باری و بهر جهت ، بلافاصله بعد از اين « انقلابِ عظيم اندر عظيم » ، « چيزکی » نوشتم . در اختيارِ يکی از نشرياتِ خارج ازکشور گذاشتم و آنان همجون « انقلابيونِ » سال 57( که هر انتقادی به خمينی را خيانت به « انقلاب » می دانستند ) ، اين نوشته را «توهين » به مجاهدين و « انقلاب » دانستند و منتشر نکردند ...

ايکاش  نوشته را خوب می خواندند و منتشر می کردند تا ديگران به عينه درآن  ببيند هرآنجه که مجاهدين بودند و بعدها بيشتر و بيشتر شدند ، در اين نوشته با استدلال ( و نه با « پيش بينی » و «شارلاتانگری»، عاقبتِ کار ِ مجاهدين  آمده بود و شايد عاقبتِ خيلی ازمجاهدين آن نمی شد که شد (زندان و شکنجه و ...) و شايدکُل ِجنبش ِ ايران به اين باتلاقی که افتاد ، نمی افتاد ..

مي دانيم که در بين جداشدگان ِ مجاهدين ، هماهنگي فکري و نظري وجود ندارد . بيشترِشان جمهوري خواه اند و تعداد ِ کمي شان ،  کم وبيش ، سلطنت خواه يا نزديک به سلطنت خواهان .  تعدادي شان آنچنان از مجاهدين نفرت دارند که براي انتقام گرفتن از آنان ازهيچ عملي ابائي ندارند ـ حتي از همکاري با پليس و سرويس هاي ِ امنيتي غربي ( اين "تهمت "  را من نمي زنم ؛ اين چيزي ست که تعدادي از آنها در نوشته ها ومصاحبه هاي  ِ راديوئي خود به صراحت آورده اند ومن تنها بازگو کننده ام و به قضاوت ننشسته ام ) .

تعدادي از آنها اگر چه فراموشگر ِ تمام ِ زجر وشکنجه هائي که از" رجوي يان " ديده اند ، نمي توانند باشند ، اما کين ونفرت ِ شان از اينان ، کور وکر ِشان نکرده است و برانسانگرائي هاي ِ اوليهء شان هنوز که هنوز است پا مي فشارند و حتي بصراحت گوياي ِ ايند که رجوي يان مجرم هم بايد در دادگاه هاي ذيصلاح محاکمه شوند وبرخوردار از تمام ِ حقوق ِ يک متهم وخواهان انتقام گيري شخصي واعدام و شکنجه و… نيستند وهرگز نمي خواهند بر سر ِ ديگران آن بيآورند که برسر ِ خودشان پيش از اين آمده است .              ... کامل

براي ِ نجات ِ جان ِ " مجاهدين " بکوشيد !

سالهاست که رهبري بي خرد و جزمگراي ِ سازمان ِ مجاهدين خلق ، اين سازمان را بالکل از اپوزيسيون ِ مترقي بدور کرد وبدتر ازآن ، بيگانه شد با خواست هاي ِ مردم ِ ايران وجهاني براي خود ساختند غرقه در روياها و اسباب بازي ها ( انواع و اقسام از اسلحه براي گذاشتن درموزه – که اجازهء ارباب را براي استفاده نداشتند ؛ و سرنوشت ارباب راهم ديديم ... که چنين باد سرنوشت ِ تمام ِ جباران ... آري چنين باد ، اما بدست ِ خود ِ مردمشان و نه بدست ِ بهر طريق و هميشه منفعت خواهان ! ) .

کل ِ " جمهوري اسلامي " بيرون از تمام ِ موازين ِ انساني ست ، اما مردم ِ ايران لايق ِ مواهب ِ انساني وحسابشان جدا از اين خونخواران . وهمچنين حساب ِ رده هاي ِ پائين " مجاهدين " هم ، جدا از بي خردان ِ بالائيشان وجدا از خيانتهايشان به اميد ِ مردم ِ ايران .          ... کامل

جداشدگان ِ مجاهدين ...

