xalvat@yahoo.com        m.ilbeigi@yahoo.fr         

                  

  

دگرگونی

پیدا و نهان دهر اکنون  ساز  است          هر میل به هست و نیست مضمون ساز است
در کوره ی سرخ عقل می باید تا فت              آن فکر که  نا فذ و  دگرگون  ساز  است 
 

http://www.degarguny.com

سرود فیدل

شعری از: چه گوارا

 

مکزیک  ۱۹۶۵

 

به پیش!

پیامبر آتشتین سرخ فام صبحدم

در راهی آرام و بی مانع،

نهنگ (*) سبز فامی را رهائی بخش –

که تو آنرا چنین دوستش داری

 

به پیش!

ستیزکنان با دشنام های این و آن

در جبهه ای پر از ستارگان رزمندهء خشمگین

سوگند یاد می کنیم

که پیروز شویم یا بمیریم

هنگامی که اولین گلوله غرشّ کند

و ترس اولیهء پارتیزان ها از تن شان ریزد

آنگاه نبرد کنان

دوش بدوش تو خواهیم ایستاد

هنگامی که صدای تو در چهار چیز نوید دهد:

رفرم ارضی، عدالت اجتماعی، نان و صلح

آنگاه هم صدا با تو

دوش بدوش تو خواهیم ایستاد

سرانجام، چون روز یا پایان گیرد

و عمل درمان بخش بیدادگر فرا رسد؛

آمادهء پیکار نهائی

دوش بدوش تو خواهیم ایستاد

 

و هنگامی که حیوان وحشی زخمی، زخم پهلویش را

که نیزهء بُران ملی کردن بر تنش وارد آورده می لیسد

با قلب های غرور آمیز

دوش بدوش تو خواهیم ایستاد

تو مپندار که این کیک های مسلح آرایش شده با هدیه ها

می توانند از دلیری ما بکاهند

ما از آنان تفنگ می خواهیم و فشنگ با تختهء سنگی

و نه بیش از آن

 

و هنگانی که آهن و پولاد              

راه را بر ما بندد

از اشک های کوبا کفنی درخواست می کنیم

تا استخوان های پارتیزان را بپوشاند.

پارتیزان هائی که در تاریخ امریکا ثبت می شوند

و نه بیش از آن. (**)

 

                       +++  

(*) اشاره به جزیرهء کوبا که همچون نهنگی در دریای کارائیب قرار دارد.

(**) اشعار چه گوارا بزبان اسپانیولی در مکزیک، هنگامی که در نبعید گاه بسر می برد، سروده شده و ترجمهء حاضر از متن آلمانی است. منبعی که مورد استفاده مترجم قرار گفته عبارتست از:

     Materialien Zur                                  

RewolutionY Melzer Verlag, Darmstadt 1968                                                                                              

 از مجموعه آثار شماره (۱) «چه گوارا»