( چه کاشته بود

*

زمانه کُشت

بهار کُشت

جوانه را ز بيخ زد !

*

نخُفته ايم

( - که آبِ تمام ِ اقيانوس ها

کابوس هايِ مان را نخواهند

                                               نخواهند

                                                               نخواهند شُست ! )

*

کافرانِ مسلمانند ؛

کِشت کارانِ جهالت

و بکارت - جوانه - را در زندان رباياناند!

*

کفرِ محض اند :

بلوغ را به طناب ِ دار می آويزند ؛

و جهان را بی شکوفه می خواهند

- که شکوفائی به آخر ِ خط رسيدنِ شانست !

*

... و ما هنوز در آنجائی هستيم

که بوديم

( از پالان دوش شاهی به کلاه خر آخوندی )

و دوره می کنيم

و دوره می کنيم