xalvat@yahoo.com m.ilbeigi@yahoo.fr |
نوذر
پرنگ ،
قلندرغزلسرای روزگار ما دراين فاصله ای كه پيك هفته منتشر نشد، نوذر پرنگ را هم ايران از كف داد. ترانه سرائی كه خيلی زود به غزل سرائی روی آورد و در اين قالب شعری ماندگار شد، گرچه دستی پرتوان در مثنوی نيز داشت. در جوانی برای ويگن و منوچهر و چند تن ديگر از خوانندگان روز ترانه ساخته بود، اما دراين سالهای بی خبری همدم ناصر مسعودی شده بود و با هم كارهای ماندگاری را تنظيم كردند كه شايد روزگاری سی دی شود و انتشار يابد. 22 مرداد دريكی از بيمارستان های تهران خاموش شد. متولد 1317 بود. « آن سوی باد » مجموعه ای از غزل های اوست. «فرصت درويشان » و « آن سوی باد » به همت بيژن ترقی انتشار يافته است. از كتاب فرصت درويش او بخش هائی از يك مثنوی(ساقی نامه) خوابگونه او را بخوانيد: بيا ساقی بیا ساقی دل خورشید بویی قلندر رنگ عارف آبرویی به جان من نه بر این خاک ره ریز غبار از من من جانش بر انگیز دلش را در کمالت شستشو ده بسوزانش دلی ديگر به او ده *** دلی حافظ خروش و مولوی جوش ز خون دستار بندی، سلطقی پوش دلی،زلف جنون را تاب داده دلی،دريای خون را آب داده *** دلی عطار بوی و ناصر آواز هزار آوای صبح گلشن راز بظل تاج درويشی مباهی نرفته زير چتر پادشاهی *** دلی گشته جهان را زير وبالا دلی آنگونه تر ،زانگونه دلها *** دلی نازکتر از پندار منصور به جان بگريخته از سايه نور دلی خونين تر از رويای فرهاد پريشان تر ز خواب لاله در باد *** دلی چون شعر اون گلبوی و خون بيز دلی آنگونه تر ،زانگونه تر نيز
"قلندر" او یکبار در سال 75 به صورت نوار و سی دی منتشر شد، با این بیت بر روی جلدش که کنایه ایست تاریخی به "نیام" (خانه) شمشیر:
روزگار ظالم از مظلوم باشد تیره تر خانه ای تاریک تر از خانه ی شمشیر نیست
و با این بیت که دهان تاریک اندیشان طعنه زن را پر می کند:
نازک اندیشان ز نیش طعنه می رنجند زود آب با یک ضربه ی کوچک دهن وا می کند
از قلندری او بخوانید:
ميگذشت از سر بازار سحر خيزان دوش
من ز هنگامه
قامت چه بگويم، ميبرد
گفتم اي
معني جان طرف طراز سخنت
نفسي خرج
صفا كرد و تراويد چو نور
- پدرت،
راتبه صبح نخستين ميخورد
آتش سفسطه
اندر جگر جام مزن
مُهر لعل لب
آن بت به لبت تا كي و چند
ديده را
قاعده فهم طبيعت آموز
نشنوي شيون افتادن مهتاب در آب
|