[ اين می تواند سرودی شود] شهرام ناظری :
ای مردم ِ آزاده کجائيد ، کجائيد! آزاده گی از تو ، بيآئيد ، بيآئيد!
وطنم ...
باز هوای ِ وطنم آرزوست
حسام فرياد : می نويسم !
(یاد بود خیزش مردمی بر ضد کودتای 22 خرداد)
وقيحند تمام ِ کسانی که از ابتدا (و حتی پيش) ، همه اش خيانت کردند - و هنوز هم می کنند . م. ايل بيکی چه ها که خطابمان نکردند - و چه ها که "بار ِ" مان نکردند ، در تمام ِ این سالها ، هربار که می گفتیم که شرکت در انتخابات ِ حکومت ِ فلاکت بار اسلامی ، فريبی بيش نيست و دادن ِ مشروعيت داخلی و بين المللی به رژیمی است که کوچکترين حقی برای انسانها - بطور کلی - ، و برای مردمش - به اخص - ، قائل نيست . بی پرده بگويم : پايه های اين رژيم ِ وحشی و نابرخوردار-حتی-، از ذره ای از انسانيت ، به سهم خود و به نوع ِ خود ، چه کسانی و چه جرياناتی گذاشتند ؟ مگر نه آنکه؛ سران ِ مجاهدين ، فدائيان (انواع ِ هزار گونه شان)، توده ای ها ، انواع و اقسام مائوئيست ها و "سه جهانی" ها ، جبهه ملی (وتنها يک تن ِ شان - بی آنکه ، به قول ِ فرانسوی ها "فنجان ِ چاي"م باشد - ، شاپور بختیار ، تن به اين خواری نداد)، نهصت آزادی ، بنی صدر ها ، حزب دموکرات کردستان و...و... تعدادی شان ، بعدها - اغلب دير و کمتر زود - ، از اين "جرگه" جداشدند و به راهی ديگر رفتند و تعدادی شان (جبهه ملی ، نهضت آزادی ، بخشی نه چندان ناچير از فدائيان ، به ويژه "اکثريت" - هردو جناح ِ "چپ" و "راست"-، انواع و اقسام ِ توده ای ها و... و... ) ، اگرچه - بفهمی نفهمی - ، امروزه خودرا در "اپوزيسيون" می دانند ، اما هميشه از "ملت شريف ِ ايران" خواسته اند که در انتخابات شرکت کنند و به "اصلاح طلبان" رای بدهند - که توگوئی ، باوجود اعتقاد به "ولايت مطلقه فقيه" می توان "اصلاح طلب" بود و شد ! بی رودربايستی بگويم : خائن ترين ِ اين جريانات، "حزب توده" و باصطلاح "فدائيان اکثريت" اند . اينان، تازمانی که رژيم با آنها برخورد نکرد و چون تفاله ای ، بعد از چلاندن ، به سطل آشغال نريخت، بيش از خواست ِ از بين بزده گان ِ ايرانی و فرهنگ ِ ايرانی به آنها "خدمت" کردند - تا به آنجا رفتند که جاسوسی کردند و حتی دستگير کردند و لو دادند و بعد از برخورد رژيم با آنها ، "سران" جانشان را گرفتند و گريختند و گذاشتند که هزاران عصو و هوادارشان به جوخه های اعدام سپرده شوند و یا ساليان سال در زندانها بپوسند و اينان در "ميهن امپرياليستی" شان خوش بگذرانند و "کيف" دنيا را ببرند و بخندند به ريش داشته و نداشتهء آن - به زعم شان - ، "احمقان" ... و امروز هم در دستگاه های سابق شان "کاره" ای هستند و سخنگويان جريانات "نجات بخشی" از قبيل ِ "اتحاد جمهوریخوان" و ... اند و اگر نه صدها ، لااقل ده ها سايت ِ فريب ، نطير "پيک نت" ، "ايران امروز" ، "اخبار روز" و...و... دارند . و به هنگام ِ هر انتخابات ، نطاير ِ اين می خوانيد : فرخ نگهدار به فلانی رای می دهد ؛ بابک امير خسروی شرکت در انتخابات را لازم می شمارد ؛ علی کشتگر شرکت در انتخابات را يک وظيفه می داند ؛ امير ممبينی، هموطنان را شرکت فرامی خواند ؛ بهزاد کريمی تنها يک وظيفه می شناسد: شرکت در انتخابات و...و... (که انگار هرکدام ِ اينها -بی ادبی را ببخشيد- ، "گوز"ی هستند ! آدم را به گفتن چه ها که وادار نمی کنند !) من و ماهای ِ مخالف با شرکت در انتخابات چه گفتيم که اين چنين به ما توپيدند ؟ گفتيم که اين رژيم اصلاج پذير نيست ؛ گفتيم که برخلاف ِ گفته های شما ، نمی توان آنرا از درون اصلاح کرد و اين رژيم - با تمام ِ جناح هايش بايد برود - وکی گفتيم که حتما بايد توپ و تفنگ برداشت ؟! ؛ گفتيم که به اين رژيم مشروعيت ندهيد ؛ گفتيم که بهرحال ابتدا تا به انتها ، اين انتخابات آزاد نيست و بهر شکل و صورت و با هر تقلبی ، منصوبانش از جعبه های رای در می آيند ؛ گفتيم ، حال که می دانيد بهرحال ، منصوبانش "بيرون" می آيند ، پس رای ندهيد تا با تعداد ِ کمی انتخاب و روسياه شوند در داخل و خارج ؛ گفتيم ، حتی اگر تعداد ِ شرکت کننده گان کم باشد "جعبه" ها را پُر خواهند کرد تا بگويند "شرکت ميليونی ِ امت مسلمان " ، اما با سوت و کور بودن ِ شعبه های رای گيری ، ديگر قادر به نشان دادن ِ فيلم های "شرکت ميليونی" نخواند شد - گرچه آنچنان وقيحند که قادرند فيلم های ساليان پيش (و حتی انتخابات ِ کشورهای ديگر) را نشان دهند ... و گفتيم و گفتيم - تا ترکيديم !... خُب ! نتيجه اش را ديديد : "امت" به ديگری رای داد و نوکری که کم کم دارد ارباب ِ مملکت می شود ، از "جعبه" در آمد... اينچنين وقيحيد و خرفت ايد و کور وکر که تمام اين واقعيت هارا نمی بينيد و هنوز باور داريد که : "اين رژيم را می شود از درون - و با اين "اصلاح طلبان"- ، اصلاح کرد !" وه ! چه احمقانند ! يکشنبه 24 خرداد 88 / 14 ژوئن 09
م. ايل بيکی
مارا نياز
به پاره کردن ِ حنجره از راه ِ دور نيست
|
[ اين می تواند سرودی شود] شهرام ناظری : ای مردم ِ آزاده کجائيد ، کجائيد! آزاده گی از تو ، بيآئيد ، بيآئيد!
وطنم ...
باز هوای ِ وطنم آرزوست
حسام فرياد : می نويسم ! (یاد بود خیزش مردمی بر ضد کودتای 22 خرداد)
|
|
تاريخ ِ درست ِ راه اندازی اين سايت : نوامبر 2005 (آذر 1384) ، با نام ِ "روزانه ها") | ||