xalvat@yahoo.com        m.ilbeigi@yahoo.fr          

                                                                                                                              

                       

خدايا ! اعتراف به گناهانَت کن !

زيبا پرنده ام

که پرواز را از زايش

به خاطر سپرده ای

ای آزادهِ سمبل ِ آزادی

نئی خسته از شکارشدن ؟

زنجير بر پر و بالَت ازچه ؟

ترا تاب و توانِ اينهمه سنگينی ها نيست .

ترا چنين خواهم :

آزاده و سبکبال .

*

کبيره گناهی کرد خدا :

در آغاز ،

خدا شکارچی را آفريد

ـ راه و رسم  ِ شکار را به او آموخت .

و سرانجام ،

پرنده را آفريد

تا سفرهء شکارچی را پُر کند !

*

در آغاز ،

خدا خونخواران را آفريد

و پس آنگاه مارا

تا شاهان و فقيهان

آش و لاش ِ مان کنند !

*

در پايان ،

پرنده و ما

خدارا به اعتراف به گناهانش وادار خواهيم کرد .

9 تير 82