اولين مضحکه ، پيام هفدهم موسوی بود - که هرچه "نق" بزنند و بگويند که چنين نيست ، اما در واقع : - نه تنها رياست جمهوری احمدی نژاد را برسميت شناخت، که گردن نهاد به خواسته های ِ خامنه ای ...

پس آنگاه مضحکهء "مناظره های تله ويزيونی" بود و خفقان گيری موقت "کيهان" و ... "رهبر معظمِ" سرکردهء جنايتکاران  هم به  ميدان آمد و از همه گان خواست که از "دو پهلوئی" بدرآيند و همه گان به راه او روند ...

... و امروز چشم ِمان روشن که "کروبی" و "خاتمی" هم - بعد از "موسوی"- ، از "دوپهلوئی" درآمدند و کرنشی کردند که تمام عمر به جز اين هيچ فرا نگرفته بودند. از اينان - از تمام ِ اينان و مابقی - ، انتظاری اگر ديگران (به ويژه "ماوراء چپيان" ديروز و اولترا-ليبرال ِ امروز) داشتند ، من يکی - که نه آنچنان ، ديروز ، به چپ می زدم ونه اينچنان ، امروز ، به راست و راست - هرگز نداشتم و از من بدور باد ، با پيری و خنگی و خرفتی  ، فردا به آن برسم ...

ميدانيد که چرا تمام ِ اين جناح های حکومت فلاکت بار اسلامی ، به يکباره به "تعامل"رسيده اند ؟ از من که "علمی گوئی" برنمی آيد - پس به ساده و ساده گی بگويم : از ترس ِ بیش از پيش پُر نشدن ِ جيب های تا بی نهايت گشادهِ شان است و از بين رفتن ِ کل ِ نطامِ پُراز خونخواری و جنايت ِراستا برموازين پايه ای و تغييرناپذير اسلام است ...

تا به امروز ، مردم گوش ِ شان چندان به اينان نبود - فردا خواهد بود؟ 

5 بهمن 88 / 25 ژانويه 10