کيست که نداند که " مجاهدين ِ " اوليه ، آرمانخواه بودند و مجاهدين ِ " رجوي " اي ، قدرت خواه . آرمانخواهان تا پاي ِ مرگ بر سر ِ آرمان مي مانند – تا بدان پايه که در مواردي ( و چرا نگويم : در بسياري از موارد از جزمگرائي سر در مي آورند و آرمان و سر را ، هردو را ، مي بازند ! ) . و اينان ، بر سر ِ آرمانهاي شان ، حاضر به مسامحه نيستند – و از همين روست که هرگز به قدرت نخواهند رسيد .

... و اما قدرت خواهان : اينان را در و پنجره بسنده نيست و خواهان ِ دروازه اي گل و گُشادند براي زد و بندها و به قدرت رسيدن و پرنسيب هاي ِ شانرا يا قورت مي دهند و يا در جيب مي گذارند . و " رجوي " از اينان ست . رجوي ِ آرمانخواهِ اوليه ، خودرا با هوش تر ازآن مي دانست که تمام ِ عمر را به آرمانخواهي بگذراند و " دکان ِکوچک ِ ته ِ بازار  " آرمانخواهي اش را بيکباره تعطيل کرد و باز گشود " دکان ِ چند نبش ِ " قدرت خواهي . و بکار برد تمام ِ فوت و فن ِ قدرت خواران ( کساني خواهند گفت " ماکياوليست " ها ) را : از انواع واقسام در دورت فراهم آور و به نوکري ِشان بکشان و اگر دم زدند ، يا حذف ِ شان ساز و يا بي آبروي ِ شان ؛ هيج محدوديتي براي پيمان بستن ها و پيمان شکستن ها قائل نباش ؛ تا مي تواني شعار بده – و براي ِ ايتهم محدوديت قائل نشو ؛ مال و نفرات را بپذير – از هر کجا که مي آيند ؛ خودرا به يکطرف ِ مخاصم بچسان – و اگر اين شکست خورد ، چسبنده باش به پيروزمند و بده تمام ِ اطلاعاتت از شکست خورده و شروع کن به جمع آوري ِ اطلاعات از پيروزمند ....                 ... کامل

حکايت ِ صدام خره و بوش موشه

صدام ديدش اينجا ديگه
جا ، جايهِ گوزيدن نيس
هي ناله کرد
هي ناله کرد :
شمارو به خدا
به مسيح
ولم کنيد
ميدمهِ تون هرچي دارم :
نفت ميخاين ؟
ماله شما ؛
طارق عزيز ماله شما ؛
طهِ ياسين ماله شما ؛
ريز ميزه رجوي هم ماله شما !             ... کامل

سرگيجه هاي ِ اينترني من    ( هم از مجاهدين ديروز وهم از جداشده گان امروز ! )

بارها گفته ام ونوشته ام که شما جدا شده گان در يک خط و ربط نيستيد ؛ در ميان ِ شما همه طيف هست ، حتي وابسته گان به رژيم !

سازمانهاي ِ جهنمي ِ اطلاعاتي رژيم ، نه تنها از شما ، که حتي خبردارند از کوچکترين " اسرار ِ " ديگر مخالفين ـ و سازمان ِ جهنمي ِ اطلاعاتي ِ مجاهدين هم به هم چنين ! يعني چه ؟ ...

يعني ، شما چداشده گاني که خودرا وابسته به رژيم نمي دانيد ، از ابتداترين وظيفه هايتان است ، بي ترس از " سوء استفادهء " رژيم يا مجاهدين ، بگوئيد تمام ِ حقايقي از کساني از شماها که با رژيم همکاري مي کنند تا ما بدانيم تکليف ِ مانرا .              ... کامل

جانا ، آقاي ِ اسکندري ، چه خوشانه گفتيد !

