|
http://dastgheib.ir
نجاسات
مسأله 84 -
نجاسات ده چيز است: اوّل: بول، دوم: غائط، سوم: منى، چهارم: مردار، پنجم: خون،
ششم و هفتم: سگ و خوك، هشتم: كافر، نهم: شراب، دهم: فقّاع.
بول و غائط
مسأله 85 - بول و غائط انسان و هر حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده دارد كه اگر
رگ آن را ببرند، خون از آن جستن مىكند، نجس است، و بنابر احتياط واجب بايد از
بول و غائط حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده ندارد اجتناب كرد. ولى فضله حيوانات
كوچك مثل پشه و مگس كه گوشت ندارند پاك است.
مسأله 86 - فضله پرندگان حرام گوشت، پاك است؛ اگرچه احتياط آن است كه از آن
اجتناب كرد.
مسأله 87 - بول و غائط حيوان نجاستخوار، نجس است و همچنين است بول و غائط
حيوانى كه انسان آن را وطى كرده، يعنى با آن نزديكى نموده و گوسفندى كه استخوان
آن از خوردن شير خوك، محكم شده است.
منى
مسأله 88 - منى انسان و حيوانى كه خون جهنده دارد، نجس است.
مردار
مسأله 89 - مردار حيوانى كه خون جهنده دارد، نجس است، چه خودش مرده باشد يا به
غير دستورى كه در شرع معيّن شده، آن را كشته باشند. و ماهىچون خون جهنده
ندارد، اگرچه در آب بميرد، پاك است.
مسأله 90 - چيزهايى از مردار مثل پشم، مو، كرك، استخوان و دندان، كه روح ندارد
پاك مىباشد.
مسأله 91 - اگر از بدن انسان يا حيوانى كه خون جهنده دارد و در حالى كه زنده
است گوشت يا چيز ديگرى را كه روح دارد جدا كنند، نجس است.
مسأله 92 - پوستهاى مختصر لب و جاهاى ديگر بدن كه موقع افتادنشان رسيده، اگرچه
آنها را بكنند پاك است، ولى بنابر احتياط واجب بايد از پوستىكه موقع افتادنش
نرسيده و آن را كندهاند اجتناب نمايند.
مسأله 93 - تخم مرغى كه از شكم مرغ مرده بيرون مىآيد، اگر پوست روى آن سفت شده
باشد پاك است، ولى ظاهر آن را بايد آب كشيد.
مسأله 94 - اگر برّه و بزغاله پيش از آن كه علفخوار شوند بميرند، پنير مايهاى
كه در شيردان آنها مىباشد پاك است، ولى ظاهر آن را بايد آب كشيد.
مسأله 95 - دواجات روان، عطر، روغن، واكس و صابون كه از كشورهاى غير اسلامى
مىآورند اگر انسان يقين به نجاست آنها نداشته باشد، پاك است.
مسأله 96 - گوشت، پيه و چرمى كه در بازار مسلمانان فروخته شود پاك است، و
همچنين است اگر يكى از اينها در دست مسلمان باشد، ولى اگر بدانند آن مسلمان از
كافر گرفته و رسيدگى نكرده كه از حيوانى است كه به دستور شرع كشته شده يا نه،
نجس مىباشد.
خون
مسأله 97 - خون انسان و هر حيوانى كه خون جهنده دارد، يعنى حيوانى كه اگر رگ آن
را ببرند خون از آن جستن مىكند، نجس است؛ پس خون حيوانى كه مانند ماهى و پشه
خون جهنده ندارد، پاك مىباشد.
مسأله 98 - اگر حيوان حلال گوشت را به دستورى كه در شرع معيّن شده بكشند و خون
آن به مقدار معمول بيرون آيد، خونى كه در بدنش مىماند، پاك است، ولى اگر به
علّت نفس كشيدن يا به واسطه اين كه سر حيوان در جاى بلندى بوده خون به بدن
حيوان برگردد، آن خون نجس است.
مسأله 99 - خونى كه در تخم مرغ مىباشد نجس نيست، ولى خوردن آن جايز نيست و اگر
خون را خارج كنند، بقيه پاك است.
مسأله 100 - خونى كه گاهى موقع دوشيدن شير ديده مىشود نجس است و شير را نجس
مىكند.
مسأله 101 - خونى كه از لاى دندانها بيرون مىآيد، اگر به واسطه مخلوط شدن با
آب دهان از بين برود، پاك است و فرو بردن آب دهان در اين صورت اشكال ندارد.
مسأله 102 - خونى كه بواسطه كوبيده شدن، زير ناخن يا زير پوست مىميرد، اگر
طورى شود كه ديگر به آن خون نگويند، پاك است و اگر به آن خون بگويند در صورتى
كه ناخن يا پوست سوراخ شود اگر مشقّت ندارد بايد براى وضو و غسل خون را بيرون
آورند و اگر مشقّت دارد بايد اطراف آن را به طورى كه نجاست زياد نشود، بشويند و
پارچه يا چيزى مثل پارچه، بر آن بگذارند و روى پارچه دست تر بكشند.
