|
|
|
|
 |
|
زيبا پرنده ام که پرواز را از زايش به خاطر سپرده ای ای آزادهِ سمبل ِ آزادی نئی خسته از شکارشدن ؟ زنجير بر پر و بالَت ازچه ؟ ترا تاب و توانِ اينهمه سنگينی ها نيست .
ترا چنين خواهم : آزاده و سبکبال .
* کبيره گناهی کرد خدا : در آغاز ، خدا شکارچی را آفريد ـ راه و رسم ِ شکار را به او آموخت . و سرانجام ، پرنده را آفريد تا سفرهء شکارچی را پُر کند ! * در آغاز ، خدا خونخواران را آفريد و پس آنگاه مارا تا شاهان و فقيهان آش و لاش ِ مان کنند ! * در پايان ، پرنده و ما خدارا به اعتراف به گناهانش وادار خواهيم کرد . 9 تير 82 |