وقتي که نوشته هاي ِ اخير ِ خانم افشاري و آقاي ِ خوشحال را خواندم ، با خودم گفتم که اي دل ِ غافل ، " مجاهدين ِ جداشده " ، عليرغم انتقاداتشان به " فرقهء رجوي " ، دارند به نوعي همان مي کنند که " آنان " ! وبا خودم گقتم که اينان هم ، چنانچون " رجويان " ، از خراب سازانند و نه از سازنده گان . يعني تمام ِ سعي ِشان از بين بردن ِ بگفتهء خود " رژيم خميني " بود وجانشين شدنشان و نه براي ساختن وسازندگي ايران . و چون نتوانستند خراب کنند ، امروزه دارند " چهار نعله " بسوي ِ گذشتهء " پرافتخار " برميگردند – همچون " شريعتي " که بلزگشتي جانانه مي خواست بکند به گذشته ؛ و نتيجه اش از 24 سال پيش مي بينيم . تا خواندم اينهارا از شما ( امروز ) :                 ... کامل

دوست ِ دردکشم ، آقای ِ خوشحال ، درکِتان نمی کنم

8و وای از اين درد ِ پيری ! نوشتهِ تان را باعنوان ِ"تب حمايت از تروريسم "  دوشنبه 8 ارديبهشت 1382 مطابق با 28  آوريل 2003   http://iraneayandeh.net/M.305.htm  ، هم  در " ايران ِ آينده " و هم در " عصر ِ نو " ، چند بار خواندم و متاسفم  که بگويم که انگار به خرفتی رسيده ام : ار آن هيچ نفهميدم ؛ منظورتان از " تروريسم " ( به عمد در گيومه می آورم )  را نفهميدم وهيچ نفهميدم ار "منابع ِ خبری ِ" تان ( که خدا کند منابع ِ خبری ِ خانم ِ نادرهء افشاری نباشد ) و خلاصه نفهميدم هرآنچه در زير از شما نقل می کنم :               ... کامل

سرگشاده نامه اي به جلال طالباني – که نخواهد خواند !

آقاي ِ طالباني ! اگر " مرد ِ " ميدانيد ، بدويد بدنبال ِ رجوي و راحت بگذاريد ساليان ِ سال بار ِ درد و رنج و خفت و خواري کشيدن ِِ مجاهدين ِ " ساده " و براي ِ اين کار به کشتن ندهيد کردهاي ِ " ساده " را !              ... کامل

پرونده مختومه " نوشتاري / جنائي" با نادره افشاري

شايد که عادتمان شده است که از آنانی که بر ما درد روا داشته اند ، بخواهيم به نوعی " انتقام " بگيريم و دخيل به بنديم بر اضدادشان و خالی کنيم " ته ِ دلمان " را ! اما " مادر ِ " هم سن وسالم ، اين نيست راه ِ حل ! آيا نفرت ِ تان از " آنان " ( به صراحت بگويم از مجاهدين و انواع واقسام " اسلاميون " ) تا بدان پايه است که نقيبی مي زنيد به قعر ِ تاريخ و به سطح مي آوريد بدترين نوعِ نظام - سلطنت - را ؟!

آنان که نوشته های ِ شمارا بيشتر از نوشته های ِ من خوانده اند ، هم درديمانمان بودنمان و هم نفرتمان از " کثافت گويان " دريافته اند و شايد نمی توانند درک کنند که ما چه ها که نکشيده ايم ! بروم از ورای ِ ايرانی ِ مان و بگويم که " عزيزم ! " ، اينچنين خوار و ذليل شده ايم که پس از شاه و شيخ ، دوباره می توانيم شاه خواه شويم ؟!! کدام خرابه ای را می خواهيم ويرانه ساز باشيم ؟ ايران را ! 

واينهم نامه ای " پُرمحبت آميز " به " کارفرمای ِ " خانم ِ نادري ( ايران وجهان ) که منتشر نشد وجوابی هم نيآمد !

کلهء پوکم خالی ست ... ( بانگاهی کوچک به کوچک " نادره افشاری" )