xalvat@yahoo.com        m.ilbeigi@yahoo.fr         

ياد ِمان ِ اکبر رادی

   http://www.aftab.ir

اکبر رادی با "آهنگهای شکلاتی " در کانون نمایشنامه نویسان خانه تئاتر

 
سلسله نشستهای کانون نمایشنامه نویسان خانه تئاتر، این بار به نمایشنامه ای جدید از اکبر رادی اختصاص داشت که در یک فضای گرم و صمیمی خوانده شد.

جلسه نمایشنامه خوانی این ماه خانه تئاتر، به خوانش نمایشنامه " آهنگهای شکلاتی " نوشته اکبر رادی اختصاص داشت که روز شنبه ۲۴ دی خوانده شد. ریاست برگزاری جلسه را مانند گذشته بهزاد فراهانی برعهده گرفته بود. وی ضمن قدردانی از حضور تا به امروز اکبررادی در عرصه نمایشنامه نویسی، گفت: باید حضور ایشان را مغتنم بشماریم و از خانواده ایشان که شرایطی را فراهم می کنند تا او به نوشتن ادامه دهد، تشکر کنیم. در این جلسه اسماعیل خلج هم حضور داشت و رادی در ابتدای جلسه یادداشتی را که از قبل آماده کرده بود، در تجلیل از اسماعیل خلج خواند. هنرمندان دیگری همچون محمد ابراهیمیان، هادی مرزباندر جلسه حضور داشتند و آمده بودند تا جدیدتدین نمایش رادی را بشنوند . رادی در ابتدای جلسه گفت : اسم پرطمطراق نمایشنامه دلیلی نمی شود که آن ساده نباشد. من در این نمایشنامه سعی کردم تا تجربه ای در قالب نمایش تک پرده ای داشته باشم و آن را به دانشجویان و شهرسانی هایی تقدیم می کنم که می خواهند با امکانات کمی که در اختیار دارند، نمایشی را از من اجرا کنند . نمایش در یک موقعیت پارک می گذرد و به مضمون آشنای تقابل نسل ها بر می گردد. پیرمردی در پارک با جوانی معترض و تحصیلکرده برخورد می کند، طی صحبتهایی که بین او و جوان ردو بدل می شود، حرف ها واعتراض های جوان بی پایه خوانده می شود و پیر مرد، جوان را متقاعد می کند تا راه درستی برای زندگی و ارتباط با دیگران برگزیند و در انتها متوجه می شویم که این پیرمرد بی خانه مان است و حتی محلی برای خواب و پولی برای ارتزاق ندارد، ولی به جوان پول می دهد و او را شیفته و مجذوب رفتار و کردار خود می کند. نمایش در ترنم آرام موسیقی "مونامو" و خوابیدن پیرمرد در پارک به پایان می رسد . بعد از خوانش متن، جلسه نقد و بررسی نمایش برگزار شد و حاضرین از رادی سوالاتی پرسیدند. ابتدا درباره شخصیت پردازی پیر مرد سوال شد و رادی در پاسخ گفت : اگر حضور پیرمرد کم رنگ تر از جوان پرداخت شده، به دلیل تاثیری است که نمایش باید در انتها داشته باشد . این فرم به استتیک نمایش باز می گردد. در نمایش به موارد دیگری هم در مورد پیرمرد اشاره می شود . مثلا پیرمرد می گوید : من از در شرق وارد می شوم و یا اینکه می گوید هر وقت تنها شدی به من نگاه کن . گویی اشاره به عالم دیگر دارد . منتهی جوان آنقدر سرگرم خویش است که پیرمرد را نمی بیند . قشنگی نمایش در این است که اینطور جمع و جور پرداخته شود . محمد ابراهیمیان ، منتقد تئاتر، پرسید : این نمایش مرا یاد داستان کوتاه های دهه سی می اندازد و از همان ابتدا منتظر شک آخر بودم . به گونه ای این جوان آینه تمام نمای پیرمرد در گذشته است و گویی پیرمرد خود را در گذشته پیرمرد می بیند. می خواستم بدانم کدامیک از اینها به حقیقت نزدیکتر است ؟ جوان یا پیرمرد؟
رادی جواب داد : سیر کلی داستان اتفاقا براساس پایان طلایی چیده شده است . این نمایشنامه از ژانر نمایشنامه قبلی من "کاکتوس" است و می توان گفت که مجموع این نمایشنامه ها یک تریلوژی را تشکیل می دهد . پیرمرد جهان دیده است پس طبیعی است که جوان را تحت تاثیر خویش قرار دهد. بله درست است ممکن است این چرخه همچنان ادامه پیدا کند . ولی من پیرمرد را به حقیقت آشنا تر می بیند . رادی ادامه داد : مساله دو نسل خیلی حساس شده و ما در گذشته، جوان های زیادی را ستایش کردیم، بدون اینکه تملق آنها را بگوییم . من در این نمایش، می خواستم مساله جوان را از زاویه دیگری بررسی کنم . می خواستم از جوانی غیر متعارف صحبت کنم . همینطور که دیدید او نیچه و کافکا می خواند و به سمفونی بتهوون گوش می دهد. وی اضافه کرد : او هم در اطرافش پارادوکس حس می کند و نسبت به آن، واکنش نشان می دهد. ولی چون فقط خود را می بیند، دچار اشتباه می شود . پیرمرد با فروتنی او را هدایت می کند و می خواهد تا روشی دیگر را به او بیاموزد . جلسه با قدردانی "اسماعیل خلج" از "اکبر رادی" به پایان رسید و فراهانی اعلام کرد، جلسه بعدی خانه تئاتر ۲۹ بهمن برگزار می شود و درآن جلسه ، نمایشی از "داوود فتحعلی بیگی" خوانده می شود.