-در حلقهء ناجوانمردی-

تحوشی کردند تا برهرچه بود و هست :

که بزايند نازائی ؛

که به چالند خاک برای گورها ؛

که برگيرند خنده از لب ها ؛

که ماتم را بر هرخانواده برند ؛

که جان ِ هر عزيز را به ضربات گيرند؛

که انسانيت را به حيوانیت رسانند

(شرف به حيوانات)؛

تا انسان را به خدا و پيامبر و امام برسانند

(شرف به ما انسانها)؛

که آمده اند محبت را از بين برند ؛

دوست داشتن را  ازبين برند؛

(و عشق کلامی ست حرامی!)؛

پيامبرشان از غار سربرآورد

و اينان رجوع کننده گان به غارند

(به دوران وحشيگری و دريدن انسانِ متوحش با انسانِ متوحش تر)؛

"مردانگی"شان چند زنِ خاک برسرداشتن

(پخت و پز و رفتگر و "توله" انداز و بیش و بیش اندازِ "اشهد"گو)؛

کودک يعنی پسر و دختر يعنی اجیرو وسیلهء معامله؛

"طلا"يشان خمینی

(اين از جنايت کارترين "ايرانی" -"خارجيان"به کنار-درتمام تاریخ ايران)؛

دروغشان نه "مصلحتی" که تمامی و تنها ، تزوير؛

به جزمال و خوابيدن بازنهای بيشتر(بی هيچ احترام به آنان) به هیچ نمی انديشند؛

ترويج کننده ارتجاعی ترين افکارند

(ودر عين حال بهره مند -درخفا-، ازآخرين زاده های تکنولوژی) ؛

دريک کلام :

سخيف ترين سخافت هارا به خورد ِ"خلايق" میدهند

تا بهره مند شوند ازبيشترين "نعماتِ"امروزی!