xalvat@yahoo.com        m.ilbeigi@yahoo.fr          

         

فريدون دانشی که رفت...(زندگينامه)    

  کمی بلند    PDF   HTM    کوتاه  HTM     PDF 

آخرين همسفر(اشعار) 

 PDF     HTM    

نوشته های سياسی

پراکنده (ترجمه ها)

عکسها

Text Box: آوردن اين مطالب ، نه به معنای تائيدست ونه به تبليغ ؛ قصد من تنها آوردن نوشته های فريدون است .
  مجسمه های گوشتی
 


در خالی غروب
رگهای پای من
در خون ابتذال
فرياد می کشيد :
اين عابران مجسمه ای بيش نيستند
اين کوچه ها ، تمامی اين کوچه ها تهی است !

در خالی غروب
در کوچهء تهی
بر پله ای نشستم
با خويش ، بی غرور
آنگونه ئی که هستم تنها
توی اتاق خويش
ليکن نه آنچنان که مرا بينی
در جمع گوشتين مجسمه های پوک

در خالی غروب
در کوچهء تهی
ديدم که سالهاست
بيهوده در نبردی خاموش باختم
هرفرصت بزرگ ـ که غير از يکی دو بار
در طول زندگانی من رو نکرده بود .

در خالی غروب
در کوچهء تهی
در جنگ واقعيت موجود
ديدم غرور من
يکسر شکست خورد .
ديدم که پته های نقاب من
بر آب افتاد .

در خالی غروب
در کوچهء تهی
ديدم اگر گذشت آدميان را
در قلب يکنفر بتوانند جمع کرد
درد بزرگ زندگيم را
يک لحظه هم تحمل نتواند .
قلبم به حال دلم سوخت .

در خالی غروب
در کوچهء تهی
ديدم که اشتياق منجمدم را
خورشيد تيرماه
از پنج متر فاصله حتی
ذوب کرد می نتواند .

در خالی سپيده دم سرد
در کوچهء تهی
رگ های پای من
در خون ابتذال
فرياد می کشند :
اين شهر و اينهمه مجسمه های گوشتينه اش
خالی تر و سبک تر : از ابر ، از فضا ست .

تهران
6-3-42