xalvat@yahoo.com        m.ilbeigi@yahoo.fr          

                                                                                                                              

                       

ترجمهء نامه های ِ سرگشاده به " آقای ِ[ مثلن (! ) ] رئيس ِجمهور "

ترجمه و تلخيص از : م. ايل بيگی

اين روزها ، گُراگُر دارند نامهء سرگشاده براي ِ آقای ِ خاتمی ميفرستند . از آنجائيکه ، تاکنون ، هيچ جوابی از ايشان نيآمده است ، فکرکردم که حتما مشکلِ " زبان " در ميان است ، والا از ايشان و اينهمه بی ادبی ! پس زحمت ِ ترجمهء آنها به زبان ِ " خودمانی " تر را به خودم دادم و حاصل ِ کار را براي ِشان ميفرستم  ( توضيحا بگويم ؛ از آنجائی که تمام ِ اين نامه ها ، تقريبا يک محتوايند ، همهء آنها را در يک نامه گنجاندم و خلاصه کرده ام وصدالبته که به ضمير ِاول شخص مفرد است . گاه ، به دليل ِ پيچيدگی ِ زبان ، توضيحاتی را هم در کروشه آورده ام ) :

آقایِ مثلن رئيس ِ جمهور ، آقای ِ خاتمی !       

گاه از خودم مي پرسم که چرا ، با اينهمه ريش و پشمی که داري  ، کلات  بی پشمه [ يعنی چرا تابدين پايه بی عُرضه ايد و هيچ بُخاری ازشما بلندنمی شود ! ]  . آخه مردِ حسابی ، تواين شيش ساله ، بجز ريختنه يه عالمه خاک به سر ِ ما ، نتونستی هيچ خاکی روسر ِخودت بريزی؟[ يعنی :حرکتی ، قدمی ، عُرضه ای؟! ] . کوری ، کَری ؟ نمی بينی ،  نمی شنوی که هيچی روی ِ هيچی بند نيس و همينطور لالو لالو لال مونده ئی !

نمی بينی فقر و فلاکت و فحشا چطور داره بيداد می کنه ؟ نمی بينی که آخوندای ِ گِدا گُشنه و روضه خوونای ِ پنزاریِ ديروز به چه ثروت ِ عظيمی رسيدن ؟ از کجا آوردن ؟ چنگ انداختن تو گلویِ مردم ِ بيچاره ! اينارو نمی دونی يا خودتو به کوچهء علی چپ ميزنی ؟! همش شعار دادی ( وتازه گييا شعارم که نميدی و دلتو خوش کردی به ماشين ِ ضدگُلوله و هواپيمایِ شخصی و قصر ِ مجلل ِ رياست ِ جمهوری - که الهی روسرت خراب بشه ! ) [ آقایِ رئيس جمهور ، بی ادبی ِ نويسندگان را ببخشيد . برای ِ حفظ ِ امانت ، ناگزير از آوردنم ] .

گُروگُر دارن می کُشن ، گُروگُر دارن ميندازن تو هُلفدونی ، ميوفتن به جُونِ شون ، آش و لاشه شون می کنن و ازتو هيچ جيکی در نمياد !

از مختاری ، حاجی زاده ها ، پوينده ، فروهرها ، غفارحسينی ،  سعيدی سيرجانی و ... [که مخالف ِ رژيم بودند ] وهزارا ، ده هزارا، صدها هزار قربونیِ با ناموبی نوم ِرژيمی که بی ادبی ! تو رئيس ِ جمهوريش هستی نميگم . آخه اينقد بيعُرضه ای که نمی تونی کاری واسيهء اکبرگنجيا ، باقيا ، اشکوريا ، عبديا و حجاريانا ، زيدآباديا و ... بکنی . آخه که اينا از اول تا بامروز ، يه عمر واسيهء اين رژيم زحمت کشيدن ( اولش واسيهء امام خمينی و بعدشم واسيهء تويه نمک نشناش ! ) . خودشونو واسيهء تو پاره کردن ، گُولِ حرفای ِ" قشنگ قشنگ ِ " تورو خوردن و خيال کردن که از تو بُخاری در مياد !

چراتموم ِ ملتو گُول زدی ؟ تو که از اول ميدونستی که تو قانون ِ اساسی ، رئيس ِ جمهور هيچکاره ست ؛ تو که ميدونستی که گروه های ِ " ضربت " و باندای مافيائی و آدم کُشا و بی همه چيزا و مفت خورا و ... همه کارهَ ن . خُب تو که از اولش همهء اينارو می دونستی ، چرا شروع کردی به بامبول بازی ؟ ميخاستی عمر ِ رژيم ِ آخوندارو طولانی تر کنی ؟ ميخاستی خودِتونو [ يعنی آخوند هارا ] تو دنيا با آبرو کنی و دم از " گفتگوی ِ تمدن ها " زدی ؟ بابا ! شماها تحمل ِگفتگو بين ِ مردمو خودتونو ندارين ... راستی که آخوندا به سنگ ِپای ِ قزوين ميگن : زکی ! زرشک !

[ از اين مسائل در اين نامه ها بسيارند ، اما برای ِ آنکه زياد وقت ِ " آقای ِ رئيس جمهور " را نگيرم ، از آنها " فاکتور " گرفته می شود. نامه ها ، تقريبا « بدين گونه خاتمه می يابند : ]

حاج آقا !  اينهمه " بی غلطی " کردين [ يعنی : تا به حال هيج غلطی نفرموده ايد ! ] ، واسمون بسه و تا خرخره داريم . بابا ! عبا و عمامَتو بردار و بتمرگ تويِ يه گوشهء اين دنيا و بذار که چار روزی که از عمرِمون باقی مونده ، يه نفسِ راحت بِکِشيم . اينهمه خير ِ مارو نخواه و برو دنبالِ کارت !

باقی بقايِمون ...

17 ارديبهشت 82