|
|
|
|
 |
|
آقای ِ خليل رستمخانی ! در رفتن ِ " روشنک داريوش " به ماتم نشسته ام . |
|
همين بعداز ظهری از طريق ِ " روشنگری " ( به نقل از " ايسنا " ) باخبر شدم از رفتن ِ "روشنک داريوش " – همسرتان . متاسفانه من اورا نشناختم و تاکنون موفق نشده ام که ترجمه هايش را بخوانم . اما از نوجوانی تمام ِ ترجمه های ِ پدرش ( پرويز داريوش ـ ازبهترين وقديمی ترين مترجمان ِ ايرانی ) راخوانده ام ولذت ها برده ام . شما مرا نمی شناسيد . اما می دانم که شما و روشنک از ياران ِ فريدون ( بهرام ) بوديد .آيا تنها به حاطر ِ اين " آشنائی " به ماتم نشسته ام ؟ نياز است که به گويم : " تنها بدين خاطر نه " . چندماهی پيش ، وقتی که " روشنک " به جلسه ای در لندن برای سخنرانی دعوت شده بود، دردنامه ای نوشت که درآن بيشتر از پسرتان و شما می گفت ، تا ازخودی که سختانه و دردانه با سرطان در مبارزهء نابرابر بود ـ درست به همان گونه که شما و ما با اين " سرطانِ ولايت ِ فقيه " در جنگی نابرابريم . من نمی دانم آيا هنوز درزندانيد يا آنکه به شما " اجازه " دادند که درآخرين لحظات با او و پسرتان باشيد . وحالا که او رفته است ، آيا اينان ( ازجمله " رهبر معظم " ـ که هميشه دم از غيرت می زند ! ) ، آنقدر " غيرت " دارند که بگذارند تا شما باپسر ِ نوجوانِ تان باشيد . برایِ من هميشه ناگوار بود که تنها از زندانيان ِ سياسی ِ " اصلاح طلب " که تعدادی نه چندان کم ِشان خود از زندان اندازها و زندانبان ها بودند ( حتی نشريات و تارنماهای ِ باصطلاح "چپ") سخن می گويند و هرگز از کسانی چون شما و " سعيد صدر " و ديگرانی و ديگرانی و ديگرانی و... و... و ديگرانی که هيچ از راستهء اينان نبودند ، سخن نمی گويند . گويا " چپِ ما" هم بدنبال ِ تقسيم ِ ارث و ميراث است . اين " چپ " های ِ مان يکباره ، گوئيا ، ازمسلمانان ِ "خوب چهره " شده اند و به جای ِ سخن گفتن از اعتصاب ِ غذا ، دم از " روزهء سياسی " می زنند ـ وحتی آنرا در گيومه هم نمی آورند . اينان ، گوئيا ، گمان براين دارند که درايران تنها "اصلاح طلب " مسلمان و پادوها و شريک به جرمان ِ همين رژيم درزندان داريم و ديگر هيچ ! چقدر دلم می خواست که با شما و با پسر ِتان بودم و کارکی می کردم که شايد از بارتان کمکی کاسته شود . 12 آبان 82 / 3 نوامبر 03 |