|
دلم هوايِ « لاشه » شدن در « گلزار ِ خاوران » کرده است! |
... و خاک - شايد - ذره اي بي مقدار باشد اما اگر جواني - گُلي - را در آن - چون در « گلزار ِ خاوران » - ، چون « لاشه » بياندازند چه پُر مقدار خواهد شد ... ... و اينجاست که توي ِ بي دين خواهي گُفت : - از خاک بر آمده ايم و چه ناجوانمردانه بر خاک رفتيم !
دلم نيست ديدنِ اشکهاي ِ مادرانم - که « بهشت ِ » شان - فرزندران ِ شانرا - گرفتند .
دلم هواي ِ چيزي کرده است : « لاشه » شدن در « خاوران » !
5 آبان ِ 85 / 27 اکتبر 06 |