|
|
|
|
|
|
|
اولين يادداشت احمد شاملو در مقام سردبير کتاب جمعه
اين چنين دوراني به ناگزير پايدار نخواهد ماند، و جبر تاريخ، بدون ترديد آن را زير غلتک سنگين خويش در هم خواهد کوفت. اما نسل ما و نسل آينده، در اين کشاکش اندوهبار، زياني متحمل خواهد شد که بي گمان سخت کمر شکن خواهد بود. چرا که قشريون مطلق زده هر انديشه ي آزادي را دشمن مي دارند و کامگاري خود را جز به شرط امحاء مطلق فکر و انديشه غير ممکن مي شمارند. پس نخستين هدف نظامي که هم اکنون مي کوشد پايه هاي قدرت خود را به ضرب چماق و دشنه استحکام بخشد و نخستين گام هاي خود را با به آتش کشيدن کتابخانه ها و هجوم علني به هسته هاي فعال هنري و تجاوز آشکار به مراکز فرهنگي کشور بر داشته، کشتار همه ي متفکران و آزاد انديشان جامعه است. اکنون ما در آستانه ي توفاني روبنده ايستاده ايم. باد نماها ناله کنان به حرکت درآمده اند و غباري طاعوني از آفاق بر خاسته است. مي توان به دخمه هاي سکوت پناه برد، زبان در کام و سر در گريبان کشيد تا توفان بي امان بگذرد. اما رسالت تاريخي روشنفکران، پناه امن جستن را تجويز نمي کند. هر فريادي آگاه کننده است، پس از حنجره هاي خونين خويش فرياد خواهيم کشيد و حدوث توفان را اعلام خواهيم کرد. سپاه کفن پوش روشنفکران متعهد در جنگي نابرابر به ميدان آمده اند. بگذار لطمه ئي که بر اينان وارد مي آيد نشانه ئي هشدار دهنده باشد از هجومي که تمامي دستاوردهاي فرهنگي و مدني خلق هاي ساکن اين محدوده ي جغرافيايي در معرض آن قرار گرفته است. کتاب جمعه - شماره يک- سال اول - پنجشنبه 4 مرداد ماه 1358 به نقل از : http://javadeatefeh.blogfa.com |
|
|
روزهاي سياهي در پيش است.
دوران پر ادباري که، گرچه منطقا عمري دراز نمي تواند داشت. از هم اکنون نهاد
تيره ي خود را آشکار کرده است و استقرار سلطه ي خود را بر زمينه ئي از نفي دموکراسي،
نفي مليت، و نفي دستاورد هاي مدنيت و فرهنگ و هنر مي جويد.
