفيد ويادی از شهرقصه + فيلمِ"شهرقصه"
