باهم گزيده‌ای از مقدمه پاينده لنگرودی بر اين کتاب را می‌خوانيم:

«محمدعلی رادباز قلعه‌ای –افراشته- فرزند حاج شيخ جواد مجتهد بازقلعه‌ای به سال 1287 خورشيدی در روستای بازقلعه رشت به دنيا آمد. او از پيشگامان شعر گيلکی و از نام‌داران شعر ساده و روان فارسی و از بزرگان طنز اجتماعی است.
...
افراشته شاعر مردم پوينده و دردمند روزگار ما، و شعر او بيان آرزوها و زبان گويای انسان‌های بی‌زبان زمان ماست. دست‌مايه کار شعر گيلکی او، مثل‌ها و اصطلاحات و باورداشت‌ها و زبان‌زدهای مردم کوچه و بازار شهرها و روستاهای گيلان است و زبان شعرهای روان او آن‌قدر با زبان مردم جوش خورده است که بسياری از گفته‌هايش ضرب‌المثل و زبان‌زد خاص و عام شده است.

افراشته شعرهای گيلکی اين مجموعه را جز مفتخورالاعيان و فرزند خلف، بين سال‌های 1308 تا 1318، پيش از پيوسته‌گی‌های اجتماعی و درگيری‌های سياسی سروده و به نام رادبازقلعه‌ای، ضميمه روزنامه‌های آن روزگار رشت، با تيراژ دست‌کم سه‌هزار نسخه انتشار داده است. اين رقم تيراژ در مقايسه با پنجاه سال بعد در روزگار ما، که تيراژ بهترين کتاب گيلان‌شناسی بين دو تا سه هزار جلد است، نشان‌دهنده اقبال مردم ساده و مهربان گيلان از شعرهای دلنشين و دل‌انگيز اوست.
...
برای گردآوری شعرهای گيلکی افراشته به جان کوشيدم. به گمانم که اين مجموعه، دربرگيرنده همه شعرهای گيلکی او باشد. نوشته‌های کوتاه پيرامون نام شعرها، يا از سوی ناشران يا از سوی شاعر، بيان‌کننده تيراژ، نام چاپ‌خانه و نام روزنامه انتشاردهنده است که خواننده را از کيفيت کار مطبوعات آن زمان آگاه می‌کند.