مسأله 103 - اگر انسان نداند كه خون، زير پوست مرده يا گوشت بواسطه كوبيده شدن
به آن حالت در آمده، پاك است.
مسأله 104 - اگر موقع جوشيدن غذا ذرّهاى خون در آن بيفتد، تمام غذا و ظرف آن
نجس مىشود و جوشيدن، حرارت و آتش، پاك كننده نيست.
مسأله 105 - زردابهاى كه در حال بهبودى زخم در اطراف آن پيدا مىشود، اگر
معلوم نباشد كه با خون مخلوط است، پاك مىباشد.
سگ و خوك
مسأله 106 - سگ و خوكى كه در خشكى زندگى مىكنند حتّى مو و استخوان و پنجه و
ناخن و رطوبتهاى آنها نجس است ولى سگ و خوك دريايى پاك است.
كافر
مسأله 107 - كافر يعنى كسى كه منكر خدا است، يا براى خدا شريك قرار مىدهد، يا
بت مىپرستد، يا دشمن حضرت خاتم الانبياء محمّد بن عبداللَّه(ص) و اهل بيت
باشد؛ نجس است. و نيز كسى كه ضرورى دين يعنى چيزى را كه مثل نماز و روزه
مسلمانان جزء دين اسلام مىدانند منكر شود، چنانچه بداند آن چيز ضرورى دين است
و انكار آن چيز برگردد به انكار خداوند و يا دشمنى با پيامبر(ص) و اهل بيت(ع)،
نجس مىباشد. و اهل كتاب يعنى يهود، نصارى و مجوس ذاتاً طاهرند و لزوم اجتناب
از آنها به خاطر پرهيز نكردن آنها از خوردن شراب و گوشت خوك و ساير نجاسات است.
مسأله 108 - تمام بدن كافر حتّى مو و ناخن و رطوبتهاى او نجس است.
مسأله 109 - اگر پدر و مادر و جدّ و جدّه بچّه نابالغ كافر باشند آن بچّه هم
نجس است و اگر يكى از اينها مسلمان باشد بچّه پاك است.
مسأله 110 - كسى كه معلوم نيست مسلمان است يا نه پاك مىباشد ولى احكام ديگر
مسلمانان را ندارد، مثلاً نمىتواند زن مسلمان بگيرد و نبايد در قبرستان
مسلمانان دفن شود.
مسأله 111 - اگر كسى به پيامبر(ص) و دوازده امام(ع) و حضرت فاطمه زهرا(ع)
دشنام دهد، كافر و نجس مىشود.
شراب
مسأله 112 - شراب و هر چيزى كه انسان را مست مىكند، چنانچه به خودى خود روان
باشد، نجس است، و اگر مثل بنگ و حشيش، روان نباشد اگرچه چيزى در آن بريزند كه
روان شود، پاك است.
مسأله 113 - الكل صنعتى كه براى رنگ كردن در و ميز و صندلى و مانند اينها به
كار مىبرند اگر انسان نداند از چيزى كه مست كننده و روان است درست كردهاند،
پاك مىباشد.
مسأله 114 - اگر انگور و آب انگور به خودى خود جوش بيايد، حرام، ولىنجس نيست
مگر آن كه معلوم شود كه مست كننده است و اگر بواسطه پختن جوش بيايد خوردنش حرام
است ولى نجس نيست.
مسأله 115 - خرما و مويز و كشمش و آب آنها اگر جوش بيايند، پاك و خوردن آنها
حلال است.
فقّاع
مسأله 116 - فقّاع كه از جو گرفته مىشود و به آن آبجو مىگويند نجس است، ولى
آبى كه به دستور طبيب از جو مىگيرند و به آن «ماء الشّعير»گويند پاك مىباشد.
عرق جنب از حرام
مسأله 117 - عرق جنب از حرام، نجس نيست، ولى احتياط مستحب آن است كه با بدن يا
لباسى كه به آن آلوده شده، نماز نخوانند.
مسأله 118 - اگر انسان در موقعى كه نزديكى با زن، حرام است مثلاً در روزه ماه
رمضان با زن خود نزديكى كند حكم عرق جنب از حرام را ندارد.
مسأله 119 - اگر جنب از حرام، به واسطه تنگى وقت، عوض غسل، تيمّم نمايد و بعد
از تيمّم و خواندن نماز عرق كند بنابر احتياط مستحب از عرق خود در نماز اجتناب
نمايد، ولى اگر به واسطه عذر ديگر تيمّم كند، اجتناب لازم نيست.
مسأله 120 - اگر كسى از حرام جنب شود و بعد با حلال خود نزديكى كند يا اوّل با
حلال خود نزديكى كند و بعد از حرام جنب شود، احتياط مستحب آن است كه از عرق خود
در نماز اجتناب كند.
عرق شتر نجاستخوار
مسأله 121 - عرق شتر نجاستخوار و هر حيوانى كه به خوردن نجاست انسان عادت كرده،
اگرچه پاك است ولى نماز خواندن با آن جايز نيست.
بالای صفحه
|
