|
 ناشناخته
ای ناشناسان !
بيهوده می گوئيد :
- با تو آشنائيم .
من با شما ؟
- فرسنگها از هم جدائيم
با اينهمه درهای ِ باز آشنائی .
ای ناشناسان !
هر نوشخند ِ مهرتان نيشی به جانم می فشاند
هر کلمهء گفتارتان زهری به خونم می چکاند
باور کنيد
باور کنيد:
از من جدائيد .
ای ناشناسان !
من رنجهای ِ ناشناسی می شناسم
- کان باشما بيگانه باشد جاودانه -
من آسمان را با نگاه ِ ديگری کردم نظاره .
ای ناشناسان !
من با همهِ تان آشنايم
هرگز بغير از آن نئيد
که می نمائيد .
پيوسته غير از آن منم
که می نمايم .
ای نا شناسان !
بيهوده می گوئيد ، هرگز باورم نيست
هرگز شما بامن نخواهيد آشنا شد .
- يا شور و شوق آشنائی در سرم نيست .
ای ناشناسان !
من باشما ؟ ...
- فرسنگها از هم جدائيم
با اينهمه درهای باز ِ آشنائی .
بندر پهلوی
15-9-36
|
