|
|
|
|
 |
|
دلم هوایِ خودش دارد ... |
|
سفر اما - شايد - بيهوده گی ها را به بيهوده گی واداشتند ( سپُردن ؟ )
کودکم به سفر رفته است ( که اميد : شادانه ) اما دلم تنگ است دلم هوایِ بازيگوشی هايش را دارد دلم هوایِ خنده هایِ مليح اش را دارد دلم هوایِ خودش را دارد ...
دلم بی تاب است؛ آه که دور است بازگشت ! آه که چه سخت است انتظار !
پسرکم ! خوش زی و برگرد زودازود ... 6 فروردين 85 / 26 مارس 06 |